Artysta malarz Roman Kaczmarek namalował panoramiczny obraz "Bitwa Warszawska", nawiązujący do wydarzeń z 1920 roku [zdjęcia]

Najnowsze dzieło w twórczym dorobku kujawskiego artysty Romana Kaczmarka tematycznie nawiązuje do niezwykłego wydarzenia, jakim była Bitwa Warszawska, której 102. rocznicę niedawno obchodziliśmy. Obraz panoramiczny o wymiarach 175x74 cm na płótnie wykonany został w technice akrylowej. W galerii prezentujemy dzieło we fragmentach i na końcu w całości.

- Do namalowania obrazu skłoniła mnie heroiczna obrona naszego kraju przed zalewem bolszewickiej Rosji. Pracę nad obrazem rozpocząłem w połowie ubiegłego roku. Po głębokiej analizie przystąpiłem do szkicowania oraz poszukiwania układów kompozycyjnych. W pierwszej fazie powstała praca barwna, w której wykorzystałem suchy pastel. Wtedy narodziła się ostateczna koncepcja. Polega ona na podziale kompozycji na kolor biały i czerwony w układzie pionowym nawiązującym do polskiej flagi. W lewej części (białej) przedstawiłem walczących polskich żołnierzy z dodającym im otuchy księdzem Ignacym Skorupko. Zaś górna część obrazuje atak ułanów, co znacząco odmieniło losy bitwy. W części czerwonej zawarłem atak armii bolszewickiej, symbolizującej zalew „czerwonej zarazy”. Jak pokazują ostatnie wydarzenia na Ukrainie, temat jest ciągle aktualny - mówi autor obrazu.

Mieszkający w Kruszwicy 64-letni artysta malarz Roman Kaczmarek jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków „Polska Sztuka Użytkowa” i Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Uprawia malarstwo sztalugowe, rysunek i fotografię. Swoje prace pokazywał na licznych wystawach, także za granicą, zdobywał nagrody. Jak zauważają krytycy, w twórczości „walczy” o jasność i czystość przekazu.

Prowadzi dialog z „zastanym”, poddając pod zapytanie, czy prowokując zestawieniem zmusza do ponownej refleksji i analizy. Koncentruje się na detalu, na zestawieniu wielu, pozornie nieprzystających do siebie , płaszczyzn, na tropieniu legend i mitów codzienności. „Artysta gloryfikuje szczegóły, dokonując zdumiewających przekształceń i używając języka, w którym szczegóły, powierzchnie, tonacje, odcienie i odbicia zostają nagromadzone w nieoczekiwanie przeciwstawnym montażu poetyckich tworów przedmiotowych”.