Hemoroidy - zapobiegać i leczyć

Guzki krwawnicze, potocznie nazywane hemoroidami, są prawidłowymi strukturami anatomicznymi, występującymi u każdego człowieka. Jest to tkanka gąbczasta, określana jako poduszeczki naczyniowe, utworzone przez naczynia żylne, tętnicze i kapilary. Znajdują się w części końcowej odbytnicy i w górnej części kanału odbytu. Twory te mogą ulegać nieprawidłowym zmianom i być przyczyną wielu dolegliwości.

Brak błonnika, siedzący tryb życia, alkohol
W momencie, kiedy ulegają nadmiernemu przerostowi, stają się patologią. Aby zapobiegać, trzeba stosować dietę bogatą w błonnik, który poprawia motorykę jelit. Powstawaniu guzków sprzyja także alkohol, używki i ostre przyprawy. Wśród przyczyn zaburzeń wymienić należy przewlekłe zaburzenia w oddawaniu stolca i nadużywanie środków przeczyszczających, a także siedzącą pracę.

Cztery stopnie zaawansowania
Hemoroidy dzieli się na wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne to te, które znajdują się w kanale odbytu, pokrytym śluzówką. Nie są unerwione czuciowo i nie powodują dolegliwości bólowych. Nierzadko są mylone z hemoroidami zewnętrznymi, bo często wypadają na zewnątrz odbytu.

Zewnętrzne hemoroidy znajdują się poniżej linii grzebieniastej, są pokryte anadermą i mogą powodować dolegliwości bólowe. Mają sine zabarwienie i często ulegają obrzękom. Przyjmuje się, że choroba hemoroidalna ma IV stopnie zaawansowania.
Najczęstszym objawem choroby żylaków odbytu jest krwawienie. Wypływająca w trakcie i po oddaniu stolca krew jest żywoczerwona. Najczęściej chorzy zauważają jej ślady na papierze toaletowym. Niekiedy może pojawić się ból, który jest jednak objawem powikłań, takich jak stan zapalny lub uwięźnięcie guzków. Może mu towarzyszyć świąt i pieczenie, szczególnie przy guzkach wypadniętych.

Leczenie na wiele sposobów
Krwawienia z żylaków odbytu mogą być znaczne, choć raczej i w tych przypadkach mamy do czynienia ze śladami krwi w stolcu. Pojawienie się świeżej krwi zawsze jednak wymaga wykluczenia choroby nowotworowej.

Żylaki odbytu można leczyć zachowawczo za pomocą czopków, maści, tabletek oraz metodami chirurgicznymi. Należy do nich klasyczne wycięcie, jak również cała gama innych sposobów jak m.in. zamrażanie, obliteracja (wstrzykiwanie specjalnych środków), zakładanie gumek.