Naukowcy odkryli, jak z odpadów zrobić... żywność, kosmetyki i farmaceutyki!

Grzyby, a dokładniej drożdże pomogły naukowcom z Zakładu Biotechnologii i Mikrobiologii Żywności Wydziału Nauk o Żywności SGGW w opracowaniu metody, która sprawia, że z wody sokowej i gliceryny odpadowej można otrzymać wartościowe substancje. Substancje przydatne w produkcji żywności, kosmetyków czy farmaceutyków.

- Te organizmy mają duży potencjał biochemiczny przy niewielkich wymaganiach pokarmowych. By żyć, rosnąć i się rozmnażać, wystarczy im tylko trochę węgla i azotu. Są absolutnie niewybredne i niewymagające, a w dodatku w produkowanej przez nie biomasie można znaleźć cenne substancje chemiczne takie jak glukany czy kwasy tłuszczowe wielonienasycone - mówi dr hab. Stanisław Błażejak, prof. Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Co w praktyce może oznaczać naukowe odkrycie? Możliwości komercjalizacji tych badań są bardzo szerokie. Drożdżowe fabryki mogą być wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym oraz spożywczym - wymienia Anna Ziółkowska z SGGW.

- Glukan ma właściwości aktywizujące układ autoimmunologiczny. Z tego względu doskonale nadaje się jako nośnik szczepionek doustnych dla zwierząt, a także składnik suplementów diety i kosmetyków. Wykazuje on także ciekawe właściwości detoksykacyjne – ma zdolność wiązania mykotoksyn w organizmie. Mógłby więc zostać wykorzystany do produkcji pasz o właściwościach przeciwtoksycznych, nawet bez konieczności otrzymywania preparatów o wysokim stopniu oczyszczenia – mówi dr inż. Anna Bzducha-Wróbel.

Jak sprawić, żeby taka produkcja z użyciem drożdży była bardziej opłacalna? - Na pożywienie dla drożdży szukaliśmy czegoś, co jest tanie i łatwo dostępne. Znaleźliśmy – glicerynę odpadową jako źródło węgla i zawierającą azot wodę sokową. Na bazie tych dwóch składników udało nam się stworzyć podłoże dla drożdży o wydajności zbliżonej do modelowych podłoży laboratoryjnych, które w dodatku ma ciekawe właściwości. Okazało się, że drożdże karmione wodą sokową i gliceryną budują znacznie grubsze ściany komórkowe, co bezpośrednio przekłada się na wzrost wydajności pod względem ilości otrzymywanego glukanu –tłumaczy prof. Błażejak.

Na opracowywanych podłożach drożdże budują grube ściany komórkowe oraz syntetyzują wartościowe składniki wewnątrzkomórkowe - związki lipidowe oraz białka. - Lipidy drożdżowe charakteryzują się korzystnym z punktu widzenia żywieniowego składzie kwasów tłuszczowych, a w szczególności są bogate w kwasy omega-9 oraz omega-3. Natomiast białka pozyskiwane z naszych drożdży są zasobne w lizynę, która jest aminokwasem niedoborowym w diecie ludzi i zwierząt - mówi dr inż. Iwona Gientka.

Co teraz dzieje się z odkryciem? - Obecnie prowadzimy dalsze badania nad możliwościami produkcji tych metabolitów w warunkach przemysłowych oraz jak najbardziej efektywnymi technologiami wyodrębniania składników z biomasy. Szukaliśmy metod łatwych, szybkich i względnie tanich. Wypróbowaliśmy między innymi metody oparte na właściwościach autodestrukcyjnych komórek i ultradźwiękach. Jak dotąd najbardziej skuteczne okazało się mechaniczne rozrywanie komórek drożdży w młynku kulkowym. W ten sposób otrzymaliśmy preparat zawierający około 60% glukanu, a po dodatkowym procesie oczyszczania ponad 80%. To wynik porównywalny z tym osiąganym w niemieckich laboratoriach farmaceutycznych – mówi dr inż. Anna Bzducha-Wróbel.

Zawierająca azot woda sokowa jest co prawda wykorzystywana do nawożenia pół, ale jej produkcja jest tak duża, że trzeba szukać innych sposobów pozbywania się jej. Ponadto wraz ze wzrostem zapotrzebowania na biodiesel zwiększa się także produkcja gliceryny odpadowej. Dzięki technologii opracowanej przez naukowców z SGGW to, co jest obciążającym środowisko odpadem, może zostać przekształcone w wartościowe produkty.

Źródło: infowire/SGGW