Parytet płci. W polityce tak. W biznesie to nieporozumienie! - twierdzi autorka "Siły kobiecości"

- Raport „SheFo”, czyli finanse na obcasach. Kariera kobiet w zarządzaniu finansami przygotowany przez firmę doradczą Deloitte dowodzi, że kobiecy styl zarządzania bardzo różni się od męskiego. Czy rzeczywiście tak jest?

Czytaj też: Jacek Santorski: Polski przedsiębiorca jest kobietą! W biznesie konkurencja ma wymiar płciowy!

- Ja uważam, że się różni, bo i kobieta się różni od mężczyzny. Tak samo jest w biznesie. Oczywiście zdarzają się wyjątki, ale z reguły kobiety w biznesie są łagodniejsze – nawet jeśli dodają sobie animuszu jakimiś wulgarnymi słowami. Tego absolutnie nie pochwalam i uważam, że kobiety, które używają takiego słownictwa, robią wielki błąd. Ale nawet takie szefowe są zdecydowanie wrażliwsze od mężczyzn, mają większą inteligencję emocjonalną i – mimo wszystko – są bardziej nastawione na współpracę niż na rywalizację. Niestety, to się już zaczyna zmieniać. Kobiety, w moim odczuciu, zupełnie niepotrzebnie dążą do męskiego modelu zarządzania i zaczynają coraz bardziej rywalizować. Jednak ciągle jeszcze ta kobieca postawa, kobiecy sposób kierowania czy przewodzenia jest tym co tak naprawdę jest chwalone we wszelkiego typu relacjach biznesowych. Mówi się, że tak powinien postępować lider. A taki sposób postępowania z ludźmi kobiety stosowały od dawna. I te szefowe, które są kobiece stosują go ciągle.

- To, że kobiety są w biznesie od mężczyzn łagodniejsze, to plus czy minus?

– Jeżeli ktoś uważa, że minusem może być łagodność w życiu, delikatność, próba łączenia a nie dzielenia, próba współpracy zamiast rywalizacji to wydaje mi się, że takim osobom należy współczuć. W ogóle należy prowadzić wszelką możliwą działalność w tym kierunku by ludzie którzy tak uważają zmienili swój sposób myślenia.

Czytaj też: Kobiety na traktory? To przeszłość! Dziś chcą prowadzić poważne interesy!

- We wspomnianym już raporcie przeprowadzono sondę zarówno wśród kobiet będących na stanowiskach kierowniczych jak i mężczyzn – okazało się, że kobietom brakuje takich cech jak: pewność siebie, łatwość podejmowania decyzji, skuteczność w negocjacjach, umiejętność przewodzenia ludziom. Czy Pani się z tym zgadza?

– Nie ze wszystkim, choć w wielu przypadkach jest to prawda, np. to, że mężczyźni szybciej podejmują ryzykowne decyzje niż kobiety. Wynika to z tego, że mężczyźni mają wyższe poczucie własnej wartości niż kobiety. One mimo tego, że mają mnóstwo pozytywnych cech, które są potrzebne nie tylko w biznesie, ale również np. w polityce, nie mają poczucia własnej wartości. W związku z tym nie mogą pewnych rzeczy wykorzystać. Inną rzeczą jest to, że w podtekście zakładamy, że ryzykowna decyzja to coś dobrego. Ale ryzykowna decyzja jest dobra wtedy, kiedy okazuje się trafna. Ja chciałam przypomnieć, że różne raporty pokazują, że w czasie kryzysu firmy prowadzone przez kobiety radziły sobie znacznie lepiej. Kobiety lepiej sprawdziły się w sytuacji kryzysowej niż mężczyźni. Może właśnie dlatego, że nie są aż tak skłonne do ryzykownych decyzji. Kobieta przyjmuje informacje falowo, ze wszystkich stron. Mężczyzna działa sekwencyjnie, liniowo. W związku z tym może być skuteczniejszy w dochodzeniu do jakiegoś celu jeśli wszystko po drodze jest dobrze ułożone. Jeżeli nie – owszem – do tego celu dojdzie ale zostawi mnóstwo „trupów”. Natomiast kobieta obejmuje to swoją wyobraźnią, swoim postrzeganiem. W związku z tym faktycznie może nie podejmować pewnych decyzji, ponieważ łączyłyby się one np. z nieszczęściem innych osób. Ona po prostu to widzi, a mężczyzna nawet tego nie zauważa.

- Dlaczego kobietom jest tak trudno awansować na te najwyższe stanowiska? Z danych Polskiej Federacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan wynika, że w naszym kraju 35 proc. stanowisk menedżerów i dyrektorów obsadzonych jest przez kobiety . Jednak jeśli chodzi o najwyższe funkcje w zarządach firm, to tylko 2 proc. z nich sprawowanych jest przez panie.

– Tylko autorzy raportu z pewnością nie pytali ile kobiet chciałoby te stanowiska sprawować. Znowu zakładamy, że wszystkie panie pną się po szczeblach kariery i marzą o tym, by znaleźć się na najwyższym stopniu tej drabiny, a inni im to uniemożliwiają. Ale tak nie jest, bo mnóstwo kobiet wcale tego nie chce. Chcą mieć unormowane godziny pracy, spędzać więcej czasu w domu, z dziećmi. Wolą mniej obowiązków i bardziej bezpieczną pracę, wolą więcej luzu.

Z drugiej strony, kobiety z powodu braku poczucia własnej wartości bardzo często nie potrafią się odpowiednio wyeksponować. Natomiast te kobiety, które mają poczucie własnej wartości i chcą rzeczywiście awansować – awansują. I znakomicie się sprawdzają na tych stanowiskach.

Czy zatem parytet płci jest potrzebny?

– W polityce tak. W biznesie jest to nieporozumienie. Jeśli mówilibyśmy o firmach spółkach z udziałem państwa, to jeszcze byłoby można to rozważać. Natomiast wchodzenie komuś w sprawy jego własności, narzucanie czegoś to nieporozumienie. Parytet płci w biznesie wprowadzono m.in. w krajach skandynawskich. I zobaczmy co się tam dzieje z tzw., „złotymi spódniczkami”. Powstała niewielka, specyficzna grupka pań, które są członkami wszystkich rad nadzorczych i różnego rodzaju gremiów tylko dlatego, że musi tam być kobieta. Panie te niewiele robią, a zarabiają krocie. Uważam, że jeżeli ktoś jest dobry, ma poczucie własnej wartości i chce robić karierę w biznesie, to ją robi, dochodzi do pewnych stanowisk niezależnie od płci. Dlatego nie uważam, żeby w biznesie pojecie parytetu miało jakiekolwiek uzasadnienie. W polityce tak. Tam można ułatwić start, miejsce na liście, tym delikatniejszym kobietom. To nie jest tak, że tych kobiet się nie chce. One tego nie chcą , bo może nie chcą się przepychać, nie chcą tej walki. Jednak jeśli im się ułatwi start, jest szansa, że będzie lepiej. Ale w biznesie? Bardzo bym nie chciała, żeby ktoś do mnie przychodził i decydował za mnie czy ja mam zatrudniać mężczyzn, czy kobiety. Ja uwielbiam pracę z kobietami. A czasem jak się popatrzy kogo zatrudniają w swoich firmach te kobiety o bardzo znanych nazwiskach, które domagają się parytetów, to można dojść do wniosku, że one wcale nie stawiają na kobiety.

Czytaj też: Kobiety sprawdzają się w biznesie 

Czy zgadza się Pani z opinią, że kobieta w rywalizacji o wyższe stanowisko musi potrafić więcej.

– Więcej, czyli tyle ile jest potrzebne dla tego stanowiska. Ale nie więcej niż mężczyzna, tego wcale nie musi. Tylko wszyscy muszą wiedzieć o tym co ona potrafi.

- Ale czy wiedzą?

- Jeśli kobieta nie ma poczucia własnej wartości, to inni nie wiedzą o jej zaletach. Panie powinny mieć więcej wiary w siebie, nie narzekać, nie koncentrować się na tym co jest na zewnątrz, nie krzyczeć, że nam nie dają się rozwijać, tylko inwestować w siebie, w poczucie własnej wartości, mieć cele, dążenia. A jeżeli nie zależy nam na karierze, to nie mówmy, że nam ktoś nie daje jej robić, tylko mówmy: ja wolę mieć spokojną pracę. Naprawdę wiele kobiet tak uważa.

Źródło: Kobiety w biznesie. Parytet płci to nieporozumienie - mówi Iwona Majewska-Opiełka