"Do wycięcia", a może "drzewo z dziuplą". Wyjaśniamy, co oznaczają tajemnicze znaki na drzewach

W polskich lasach nie istnieje spójny system oznaczania drzew, więc w różnych leśnictwach znaki pozostawiane na drzewach mogą wyglądać inaczej. Również podobne oznaczenie mogą być w różnych jednostkach interpretowane odmiennie.

Kilka najczęściej spotykanych przykładów:

• żółta przerywana linia (opaska) narysowana na wysokości ok 1,5 metra i szerokości 5 cm na oznacza granicę gospodarczego drzewostanu nasiennego. W tym obrębie znajdują się drzewa dobrej jakości, właściwego pochodzenia – dostarczające nasion na potrzeby danej jednostki.
• żółta ciągła linia na wysokości 1,5 metra oznacza drzewa mateczne. To materiał o najlepszej jakości do pozyskiwania leśnego materiału rozmnożeniowego. Każde drzewo mateczne ma swój numer, obok nich wyznacza się dodatkowo 4 drzewa porównawcze oznaczone liczbami od 1 do 4.
• kropki (zazwyczaj czerwone ale zależy to od jednostki) to zazwyczaj drzewa do wycinki
• białe paski oznacza granicę działek zrębowych
• białe litery A, B, C na sosnach – to stałe partie monitoringu brusznicy mniszki, która jest szkodnikiem.
• Szczegółowe oznaczenia drzew odnajdziemy w dwóch dokumentach – „Zasady hodowli lasu” na dany rok oraz „Instrukcja urządzenia lasu”

Drzewa przeznaczone do usunięcia w zabiegach pielęgnacyjnych i sanitarnych oraz drzewa niebezpieczne, zagrażające bezpieczeństwu użytkowników lasu, oznacza się za pomocą kropki bądź ukośnej kreski.

Litera „E” (wielkości około 20 cm) oznacza drzewa biocenotyczne (np. z dziuplami), o nietypowym pokroju lub z nietypowymi formami szyszek, kory, gałęzi czy drzewa wyraźnie - wyróżniające się wiekiem lub rozmiarami w stosunku do innych drzew na tym terenie. Drzewa takie pozostawia się w celu zwiększenia różnorodności biologicznej.

Litera „K”, kreska, bądź „KE” informuje, iż turysta jest na granicy kępy ekologicznej, czyli fragmentu starodrzewu pozostawionego do naturalnego rozkładu. Tak pozostawiana kępa, to także miejsce schronienia zwierząt. Przyczynia się również do zróżnicowania struktury nowego drzewostanu, zapewniając obecność mikrosiedlisk zasiedlanych przez wiele gatunków owadów. Z czasem jest źródłem martwego drewna w różnych postaciach: stojącego, leżącego, martwych konarów czy obłamanych gałęzi, miejscem bytowania wielu mikroorganizmów, owadów i grzybów.

Jak rozumieć oznaczenia drzew w okolicy Torunia? Jakie kody stosują lokalni leśnicy? Zobaczcie w poniższej galerii.

Naszym przewodnikiem był Mateusz Stopiński z Nadleśnictwa Toruń.