Poznański tygodnik śledził bydgoskie poczynania Władysława Stomy

O tej "krotochwili" napisano, że cieszyła się w Bydgoszczy nie mniejszym zainteresowaniem niż poprzednio w Poznaniu
(fot. repr. Wielkopolska Ilustracja nr 4, 1928 )

Nowy poznański tygodnik (pojawił się we wrześniu 1927 roku) kibicował Władysławowi Stomie, który od tego sezonu objął dyrekcję teatru w Bydgoszczy. Być może właśnie ze względu na jego osobę łaskawym okiem zerkano na bydgoski teatr.

Władysław Stoma nad Brdę trafił co prawda z Warszawy, ale w Poznaniu grał od 1918 roku, do sezonu 1924/25. Niejedną rolą zapisał się w pamięci tamtejszej publiczności.

Gdy przyszedł do Bydgoszczy miał też już za sobą doświadczenia reżyserskie.

W Bydgoszczy teatr działał na zasadzie przedsiębiorstwa. Dyrektor-przedsiębiorca Stoma radził sobie całkiem nieźle. Dobrych recenzji nie szczędził mu Jan Kaźmierczak, krytyk teatralny "Dziennika Bydgoskiego". Z uznaniem wspomina go też Zbigniew Raszewski w swoim "Pamiętniku gapia"

Kup Gazetę Pomorską przez SMS

Kup Gazetę Pomorską przez SMS - kliknij

Przypadkiem do mych rąk trafił pierwszy rocznik "Wielkopolskiej Ilustracji". Gdy przewracałam skruszałe ze starości kartki, uwagę zwróciły zdjęcia z premier w bydgoskim Teatrze Miejskim w sezonie 1927/28.

Dlaczegóżby więc nie pokazać choć kilku w naszym, bydgoskim "Albumie"?

Czytelnicy "Ilustracji" dowiadywali się więc o przygotowywanych z rozmachem premierach dzieł narodowych wieszczów, ale też mogli porównać, z jakim przyjęciem spotkały się sztuki, które wcześniej wystawiane były także na poznańskich scenach.

W trzecim numerze "Ilustracji" z 16 października 1927 roku odnotowano premierę (odbyła się 30 września) "Lilli Wenedy" Wyspiańskiego na inaugurację sezonu. "... i dzięki świetnej reżyserii p. Koreckiego, jak i dzięki doskonałej grze wszystkich artystów przedstawienie to zyskało niepowszedni sukces". Jest też informacja, że teatr zyskał nowego dyrektora. "Władysław Stoma, długoletni i wielce popularny artysta Teatru Polskiego w Poznaniu, znakomity aktor, objął kierownictwo Teatru Miejskiego w Bydgoszczy".

Maria Stuart - wielki sukces aktorski Jadwigi Koreckiej (na zdjęciu z prawej na pierwszym planie), która w tej roli i na innych scenach święciła triumfy. Na zdjęciu z lewej Antonina Podgórska w roli królowej Elżbiety.
(fot. repr. Wielkopolska Ilustracja nr 9, 1928 )

Wrzesień 1927 to nie tylko nowy dyrektor na nowy sezon.

Do Bydgoszczy z Poznania sprowadzili się też państwo Koreccy. On, Kazimierz, został głównym reżyserem Teatru Miejskiego. Wielokrotnie później zbierał dobre recenzje za swą pracę. Jego żona Jadwiga była aktorką z wieloma znaczącymi rolami w dorobku. Ta para też przyciągała bydgoszczan do przybytku Melpomeny.

Nic dziwnego jednak, że poznaniacy z zaciekawieniem śledzili, jak Koreccy radzą sobie w Bydgoszczy i jak są tu przyjmowani.

"Ilustracja" nie szczędziła miejsca m.in. na zdjęcie ze sceny zbiorowej "Bolesława Śmiałego", pochwaliła piękne kostiumy i dekoracje "Marii Stuart", zauważyła "niezwykle ciekawą, wzorowana na dramacie chińskim sztukę Klabunda "Kredowe koło".

Pod koniec sezonu Stoma pokazał nową sztukę Adama Grzymały Siedleckiego "Włamanie". Próby do niej toczyły się pod okiem autora. A ponieważ w obsadzie grały pierwsze nazwiska "w kasie zamawiań ruch ożywiony".

Udostępnij