Na kawę i pyszne lody do "Teatralki"

Po raz pierwszy na łamach naszego dodatku pokazujemy kawiarnię, która mieściła się przy Teatrze Miejskim na placu Teatralnym. Potocznie była przez bydgoszczan nazywana "Teatralką". Chodziło się do niej głównie na pyszne lody.

- Na zdjęciu widzimy mojego tatusia Willego Jahra z siostrami. Zdjęcie pochodzi z lat trzydziestych ubiegłego wieku. Proszę zauważyć, że to było miejsce, które miało swój klimat. Stoły były ustawione na świeżym powietrzu, w pobliżu Brdy - opowiada pani Gizela Kubalewska.

Jak dodaje, jej tata urodził się 18 grudnia 1891 roku w Nakle. W latach dwudziestych minionego wieku Willy Jahr był właścicielem montowni rowerów, która mieściła się przy ulicy Podolskiej. W 1928 roku wraz z panem Wasilewskim uruchomili montownię rowerów przy ulicy Nakielskiej. W sezonie zatrudniała nawet 100 osób. W montowni taty produkowano między innymi takie rowery jak "Rekord" czy "Original Rekord". Niestety, Willy Jahr nie za długo nacieszył się swoją fabryką. Zabili go pijani Rosjanie w dniu wyzwolenia.

Bydgoszczanie wspominają, że w okresie międzywojennym i po wojnie bywało się także w innych kawiarniach, m.in. w "Cristalu", kawiarni Stanisława Hassa przy pl. Wolności, "Simie" na rogu Słowackiego i Gdańskiej, "Słowiance" na rogu ul. Gdańskiej i Al. Mickiewicza, "Magnolii" przy placu Wolności, "Wielkopolance" na Gdańskiej. Równie chętnie jeździli za kawę i ciastko do Rynkowa, Opławca, Smukały czy Brdyujścia.

- W Rynkowie, tuż za mostem, był duży obiekt restauracyjny. Wynajmowało się powózkę z pocztarni, z ulicy Grodzkiej i jechało na weekendową wycieczkę, i oczywiście przy okazji na coś słodkiego.

W jakich kawiarniach Państwo bywali przed wojną i po wojnie? Prosimy o wspomnienia i zdjęcia.

To zdjęcie pochodzi ze szkolnych lat Urszuli Lulkiewicz. Przekazała nam je pani Teresa Kubska, z domu Koźlinka, a otrzymała od pani Danuty Szlachetko, z domu Chuda.

- Fotografia została zrobiona w Bydgoszczy, ale nie umiem określić na jakiej ulicy. Przy ulicy stoi dużo taksówek. Z prawej strony młody gazeciarz sprzedaje gazety. Ula przyjechała na wakacje do domu. Była uczennicą Państwowego Nauczycielskiego Seminarium Żeńskiego w Toruniu, które w okresie międzywojennym przejęło budynek z 1910 roku. Mowa o gmachu dawnego Ewangelickiego Seminarium na Przedmieściu Bydgoskim. Obecnie budynek ten jest siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego diecezji toruńskiej imienia błogosławionego księdza Stefana Wincentego Frelichowskiego. Pomnik tego patrona stoi przed seminarium - opowiada pani Teresa Kubska.

Liczymy na to, że Państwo odpowiedzą nam na pytanie, gdzie “leikowiec" uwiecznił na zdjęciu Ulę Lulkiewicz? Czy to jest pl. Wolności, a w tle, za drzewami, gmach BTD?

Czekamy też na kolejne fotografie z bydgoskich ulic.

Zobacz też: Paweł Łysak opuszcza Bydgoszcz! Został nowym dyrektorem Teatru Powszechnego w Warszawie

W jednym z ostatnich "Albumów bydgoskich" prezentowaliśmy fotografię ze zbiorów pani Krystyny Domżalskiej z Kcyni. Zdjęcie przedstawiało jej bliskich przy przepięknej fontannie "Potop" w parku Kazimierza Wielkiego. Zostało wykonane w 1926 roku.

Dziś pani Krystyna prezentuje jeszcze starszą fotografię z rodzinnego albumu swojej teściowej. Ma ona niemal sto lat, bo została wykonana w 1915 roku! - Moja teściowa ma obecnie 94 lata, a fotografia przedstawia jej mamę z maleńkim dzieckiem na ręku, a obok po prawicy siedzi jej babcia. Fotografia jest chyba najbardziej trwałym dokumentem, który może przetrwać tak wiele lat - zaznacza pani Krystyna Domżalska.