Kobiety rządzą w Inowrocławiu! Nie tylko w dniu swojego święta

Pani Mirosława jest wicestaorostą inowrocławskim. - Kobiety łagodzą obyczaje - tłumaczy i podaje konkretny przykład.

Jest jedyną kobietą w zarządzie powiatu. - Znam temperament swoich kolegów. Jestem przekonana, że w męskim gronie używają mocnych słów. Przy mnie bardzo się pilnują. Są mili, ciepli i serdeczni. Potwierdzają to też moi pracownicy - wyznaje.

Jej podwładnymi są głównie kobiety. - Fakt jest taki, że na wysokich stanowiskach znajdują się mężczyźni. Jednak w ciężkiej, mrówczej pracy za biurkiem najlepiej realizują się właśnie kobiety. Przykład? Proszę mi wskazać skarbnika, który jest mężczyzną... Jeśli są tacy w ogóle, to jest ich niewielu - przekonuje.

Helena Kłosowska jest prezesem Banku Spółdzielczego w Inowrocławiu. Zaledwie co dziesiąty jej pracownik jest mężczyzną. W zarządzie oprócz niej są jeszcze dwie inne panie. Nie ma żadnego faceta.

- Spokojnie. Mężczyźni stanowią większość w radzie nadzorczej, która jest wyższym organem niż zarząd. Nasi panowie mają więc kontrolę nad kobietami - mówi z uśmiechem pani prezes. Przekonuje też, że wyraźna nadreprezentacja kobiet w banku to wynik tego, że zawód bankowca mocno się sfeminizował.
- Panowie nie zawsze chcą pracować w instytucjach bankowych. Tutaj trzeba być molem biurowym, a w tym lepiej sprawdzają się kobiety - wyznaje.

W 25-osobowej ekipie podwładnych Jolanty Woźnicy, szefowej Fundacji Ekspert-Kujawy w Inowrocławiu, jest zaledwie 4 mężczyzn. - Wynika to z profilu naszej działalności, a tak się składa, że psycholodzy, doradcy zawodowi i lektorzy języków obcych to głównie kobiety - zauważa. Mężczyźni za to świetnie sprawdzają się jako instruktorzy nauki jazdy.

Helena Kłosowska prezesem banku została 37 lat temu, a więc w czasach, gdy kobietom jeszcze trudniej było zdobyć dobrą pracę. - Prestiżowe stanowiska zajmowali wówczas głównie mężczyźni. Mnie się udało... To znaczy rada nadzorcza doceniła moją wiedzę i umiejętności i powierzyła mi to stanowisko - wyjaśnia.

Prezesem jest do dziś. Zdradza, że jest bardzo wymagającym szefem. W tym roku w trakcie oceny swoich podwładnych podpytywała ich nawet, czy nie woleliby, żeby była łagodniejsza. Usłyszała, że wówczas nie byłoby w banku takiego ładu i porządku, jaki jest teraz.

Jolanta Woźnica realizuje inny model zarządzania. - Staram się stworzyć rodzinną atmosferę. Wtedy wszystkim chce się pracować. Często organizujemy spotkania integracyjne. Na przykład z okazji dnia kobiet cały zespół spotka się w restauracji - wyznaje.

Gdy Mirosława Kucol została wicestarostą, gros obowiązków domowych musiał na siebie wziąć jej mąż. - Opiekuje się naszą wnuczką, wychodzi z nią na spacer, wreszcie przyrządza fantastyczne obiady. Czasami złości się na mnie, gdy wracam do domu później niż miałam. Kobieta nie da rady pracować na dwa i pół etatu. Musi mieć wsparcie w swoim mężu. Ja je mam - wyznaje.

Podobnego zdania jest również Jolanta Woźnica. Jej mąż potrafi przygotować obiad, wyprać, posprzątać. Pani Jolanta zauważa, że wiele kobiet, nie tylko na kierowniczych stanowiskach, jest przekonanych, że wszystko zrobią najlepiej. Dlatego pozwalają mężom siedzieć przed telewizorem, czytać gazety, w czasie gdy one po przyjściu z pracy nadrabiają zaległości domowe.

- Takie kobiety bardzo cierpią. Tyle mówi się o parytetach w życiu publicznym. Tymczasem dużo ważniejsze są parytety w życiu rodzinnym - podkreśla.

Przekonuje, że gdy małżonkowie uczciwie podzielą się obowiązkami domowymi, wówczas kobiecie łatwiej będzie realizować się w pracy, awansować, a nawet kierować podwładnymi.