Na terenie klasztoru sióstr Miłosierdzia w Chełmnie (to dawny klasztor Cysterek, potem Benedyktynek) znajduje się gotycki kościół świętych Jana Chrzciciela i Ewangelisty. To budowla jednonawowa, czteroprzęsłowa zwieńczona charakterystyczna wieżyczką. Nieznana jest data rozpoczęcia budowy, przypuszcza się, że prace przeprowadzono w latach 1310 – 1340. W 1595 r. do prezbiterium dobudowano kaplicę grobową zakonnic oraz kaplicę św. Michała. O wspomnianą wieżyczkę kościół podwyższono dopiero na początku XVII w.

Kościół Ducha Świętego w Chełmnie zbudowano – jak się przypuszcza - w latach 1280–1290, by służył pacjentom przylegającego od południa szpitala. I tę funkcję pełnił przez sześć stuleci. Dziś w dawnej świątyni znajduje się ekspozycja należąca do rycerzy kultywujących tradycje Chorągwi Ziemi Chełmińskiej

Kaplicę św. Marcina w Chełmnie zbudowano ok. połowy XIV w. Jest więc najmłodszą gotycką budowlą sakralną w tym mieście. Od XIX stulecia pełni funkcje świeckie. Gruntownie prace remontowe przeszła w latach 1936 -1938

W sercu Chełmży, historycznej stolicy biskupstwa chełmińskiego, nad Jeziorem Chełmińskim wznosi się dawna katedra Św. Trójcy (teraz konkatedra), a zatem pierwotnie najważniejszy kościół ziemi chełmińskiej. Wznoszono go prawie 100 lat od 1251 r. Tak długi czas budowy spowodowany był najazdami i zniszczeniami powodowanymi przez wojowniczych Prusów w 1267 i 1286 r., a także przez oddziały litewsko- tatarskie w 1422 r. W 1692 r. podwyższono wieżę, wieńcząc ją barokowym hełmem