Pani Elżbieta z Bydgoszczy znalazła pracę, potem trafiła do szpitala. Od szefa usłyszała: Jest pani niepotrzebna

Zobacz wideo: Pensja minimalna w 2023. Będzie dwukrotna podwyżka

Bydgoszczanka wychowuje z mężem dwoje dzieci. - Młodsza córka we wrześniu poszła do przedszkola, a ja wkrótce do pracy - mówi. - Wcześniej chciałam to zrobić, ale połowa jednej pensji szłaby na wypłatę dla opiekunki. Odczekaliśmy z mężem, aż córka podrośnie.

Kobieta choruje na schizofrenię. - To jednak odmiana, rzekłabym, bezbolesna. Pozwala mi pracować.

Mama przed laty studiowała, ale naukę przerwała. - Półtora roku brakowało, żebym została magistrem historii - dodaje. - Został mi tytuł technika usług żywienia. Mogłabym pracować w kuchni albo w obsłudze. Nie znalazłam jednak pracy w zawodzie. Potencjalnym pracodawcom nie pasowała moja długa przerwa w zatrudnieniu, no i moja choroba. Jak słyszeli, że mam jeszcze małe dzieci, to tym bardziej odmawiali.

Wreszcie znalazła etat jako sprzątaczka w zakładzie pracy chronionej w Bydgoszczy. Ma umowę na czas próbny i najniższą krajową, czyli trochę ponad 2200 zł na rękę. Po niespełna dwóch miesiącach pracy kobieta zaczyna szukać nowego źródła utrzymania. - Firma podziękowała mi, ponieważ nagle wylądowałam w szpitalu i przez miesiąc w nim leżałam - wyjaśnia czytelniczka. - Szef po moim wyjściu ze szpitala powiedział, że jestem już niepotrzebna.

Czytelniczka mówi dalej: - Mogę pracować w każdym zawodzie. Mąż zarabia minimalną krajową i mnie też ona wystarczy. Nie mamy własnego mieszkania. Wynajem pożera połowę pieniędzy, jakimi w ogóle dysponujemy. Moje leki też sporo kosztują. Muszę coś robić, żeby zarobić.

Z podobnego założenia wychodzi wielu Polaków. Muszą zacząć zarabiać albo zacząć zarabiać więcej w czasach inflacji. Przypomnijmy: według Głównego Urzędu Statystycznego w listopadzie 2022 roku inflacja wyniosła 17,4 proc.
Zawsze jest tak, że w dobie kryzysu bezrobotni zaczynają pracować, a dotychczas pracujący na jednym etacie szukają drugiego. Teraz z powodu inflacji i kryzysu aż 85 procent Polaków stara się żyć skromniej, a 91 proc. boi się coraz wyższych wydatków związanych z utrzymaniem domu. Oto główne wnioski, płynące z badania „Praca w trudnych czasach. Jak Polacy radzą sobie z inflacją i kryzysem?”. Jedni tną koszty, gdzie się da. Drudzy chcą żyć na dotychczasowym poziomie, więc więcej pracują.

- 49 proc. badanych podejmuje drugą lub dodatkową pracę, a 44 proc. pracuje więcej, czyli bierze nadgodziny, żeby dorobić do pensji - podkreślają autorzy raportu.

Koszty codziennego funkcjonowania stają się na tyle wysokie, że wielu z nas jest zmuszonych do szukania dodatkowych źródeł dochodów. - Pomimo że rząd podniósł płacę minimalną i wprowadził tarczę antyinflacyjną, to wciąż zwykły Kowalski musi starać się zwiększać dochody na własną rękę - uważa Wojciech Martyński, ekspert z InterviewMe.
Coraz trudniej jednak znaleźć pracę (pierwszą bądź kolejną), ponieważ bezrobocie rośnie. - Na koniec listopada 2022 w województwie kujawsko-pomorskim zarejestrowanych pozostawało 55 195 bezrobotnych - informują w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Toruniu. - To o 816 więcej niż w październiku.

W regionie stopa bezrobocia wynosi 7,2 proc. Dla porównania: w kraju kształtuje się ona na poziomie 5,1 proc, tak podaje GUS. Sytuacja w Polsce przedstawia się lepiej niż w krajach strefy euro. Unijny urząd statystyczny Eurostat informuje z kolei o 3-procentowej stopie bezrobocia w Polsce i 6,5-procentowej w UE (różnice wyników GUS i Eurostatu biorą się z zastosowania odmiennych metod liczenia).

Martwi malejąca liczba wakatów. W toruńskim WUP kontynuują: - W listopadzie 2022 roku do powiatowych urzędów pracy w województwie zgłoszono 4012 wolne miejsca pracy i aktywizacji zawodowej. Jest to prawie 11 proc. mniej niż w poprzednim miesiącu i ponad 29 proc. mniej niż w listopadzie 2021.

- W najbliższych trzech latach utworzymy 500 000 nowych miejsc pracy - zapowiadał w listopadzie premier Mateusz Morawiecki.

To przede wszystkim z myślą o młodych rodzicach, zwłaszcza matkach, chcących wrócić do pracy, ale wówczas nie miałby kto zająć się ich małymi dziećmi.
- Ja na tę pomoc nie zdążę się załapać - kończy pani Elżbieta.