Stawianie komina, bo o niego chodzi, zaczynamy od fundamentu. Możemy wymurować go z kamieni lub cegieł pełnych. Najczęściej jednak wykonuje się go ze zbrojonego betonu.
Fundament ma zwykle kształt prostopadłościanu o wysokości nie mniejszej niż 30 cm. Długość i szerokość należy tak dobrać, aby fundament z każdej strony wystawał przynajmniej 15 cm poza obrys komina. Bardzo ważne jest wykonanie odpowiedniej otuliny zbrojenia głównego: 5-centymetrowej, gdy warstwa podkładowa jest wykonana z betonu chudego klasy B, 7-7,5 cm, gdy fundament nie ma izolacji.
Stawiamy trzon
Na fundamencie stawiamy trzon kominowy. Do jego murowania możemy użyć zaprawy cementowej (w sklepach można nabyć gotowe suche mieszanki). Jeżeli zdecydujemy się na cegłę klinkierową, musimy użyć specjalistycznej zaprawy do tego typu cegły, najlepiej z trasem, czyli minerałem pochodzenia wulkanicznego (ogranicza możliwość wystąpienia wykwitów na wymurowanej powierzchni).
Pierwszy etap - murowanie - polega na połączeniu cegieł zaprawą, z pozostawieniem miejsca na spoinę. Spoinowanie wykonujemy tą samą zaprawą. Można je rozpocząć nie wcześniej niż po upływie siedmiu dni od zakończenia pierwszego etapu.
Przewody i przegrody
Murując komin z cegły, musimy pamiętać o zachowaniu minimalnych wymiarów przewodów - te powinny wynosić 14 na 14 cm (cegła plus spoiny). Zaleca się, aby przewody miały kształt kwadratu lub prostokąta o stosunku boków 2 : 3.
Powierzchnie przewodów powinny być bez występów i wklęśnięć. Dlatego zaleca się murować je przy pomocy drewnianych lub stalowych szablonów. W przewodach prowadzonych z odchyleniem od pionu, cegły trzeba układać prostopadle do odchylenia.
Przegrody pomiędzy przewodami powinny mieć co najmniej 12 cm grubości. Taka sama grubość ścianki musi być zachowana do lica muru wewnętrznego. Gdy przewody są prowadzone w zewnętrznych ścianach domu oraz tam, gdzie przechodzą przez poddasze nieocieplone, zewnętrzne ściany komina należy pogrubić do 1 cegły (25 cm) lub zastosować dodatkowe ocieplenie, np. z wełny mineralnej o grubości 5 cm.
Gdy komin jest wolnostojący, czyli stanowi konstrukcję samonośną, powinien być oddylatowany (odsunięty) od stropu. Kiedy jest fragmentem ściany nośnej, można na nim opierać belki stropowe, ale powinno to być poprzedzone obliczeniami statycznymi.
Ponad achem
Wychodząc z kominem ponad dach, musimy to zrobić na wysokość zapewniającą właściwy ciąg.
Na dachu o kącie nachylenia do 12 stopni lub większym ale pokrytym materiałami łatwopalnymi (strzecha, gont drewniany), wylot komina powinien znajdować się co najmniej 60 cm ponad poziomem kalenicy budynku. Jeśli pokrycie dachu jest trudno palne lub niepalne , wyloty przewodów mogą się znajdować 30 cm ponad powierzchnią dachu.
