Dziedziczenie biedy

"Strategia integracji i rozwiązywania problemów społecznych dla miasta Włocławka na lata 2008-2015", przyjęta przez Radę Miasta na ostatniej sesji, nowością jest tylko z nazwy - tłumaczy Andrzej Sołtysiak z Biura Prasowego Urzędu Miasta. Zawiera bowiem zbiór zapisów, określający kierunki rozwiązywania istotnych dla mieszkańców problemów, zaś nazwa "strategia" to wymóg ustawowy.

- Ten dokument będzie także istotnym narzędziem w procesie pozyskiwania pieniędzy na pomoc społeczną z funduszy europejskich - podkreśla Maria Ignatowska, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we Włocławku, który jest koordynatorem strategii.

Najważniejsza jest wiedza, komu i w jakim zakresie trzeba będzie pomóc. Diagnozy demograficzne są dla Włocławka niezbyt korzystne. Choćby pod kątem urodzeń. Największy spadek wskaźnika "dzietności" kobiet zanotowano w 2003 r. Efektem, według Urzędu Statystycznego we Włocławku, jest ujemny przyrost naturalny. W 2007 roku było o 176 zgonów więcej, niż urodzeń.

Jak wynika ze statystyk w roku 2006 przeciętny włocławianin żył 70,93 roku, a włocławianka - 79,62 roku. Od 2003 r. zmalała liczba mieszkańców miasta ze 120 tys. 711 osób do niecałych 116 tysięcy. Spadek nastąpił zwłaszcza w grupie dzieci i młodzieży, która w roku 1998 stanowiła blisko 27 proc. mieszkańców, a w 2007 już tylko 21 proc.

Ubóstwo to podstawowy problem Włocławka, dotykający jednej piątej ogółu mieszkańców. Kolejne problemy to bezrobocie, bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych, starość, niepełnosprawność, bezdomność, alkoholizm. Bywa, że jedne wywołują inne, jak długotrwała bieda to często przyczyna alkoholizmu i przemocy w rodzinie.

Niepokojące jest też dziedziczenie biedy. Analizy przeprowadzane przez MOPR dowodzą, że wielu podopiecznych latami egzystencję własną i rodziny opiera wyłącznie na zasiłkach "z opieki".

Na pomoc dla najuboższych w tegorocznym budżecie miasta zapisano ponad 23 proc. wszystkich pieniędzy, czyli blisko 93 mln zł. Liczne instytucje, organizacje i ośrodki wsparcia jednoczą siły, by pomóc potrzebującym. Oni sami bywają jednak najtrudniejszą przeszkodą.