Inowrocław. Z żałobnej karty - Piotr Milchert (1936-2010)

Urodził się w Nowym Tomyślu w Wielkopolsce, w domu rodzinnym swojej matki. Był synem Edmunda, inżyniera chemika, członka AK, i Salomei z Nitschów. Jego dziadek, Kazimierz, dzięki któremu rodzina Milchertów trafiła do Inowrocławia, był naczelnikiem pierwszej inowrocławskiej parowozowni w wolnej Polsce. Po aresztowaniu i śmierci Edmunda w hitlerowskim obozie karno-śledczym w Żabikowie Piotr dorastał pod opieką matki i babki.

Ukończył w 1959 r. studia zootechniczne w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, przez lata pracował w zawodzie - najdłużej w RSP w Janocinie i w Kościelcu Kujawskim.

Posiadał pasje, związane głównie ze sztuką. Zajmował się fotografią artystyczną. Był członkiem prężnie działającego od 1959 r. Inowrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego, a w latach 70. jego prezesem. Uczestniczył w licznych plenerach i wystawiał swoje prace. Kolekcjonował obrazy i grafiki regionalnych artystów-plastyków, a także wszelkiego rodzaju cuiaviana - wydawnictwa książkowe i katalogowe poświęcone każdemu aspektowi życia regionu.

We wczesnych latach "Solidarności" Piotr Milchert zaangażował się w działalność opozycyjną i społeczną, potem włączył się na krótko w lokalną politykę. Oddał się intensywnie działalności w Klubie Inteligencji Katolickiej w Inowrocławiu, którego następnie przez lata był prezesem. Współorganizował z instytucjami miejskimi i kościelnymi cykliczne imprezy kulturalne (Tygodnie i Dni Kultury Chrześcijańskiej, Zaduszki Kujawskie), przyczyniając się do ściągnięcia do naszego miasta tak wybitnych postaci jak m.in. Stefan Stuligrosz z chórem chłopięcym, Stefania Woytowicz, Jacek Fedorowicz, Józefa Hennelowa, Krystyna Feldman. Przez lata opiekował się Biblioteką Katolicką KIK-u.

Był współtwórcą ukazującego się przez kilka lat lokalnego czasopisma "Goniec Kujawski".

Przyjaźnił się i utrzymywał częste kontakty z ludźmi kultury i sztuki naszego regionu, takimi jak regionalista Józef Aleksandrowicz, artyści-plastycy jego pokolenia i starsi, malarze-amatorzy. Pod jego okiem powstawały monografie historyczne i prace magisterskie. W ostatnim okresie przyczynił się do wypromowania poezji religijnej Teresy Klonowskiej - zdążył jeszcze opatrzyć wstępem ostatni tomik jej wierszy.

Za swą działalność na rzecz rozwoju inowrocławskiej kultury Piotr Milchert otrzymał od dziennikarzy tytuł Honorowego Inowrocławianina 2002, wielokrotnie był też nagradzany przez władze miejskie. Jako długoletni działacz katolicki, członek Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Gnieźnieńskiej i Towarzystwa Świętego Wojciecha, został odznaczony medalem "Zasłużony dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej".

Był opiekunem i "dobrym duchem" wielu osób starszych, długoletnich przyjaciół rodziny, którzy ze względu na stan zdrowia sami nie mogli już go odwiedzać - jego tydzień zawierał swoisty kalendarz wizyt u nich. Był lubiany za swoją jowialność i gawędziarstwo. Mówił z lekkością i swadą. Był potrzebny wszędzie tam, gdzie trzeba było coś powiedzieć publicznie, kogoś powitać, poprowadzić imprezę. Nie bał się wyrażania swoich poglądów, za co był ceniony nawet przez oponentów. Lubił ludzi, sztukę, muzykę, przyrodę - w ostatnich latach do jego pasji dołączyła praca na działce.

Bardzo dbał o więzi rodzinne i zachowanie polskiej tradycji - celebrował coniedzielne obiady jako okazję do spotkania i rozmowy z rodziną, zwracał uwagę na rytuały świąteczne, zawsze pamiętał o wywieszeniu flagi w narodowe święta.
Pamięć o Nim - działaczu kulturalnym, społecznym i katolickim, przyjacielu, mężu, ojcu, dziadku, współpracowniku, sąsiedzie - pozostanie w nas na zawsze.

Cześć Jego Pamięci!
Udostępnij