Zbocza Szwedzkiej Góry od strony Łąk Studzienieckich

Diabelce to nazwa gór wznoszących się tuż za północnymi granicami Świecia nad Wisłą. W tym miejscu Wysoczyzna Świecka opada stromo ku rzece i z klifów ześlizgują się setki tysięcy ton piasku. Najwyższym punktem jest Czarcia Kazalnica (92 m.n.p.m.). Według legendy upodobał ją sobie diabeł nękający tutejszych mieszkańców. Stoki Diabelców były wykorzystywane w XVII i XVIII w. przez bernardynów ze Świecia do uprawy chmielu i winorośli. Chmiel rośnie tu dziko do dziś

Gór Wiąskie zapożyczyły nazwę od miejscowości Wiąg leżącej na wschodnim skraju Wysoczyzny Świeckiej. Góry wciśnięte są pomiędzy inne nadwiślańskie pasma: Diabelce i Czarcie

Czarcie Góry to ostatnie wydatne wzniesienie w pasie pomiędzy Świeciem a Sartowicami, choć w literaturze nazwa ta często obejmuje też pozostałe góry: Diabelce i Wiąskie. Nazwa tego pasma wzięła się od miejscowości Sartowice, noszącej pierwotnie nazwę Czartowice, jako że podania ludowe uważały ją za siedzibę diabłów