Chomiki - żadne inne zwierzę nie poniosło tak wielkich ofiar w walce o zwycięstwo nad covidem

Teoretycznie do eksperymentów związanych z wirusem SARS najbardziej nadają się najbliższe nam ssaki naczelne. Te jednak trudno dziś pozyskać laboratoriom, a i koszty są najwyższe. Nic więc dziwnego, ze naukowcy rozglądali się za bardziej dostępnymi „królikami” doświadczalnymi. I w ten sposób wytypowane zostały chomiki.

Na początku był chomik
O tym, że chomiki syryjskie mogą zarażać się koronawirusem naukowcy wiedzieli już od 2005 roku, gdy wybuchła epidemia SARS. Dlatego, gdy wybuchła obecna pandemia, wiele laboratoriów ponownie zaczęło badać kwestie ciężkiej niewydolności oddechowej u tych zwierząt, tym razem w kontekście SARS-coV-2. Według portalu naukowego criver.com, pierwsze wyniki badań na chomikach uczeni z Hongkongu opublikowali już po paru miesiącach. Opisano 8 zarażonych zwierząt, u których stwierdzono szybki oddech, ospałość, zgarbienie (cokolwiek to znaczy u chomika), ospałość, utratę wagi oraz zmiany w futrze. Kluczowe były jednak wyniki badań płuc i jelit, bo zmiany tam zachodzące były bardzo podobne do tych, z jakimi borykają się ludzie.

Utracony węch gryzonia
Za tym badaniem posypało się wiele innych. Do chwili obecnej jest ich już ponad 50. Chomik okazał się idealnym „królikiem" doświadczalnym ze względu na duża podatność na zarażenie, a także możliwość stosunkowo łatwego uzyskiwania danych statystycznych. Bo zarażać i leczyć można było dziesiątki zwierząt. To właśnie na chomikach przetestowane zostały w pierwszej kolejności wszystkie najważniejsze leki stosowane w terapii covid-19. Co więcej, z krwi chomika wyizolowano 2 tys. przeciwciał, które badano pod kątem zwalczania SARS CoV-2.

Chomiki z różnych kontynentów okazały się w również idealnym obiektem badawczym dla nowych szczepionek, a podczas badań na tych zwierzętach potwierdzono wspomagającą w terapii rolę osocza. Co ciekawe, to również na chomikach testowano wpływ maseczek na przeciwdziałanie roznoszenia wirusa oraz problem utraty węchu wśród zainfekowanych.

Naturalnie nie wszystkie wskaźniki można przełożyć bezpośrednio na terapię ludzi, tym niemniej wkład chomika w ratowanie homo sapiens jest nieoceniony.