Dr. Sławomir Sadowski: - Rząd Morawieckiego zaczyna działać jak rząd mniejszościowy

- W jakiej kondycji jest dziś Zjednoczona Prawica? Trzeszczy mocniej, słabiej niż pół roku temu?
- Jeśli wyznacznikiem kondycji rządzących jest posiadanie większości parlamentarnej, to dopóki nikt nie opuścił klubu Zjednoczonej Prawicy sytuacja jest w miarę stabilna. Wiemy też, że wystąpiły bardzo znaczące różnice poglądów między PiS a Porozumieniem oraz widzimy bardzo głębokie podziały w samym Porozumieniu. Adam Bielan wydaje się odgrywać rolę “trolla” PiS-u w samym Porozumieniu. W tym miejscu rzeczywiście trzeszczy i to bardziej niż w maju ubiegłego roku przed wyborami prezydenckimi, kiedy Jarosław Gowin zablokował wybory kopertowe. Większość parlamentarna zapewnia Mateuszowi Morawieckiemu spokojne rządy. Dla premiera to ważne, ponieważ pojawiły się spekulacje na temat alternatywnego premiera. Utrzymanie większości parlamentarnej przez Morawickiego daje mu jeszcze przez jakiś czas spokojne rządu. Niektórzy mówią, że projekt z opodatkowaniem mediów pojawił się w środowisku Morawieckiego, jako odpowiedź na zakup mediów regionalnych przez Orlen. Trudno powiedzieć, czy to jest prawda.

- Czy spokojne rządy są w ogóle możliwe? Solidarna Polska już zapowiada, że nie poprze niektórych projektów ustaw PiS, a i na Porozumienie trudno liczyć.
- PiS ma tyle, ile ma. Niewątpliwie rząd Mateusza Morawieckiego zaczyna działać jak rząd mniejszościowy. Do różnych projektów musi poszukiwać wsparcia opozycji, co dla tego rządu jest trudną sytuacją, ponieważ do tej pory uważał, że opozycja jest zawsze tylko zła, a rządzący wyłącznie dobrzy. Dla części elektoratu taka zmiana może być niezrozumiała. Być może prezes Kaczyński zdecyduje się na nagły ruch – np. na zmianę premiera, by ponownie skonsolidować Zjednoczoną Prawicę[. Tylko w tym układzie Jarosław Gowin będzie uwierał jak kolec. A on próbuje umocnić swoją pozycję. Musiałby dostać bardzo dużo od prezesa, żeby popierać koalicję. Może zadośćuczynieniem dla Gowina byłaby funkcja premiera, ale to chyba niemożliwe rozwiązanie.

- Możliwy jest wariant przejścia Gowina do opozycji?
- Pamiętajmy, że Jarosław Gowin już raz wyszedł z PO, dlatego jego wiarygodność wśród ewentualnych partnerów jest ograniczona. Zmiany zaszły też w opozycji, np. w Platformie, gdzie pojawili się politycy z ogromnymi ambicjami. I oni mieliby teraz ustąpić Gowinowi?! Zapewne z powodu politycznej racjonalności byłoby to sensowne, ale nie wyobrażam sobie sytuacji, w której Budka czy Trzaskowski ustępują miejsca Gowinowi. Skomplikowana sytuacja, sam jestem ciekaw, jak to się skończy.

- Według sondażu dla OKO.press koalicja KO, Polski 2050, Lewicy i PSL zwyciężyłaby PiS w wyborach w stosunku 57 procent do 29 proc. Tylko czy ambicje polityków nie stanęłyby na drodze tak szerokiej koalicji?
- W telewizji publicznej widziałem sondaż przedstawiający kompletnie odwrotny układ. Zostawmy sondaże popatrzmy na przeważające ambicje polityków. Scenariusz opozycji mógłby być taki: niech Gowin do nas przyjdzie, obalamy rząd Zjednoczonej Prawicy, a w najbliższych wyborach w ogóle nie bierzemy Gowina i jego stronników na nasze listy. I co wtedy? Biorąc pod uwagę zmiany frontu Gowina, nie jest on wiarygodny. Gowin raczej gra na wzmocnienie w swoim obozie i nie chce obalać rządu Zjednoczonej Prawicy.

- Szymon Hołownia goni w sondażach PO, a nawet już ją przegonił. Tu również widzimy potencjalne miejsce sporu o przywództwo opozycji?
- Hołownia ma również swoje ambicje. W wielu sondażach ma już lepsze notowania od Platformy. Wyobrażam sobie, że obu liderom tak samo zależy na obaleniu rządu Zjednoczonej Prawicy, ale potem każdy szukałby swojej drogi podczas wyborów. Wydaje mi się, że po stronie opozycji mamy “chciejstwo” wyrażające się myślą: później pójdziemy razem do wyborów. Z jakim programem? Co będzie spoiwem? Na wspólnych listach mieliby się znaleźć skrajnie zróżnicowani kandydaci?! Czyż przyzwoitość wobec wyborów nie wymaga, by iść do wyborów jasnymi drogami ideowymi pod partyjnymi transparentami? W innym razie byłoby to oszustwo wobec obywateli.

- Ludowcy namawiają, by iść do wyborów w dwóch blokach.
- Jeśli przy okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego było to możliwe, bo był to rodzaj plebiscytu czy jesteś za czy przeciw integracji, to wybory parlamentarne będą o wiele bardziej skomplikowane. Nie można ich zorganizować na zasadzie plebiscytowej. Skonstruowanie wspólnych list wydaje mi się nieporozumieniem. A gdyby powstały, to dzień po wyborach po prostu się rozsypią.

- W sondażu zaufania dla osób publicznych (pracowni IBRiS dla Onetu) trzy przodują: Andrzej Duda (38,9 proc. poparcia), Mateusz Morawiecki ( 37,8 proc.) i Szymon Hołownia (37,7 proc.). Tylko prezydentowi i premierowi nie ufa ok. 50 proc. badanych! A ponad 60 proc. badanych nie ufa Jarosławowi Kaczyńskiemu, Zbigniewowi Ziobro i Jackowi Sasinowi!
- Biorąc pod uwagę prezydenta i premiera mamy rzadko spotykaną w polskiej polityce sytuację, kiedy prezydent i premier notują tak niski poziom zaufania. Zwykle urzędujący prezydenci mieli ponad 60-procentowe zaufanie, a prezydent Aleksander Kwaśniewski w pewnym momencie miał ponad 70-proc. zaufanie! Obecne notowania to przykład postępującego braku zaufania do rządzącej ekipy. Notowania na poziomie 35 – 40 proc. ma elektorat PiS. Zwykle prezydent i premier wychodzili poza twardy elektorat. To dowód na głęboką polaryzację i brak przepływu elektoratów pod wpływem chwilowych emocji.
Rozmawiał Roman Laudański