"Chodzę do podstawówki i chodzę do pracy", czyli zajęcie dla nastolatka. Co o nim myślicie?

Zobacz wideo: Takie są skutki wprowadzenia programu 500 plus.

„13-latek pracujący: - Mogę roznosić ulotki, kosić trawę, robić zakupy, umyć samochód” to tytuł artykułu, który ukazał się w ostatni piątek. Pod nim natomiast ukazały się komentarze. Oto wybrane z nich.

Daria: - Jeśli to dobra wola chłopca, a nie przymus, to nie ma się co oburzać czy utyskiwać na czasy. Moim zdaniem świadczy to o nim jak najlepiej. Nie jest roszczeniowy, tylko chce od siebie coś zaproponować, aby spełniać marzenia. Ja w 7 i 8 klasie podstawówki prowadziłam sklepik uczniowski, za co otrzymywałam grosze, ale do dziś pamiętam tę satysfakcję z samodzielności. Mając 15 lat, składałam w domu kartoniki do mrożonej pizzy, również za grosze. Mając 16 lat i więcej, co roku w wakacje pracowałam w sklepie sezonowym. Czasem było ciężko, ale to był mój wybór i z sentymentem wspominam czas, który zaowocował spełnionymi marzeniami nastolatka o kupieniu sobie rzeczy, na które normalnie nie byłoby mnie stać (...).

Karol: - Mając 13 lat, pracowałem przy żniwach. Mając 16 lat, pojechałem po raz pierwszy w delegację do pracy. Praca od młodego poza tym, że masz pieniądze, o które nie musisz prosić rodziców, bo ci też nie zawsze je mają, pomaga nabrać szacunku do pieniądza i pracy innych (...).
Danuta: - Im wcześniej dzieci zobaczą, co to ciężka praca i że kasa nie rośnie na drzewach, tym lepiej.
Monika: - Jako 8 latka brałam z domu wiadro, ścierki i płyn do szyb. Wspólnie z rówieśnikami szliśmy na dawny parking PZU myć szyby wszystkich napotkanych aut. Każda złotówka cieszyła i nie było to żadną ujmą, wręcz przeciwnie. Byliśmy z siebie dumni . Każdego dnia powtarzało się czynność .

Magdalena: - Nie ma co się dziwić tym dzieciom. Jest wielu samotnych rodziców pozostawionych samym sobie. Patologia roszczeniowa dostaje kasę za free, a samotny pracujący rodzic jednego czy dwojga dzieci zostaje o samej wypłacie. Nie dostanie alimentów od drugiego rodzica, bo pracować się nie chce, a na fundusz alimentacyjny nie ma co liczyć, bo już przy najniższej krajowej nie załapie się na próg dochodowy. Takie dzieci mało kiedy mają szansę na regularne kieszonkowe, to muszą sobie na swoje potrzeby zarobić. Oczywiście chwali się zaradność nastolatków, ale po co im dzieciństwo zabierać?
Katarzyna: - Dziwnych czasów doczekaliśmy, skoro współczuje się chłopakowi, który chce zarobić. Koszenie trawnika czy umycie samochodu to raczej nie jest ciężka praca.

Karol: - Bardzo dobrze, trzeba być samowystarczalnym, a nie tylko czekać, aż ktoś coś da. Rozdawnictwo do niczego nie prowadzi, żadnych wartości w życie nie wprowadza.
Danuta: - Ja, jak miałam 12 lat, chodziłam na zarobek do sąsiadów w polu. Zrywałam i nabijałam tabakę, zbierałam kamienie na polu i korona mi z głowy nie spadła. Każdy grosz był tym czymś. A teraz młodzież nie pójdzie sobie dorobić, bo jej się nie opłaca. Straszne czasy. I jak oni mają się nauczyć zarabiać pieniądze, jak żadna praca nie będzie zadowalać?

Dziękujemy Państwu za wszystkie opinie.