Tak orzekł Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów, odpowiadając na pytanie rzecznika praw obywatelskich, czy rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika na podstawie art. 23 (1) par. 4 kodeksu pracy uprawnia do odprawy pieniężnej.
Wiele osób rozumie ten przepis w ten sposób, że rozwiązanie umowy w tym trybie jest równoznaczne z wręczeniem wypowiedzenia przez pracodawcę i uprawnia do odprawy pieniężnej przewidzianej w ustawie o zwolnieniach grupowych. Do sądów pracy trafiało wiele pozwów od pracowników, którzy domagali się od pracodawcy odprawy pieniężnej.
Sąd Najwyższy uznał, że rozwiązanie umowy o pracę na podstawie art. 23 (1) par. 4 k.p. nie uprawnia do nabycia odprawy pieniężnej, chyba że przyczyną rozwiązania była poważna zmiana warunków pracy na niekorzyść pracownika. Wobec tego sądy powinny każdą sprawę badać pod względem uciążliwości dla konkretnego pracownika, który nie przyjął warunków przejmującej go firmy.
