Niki de Saint Phalle urodziła się 29 października 1930 w Neuilly-sur-Seine, zmarła 21 maja 2002 w San Diego.
Jako nastolatka pracowała jako modelka, jej zdjęcia ukazały się m.in. w czasopismach "Life" i "Vogue". W 1949 poślubiła amerykańskiego pisarza Harry'ego Mathewsa, małżeństwem byli do 1961. W latach 50. zrezygnowała z kariery modelki i zaczęła malować. Wpływ na porzucenie dotychczasowego stylu życia miało przeżyte w tym okresie załamanie nerwowe - malarstwo było rodzajem terapii.
Po rozwodzie z Mathewsem związała się ze szwajcarskim rzeźbiarzem Jeanem Tinguelym. Na początku lat 60. zasłynęła jako autorka serii obrazów-tarcz strzelniczych. We wnętrzu białego obrazu de Saint Phalle ukrywała pojemniki z farbą, które po jego przestrzeleniu wypływały i malowały dzieło[3]. W tej samej dekadzie stworzyła swoje pierwsze rzeźby.
Międzynarodową sławę przyniosły jej gigantyczne plenerowe rzeźby i instalacje realizowane wspólnie z Tinguelym. Jako materiału używała poliestru, jej rzeźby są bardzo kolorowe. W swoich pracach często wykorzystywała motyw kobiecego ciała.
(za" wikipedia.org)
