Jubileusz 100-lecia Zgromadzenia Sióstr Misjonarek w Chełmnie. Zdjęcia

Smaki Kujaw i Pomorza - Sezon 4 odcinek 20

Wyjątkowy jubileusz świętowały w Chełmnie siostry ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny.

Uroczystości zaczęły się od jubileuszowej konferencji "Dzieła Boże klęsk nie znają" w chełmińskim Kinoteatrze Rondo. Gości witała Matka Ewa Korbut, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Uroczystość prowadził ks. dr Grzegorz Tworzewski. Historię sióstr przedstawiła siostra dr Brygida Danuta Karwowska. Osobowość bł. Bolesławy Lament przywołała dr hab. Bernadetta Puchalska-Dąbrowska, a siostra dr Leonarda Teresa Kuniszewska mówiła o budowaniu więzi w rodzinie w pedagogii bł. Bolesławy Lament. O projekcji edycji pism wybranych błogosławionej opowiadała dr Magdalena Bober-Jankowska.

W Kościele Pallotynów usłyszeliśmy Akatyst ku czci błogosławionej, a po nim odbyła się msza św. pod przewodnictwem ks. biskupa Józefa Szamockiego, biskupa pomocniczego diecezji toruńskiej.

Natomiast w Muzeum Ziemi Chełmińskiej otwarta została wystawa "100-lecie obecności Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny w Chełmnie". W dniu wyjątkowego jubileuszu można było wejść do pielęgnowanych przez siostry ogrodów z najpiękniejszym widokiem na Świecie.

Obecnie w domu przy ul. Łożyńskiego mieszka dwanaście sióstr, z czego dziesięć sióstr profesek (siostry po ślubach) i dwie siostry nowicjuszki (przygotowują się do złożenia ślubów). Siostry pochodzą z różnych rejonów Polski, a nawet wspólnoty czasem stanowią mieszankę międzynarodową, gdyż nowicjat w Chełmnie odbywają siostry zza wschodniej granicy (Białoruś, Rosja, Litwa).

• Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny założyła bł. Bolesław Lament w 1905 roku w Mohylewie. Z czasem przeniosło się do Petersburga i tam nastąpił dynamiczny rozwój dzieł. Jednak niebezpieczne czasy rewolucji zmusiły siostry do decyzji o powrocie do Polski. Misjonarki Świętej Rodziny przybyły do Chełmna na początku 1922 roku w celu poprowadzenia Internatu Kresowego, dla dziewcząt repatriowanych z terenów Rosji. Placówka liczyła około 200 wychowanek w wieku 7-20 lat. Siostry pod kierownictwem Błogosławionej Bolesławy zapewniały internistkom nie tylko wykształcenie ale także wychowanie moralne i religijne. Podopieczne wynosiły w dorosłe życie nie tylko przygotowanie zawodowe ale także fundament wiary i umiejętności życia społecznego.
• W Chełmnie siostry po raz pierwszy włożyły habity, gdyż nie musiały się już ukrywać. Jesienią 1922 roku bł. Bolesława Lament kupiła kamienicę przy ul. Łożyńskiego 3. Był to pierwszy dom Zgromadzenia na ziemiach polskich. Strój zakonny i ofiarna praca przyczyniły się do licznego napływu nowych kandydatek do Zgromadzenia. W związku z tym założycielka wystąpiła do biskupa z prośbą o możliwość stworzenia w Chełmnie domu nowicjatu. Jednak Zgromadzenie przybyłe ze wschodu nie było znane władzom diecezji, stąd siostry spotkały się z odmową. Bł. Bolesława pokornie przyjęła tę decyzję i nie ustała w działaniach. Od 1923 roku przy ul. Łożyńskiego funkcjonował internat dla dziewcząt. Organizowano kursy krawieckie, z czasem otwarto przedszkole. W wakacje siostry prowadziły kolonie i półkolonie. Rozwój dzieł zatrzymał wybuch II wojny św. Siostry wysiedlono, a dom przemianowano na szpital wojskowy. Misjonarki powróciły do Chełmna dopiero w 1945 roku. Wkrótce potem wznowiono działalność przedszkola oraz pracowni kroju i szycia. Istotnym wydarzeniem w historii było przeniesienie do Chełmna domu nowicjatu w 1948 roku.
• Od ponad 70 lat jest to miejsce formacji przyszłych zastępów Misjonarek. Tutaj nowicjuszki rozeznają swoje powołanie, poznają Zgromadzenie i przygotowują się do działalności apostolskiej. Ponadto od 1955 roku z małymi przerwami, Siostry są zaangażowane w pracy parafialnej przy kościele Księży Pallotynów. Przez wiele lat podejmowały one także pracę katechetek, przygotowując dzieci i młodzież do sakramentów, organizując rekolekcje dla dziewcząt. Przy domu istnieje także Wspólnota Rodziny Misyjnej bł. Bolesławy. Jubileusz to okazja do wyrażenia wdzięczności Bogu za wszelkie okazane łaski Zgromadzeniu na ziemiach polskich przez minione 100 lat.

Za pomoc w przygotowaniu materiału dziękuję S. Annie Szuflickiej.