Chatka Shreka na Śląsku? Tak. Dobrze ukryta na moczarach. Pojezierze Palowickie jest dostępne dla rowerzystów

Chatka Shreka to miejsce w środku lasu na Pojezierzu Palowickim (gmina Czerwionka-Leszczyny). Miejsce – nazywane Śląskimi Mazurami – jest poprzecinane ścieżkami rowerowymi, warto zaplanować tam wycieczkę.

- Chyba nie ma drugiego takiego miejsca w całym regionie. Każdy, kto tutaj przyjeżdża pierwszy raz, z wielkim podziwem patrzy na cudowne krajobrazy, na rzadkie gatunki roślin i zwierząt, rozkoszuje się przepiękną przyrodą i ciszę . Nic dziwnego, że niektórzy odwiedzający Pojezierze Palowickie nazywają ten zakątek “Śląskimi Mazurami”. Na trasach rowerowych i spacerowych pomiędzy stawami nie ma samochodów, można odpocząć od codziennego pośpiechu i zgiełku – zachęca Hanna Piórecka-Nowak, rzecznik Urzędu Miasta i Gminy w Czerwionce-Leszczynach, zachęcając do odwiedzenia ścieżki edukacyjnej z czterema przystankami wyposażonymi w tablice poglądowe.

- Wiedzie przez najciekawsze, przyrodnicze zakątki „Pojezierza Palowickiego” leżącego na obszarze Parku Krajobrazowego „Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich”. Cała trasa ścieżki znajduje się na terenie sołectwa Palowice (Gmina i Miasto Czerwionka-Leszczyny). Długość ścieżki wynosi 3,5 km i można ją pokonywać pieszo, rowerem lub zimą - na nartach biegowych. Ścieżka rozpoczyna się przy szosie ze Szczejkowic do Palowic. Początek ścieżki wyznacza tablica dydaktyczna. Trasa początkowo pokrywa się z przebiegiem Szlaku Początków Hutnictwa, potem zbacza w prawo i prowadzi dalej brzegiem stawów. Wspomniany szlak biegnie w kierunku krzyża na Wytrzęsowie „oddalając” się od stawów.

Podążamy malowniczymi terenami, wzdłuż Stawów Łańcuchowych. Skąd nazwa? Bo oglądane z góry przypominają łańcuch, lub sznury korali Podążając ścieżka dalej, przecinamy szeroki dukt leśny z aleją dębów czerwonych. To Stara Droga wiodąca z Palowic do Żor. Prowadzi nią Szlak Początków Hutnictwa i czerwony szlak rowerowy. Na jej końcowym odcinku usytuowano stanowiska nr 2 i nr 3 z tablicami dydaktycznymi. Droga leśna obsadzona jest dębami czerwonymi, dębami szypułkowymi, a w pobliżu stanowiska nr 3, po lewej stronie rośnie pojedynczy egzemplarz dębu błotnego.

Przy stanowisku nr 3 kończy się dolina Stawów Łańcuchowych (ciekawostka – Stawy Łańcuchowe, bo oglądane z góry przypominają łańcuch, lub sznury korali). Osiągamy dolinę potoku Jesionka, skręcamy w prawo na drogę i zmierzamy wzdłuż największego w Palowicach stawu Łanuch, podzielonego groblami na kilka mniejszych akwenów. Ten odcinek ścieżki ma wybitne walory widokowe. Daje też możliwość obserwowania zwierząt, głównie ptaków, płazów i owadów zamieszkujących „Pojezierze Palowickie”.
Na grobli ograniczającej staw od zachodu skręcamy w lewo. Przechodzimy przez most na Jesionce docierając do ruin huty „Waleska”, przy których znajduje się tablica stanowiskowa nr 4, kończąca ścieżkę.

Nad stawami do II połowy XIX wieku istniał przysiółek Wytrzęsów. Jego mieszkańcy utrzymywali się z pracy na roli, wyrębu lasu i wypalania węgla drzewnego. Ludzi trudniących się pracą w lesie nazywano gwarowo siągorzami (drwalami) lub smolorzami (smolarzami – pozyskującymi smołę podczas wypalania węgla drzewnego). W 1887 r. było tu 11 gospodarstw z 89 mieszkańcami. Przysiółek zlikwidowano podczas tzw. sepery – akcji wysiedlania i zalesiania licznych palowickich kolonii i przysiółków prowadzonej przez hrabiego Huberta von Thiele-Wincklera. Wędrówkę ścieżkami Pojezierza Palowickiego można rozpocząc od ul . Szkolnej w Palowicach (na końcu ulicy znajduje się altana i wejscie do lasu).

Turyści nazywają ją “świętym graalem”, bo ukryta jest w środku lasu, trudno znaleźć drogę, a nawigacja prowadzi na manowce.
- Warto jednak zadać sobie trochę trudu, może takie wyzwanie na majówkę będzie ciekawe, nie zawsze wszystko trzeba mieć podane na tacy. Piesi mogą raczej startować od strony Szczejkowic, a nie Palowic, przy okazji w Szczejkowicach znajduje się warte odwiedzenia źródełko a obok niego kolejna chatka na wodzie, miejsce na ognisko i ławeczki. Ja trafiłam tam pierwszy raz korzystając z nawigacji, ale podglądu satelitarnego, trzeba być bardzo czujnym. Miejsce ma swój ogromny urok. Pamiętajmy, że to teren prywatny, nie hałasujmy, nie starajmy się sprawdzać, co znajduje się w chatce, raczej skorzystajmy z gościny robiąc kilka zdjęć i obserwując piękny krajobraz – mówi nam Hanna Piórecka-Nowak.