Bydgoszczanka z tytułem II Wicemiss Polonia 2020. Poznajcie bliżej Faustynę Wespińską [zdjęcia]

Zobacz wideo: Tradycyjne dania na Wielkanoc z regionu Kujaw i Pomorza

Przez lata była pani siatkarką KS Pałac Bydgoszcz, studiuje pani organizację produkcji filmowej i telewizyjnej, do niedawna pracowała pani w korporacji, teraz wszystkie siły angażuje pani w pracę nad filmu do obrony pracy dyplomowej. Równocześnie od lat zajmuje się pani modelingiem i wizażem. Jak znajduje pani czas na to wszystko?

Ostatnie lata były bardzo intensywne. W zeszłym roku byłam na pierwszych, tygodniowych wakacjach od... nie pamiętam już jak dawna. Oczywiście w życiu zawsze jest coś za coś. Wyprowadziłam się z rodzinnej Bydgoszczy na studia do Warszawy, bo akurat tu jest kierunek, który mnie interesował. Ale wiązało się to bezpośrednio z tym, że szybko musiałam nauczyć się samodzielności. Bo determinacji w dążeniu do realizacji marzeń udało mi się nauczyć wcześniej. Wiele dał mi sport, zresztą do dziś, choć nie trenuję już zawodowo, uwielbiam aktywność fizyczną, rzadko odpuszczam indywidualne treningi.

Ale: konkurs piękności? To zawsze było marzenie zorganizowanej studentki z jasno sprecyzowanymi planami na przyszłość?

Pomyślałam: chcę przeżyć tę przygodę teraz, kiedy jestem młoda i mam tę odwagę. Byłam w pełni świadoma, na co się piszę. Inaczej zresztą nie mogłabym zaistnieć na wybiegu. Choć najpierw to, że trafiłam do półfinału, potem to, że zdobyłam tytuł, trochę mnie zaskoczyło, to nie tak, że trafiłam na scenę Teatru Wielkiego w Łodzi z przypadku. Modelingiem zajmuję się od lat. Mam świadomość swojego ciała, wiem, jak się zaprezentować. I wiem, co chcę osiągnąć. Nie przypadkiem też zgłosiłam się właśnie do konkursu Miss Polonia. Wśród kandydatek do tytułu nie było żadnej dziewczyny, która by nie studiowała. Każda miała na siebie pomysł, wiedziała, do czego dąży. Podoba mi się tez to, że konkurs motywuje uczestniczki do włączania się w akcje charytatywne, ja akurat zaangażowałam się w pomoc podopiecznym domu dziecka w Warszawie, bo tu aktualnie mieszkam. Konkurs nie wymagał ode mnie szczególnego przełamywania swoich granic - nie występowałyśmy nago, zresztą to byłoby nawet źle widziane, gdybym np. w zgłoszeniu przesłała tak śmiałe zdjęcie.

Podczas gali pozowałyście w strojach kąpielowych i bieliźnie.

Tak. I trzeba się oswoić z takimi zadaniami, jeśli wiąże się zawodową przyszłość z modelingiem. Ja chciałabym się w tej dziedzinie rozwijać, między innymi po to wzięłam udział w konkursie Miss Polonia: by poznać nowych ludzi, poszerzyć horyzonty. Brałam już udział w kilku reklamach. Nieprofesjonalne byłoby, gdybym zakładała, że nigdy nie przyjmę zlecenia np. od producenta rajstop, tylko dlatego, że w reklamie miałabym pokazać nogi. Ale modeling to nie jest praca na całe życie. I zdecydowanie nie moje jedyne zainteresowanie.

A co jeszcze panią zajmuje?

Produkcja filmowa. To jest coś, co chciałabym robić. Od dawna zajmuję się też fotografią, wizażem. To fascynujące, jak te wszystkie dziedziny można ze sobą połączyć, robiąc to, co naprawdę się kocha. Właśnie jestem na etapie robienia filmu fabularnego w ramach pracy dyplomowej z grupą znajomych ze studiów. Nasz film opowie o chorych onkologicznie dziewczynkach, które poznają się w hospicjum. O ich marzeniach (jedna jest baletnicą), o to, co choroba zabiera.