Damian Czarnecki: - To podstępna choroba, trzeba obserwować bliską osobę, bo wystarczy chwila, by zdarzyła się tragedia

Wykład lekarza psychiatry z Kliniki Psychiatrii - Oddział Leczenia Uzależnień Collegium Medicum w Bydgoszczy "Gdy radość i spokój przemija w mroku melancholii" przyciągnął dużą grupę słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

Nie można lekceważyć pierwszych objawów

- Kobiety często chroni biologia - mówi Damian Czarnecki. - Jak pomyślę o moich teściach, to w sytuacjach problemowych teściowa się martwi, a teść stoi z boku. Ale może on tylko udaje, że nic się nie dzieje.

Depresją zagrożone są szczególnie matki wychowujące samotnie co najmniej trójkę dzieci, osoby które utraciły mamę przed ukończeniem 11 roku życia, które nie mają wsparcia w otoczeniu. Także takie, które posiadają osobowość zależną - czyli muszą wspierać się na innych lub historyczną - potrzebują ciągłych pochwał. Jeśli tego nie dostają, pojawia się stres, emocje i popadają w depresję.

- Pierwszym objawem depresji jest obniżenie nastroju, zdolności przeżywania radości, chory przeżywa smutek - dodaje Damian Czarnecki. - Mamy takiego pacjenta w sali psychoz. Mam wrażenie, że siedzi na łóżku od wielu tygodni w jednej pozycji, nie mówi, jedynie odpowiada na pytanie, czy jego samopoczucie jest lepsze mówiąc: "nie" lub "trochę". Ponadto, chorzy negatywnie oceniają teraźniejszość, przyszłość i przeszłość. Zmniejsza się ich aktywność, tracą energię, maja trudności w wykonywaniu najprostszych czynności. Chorzy myślą o śmierci, samobójstwie. To podstępna choroba, niektórzy myślą, że dopada ich smutek, chandra. Bywa, że patrzą na przykład na serial telewizyjny o nieskomplikowanej fabule, a nie zapamiętują jej. Miałem pacjentkę, 28 lat, po studiach, pracowała, z wyglądu nie była osobą depresyjną. Opowiadał, że depresja nachodzi ją co jakiś czas, trwa dwa - trzy dni. Wtedy nie wstaje z łóżka, nie myje się, patrzy w sufit i nawet dzieci ją nie interesują. Osobą z depresja trzeba opiekować się, jak sparaliżowaną, nieprzytomną, czasem podaje się jej jedzenie sondą do żołądka. U 75 procent leczących się, przynajmniej na jakiś czas następuje remisja choroby.

Ponad 80 procent pacjentów z depresją ma myśli samobójcze, 60 procent - podejmuje próby samobójcze, a 15 procent ich dokonuje.

Depresji towarzyszą bóle

- Był w klinice młody człowiek, miał rodzinę, dzieci, pracę, ale był nieszczęśliwy - opowiada lekarz. - Został wypuszczony na Wigilię do domu. Po rodzinnej kolacji, poszedł do pokoju i podjął próbę samobójczą - zażył dużą ilość leków.

Objawem depresji jest lęk. Niepokój chore osoby odczuwają w okolicy serca, żołądka. Mają przyspieszony oddech, odczuwają duszności, drżenie, obawiają się nawet, że nadchodzi śmierć.
- Często mają zaburzenia snu, bóle głowy, pleców, żołądkowo-jelitowe, biegunki i zaparcia na przemian, brak apetytu lub nadmierny - wymienia Damian Czarnecki. - W czasie depresji pacjent może być nadpobudliwy. Jedna z pacjentek przyznała, że miała tyle energii, że zrobiła sto placków. Nie myślała, po co, wpadła w rytm i robiła.

Zdaniem lekarza często ludzie cierpią na depresje sezonowe.

- Zwłaszcza w tych porach roku, gdy mała jest emisja słońca - mówi. - Gdy zaburzenia depresyjne są łagodne, warto zamiast farmakologii skorzystać z fototerapii. Ważne są rozmowy, zainteresowanie tą osobą, aby czuła wsparcie w najbliższych. Na depresję cierpi wiele znanych osób.