- W ogóle wszystko wygląda inaczej. Także dla duchownych. Kościoły przeniosły się do internetu. Nie wszystkie, ale niektórzy księża wykazują się duża inwencją. Jak choćby ten ksiądz, który we Włoszech na ławkach poustawiał zdjęcia wiernych, żeby czuć się bliżej swojej wspólnoty. A ksiądz, jak widzę, z wigorem szuka form kontaktu z parafianami. Msze i nabożeństwa na "live-ach" na Facebooku, galerie prac przygotowanych przez uczniów na temat Wielkiego Tygodnia...

- Kościół stara się dopasować do tej sytuacji. Ja to bym chyba zwariował, gdybym miał bezczynnie siedzieć i nie działać. Jak wspomniałem, jestem zadaniowcem z temperamentu. Rzeczywistość jest jaka jest, przeniosła się w trochę inną przestrzeń. I ja staram się dopasować do niej.

O tym, czy policja przyjechała po pana Jezusa - czytaj pod następnym zdjęciem.

- W ostatnich latach słychać było narzekania, że młodzi ludzie tylko w internecie siedzą, że nie mają prawdziwych relacji, że zamykamy się w czterech ścianach, nie wychodzimy do ludzi, bo wolimy internet, a teraz się okazuje, że w kryzysowej sytuacji, jak teraz, właśnie dzięki temu internetowi, mediom społecznościowym mamy w ogóle kontakt ze sobą.

- Taki kontakt przez internet też może być iskrą do kreatywności. Kiedy zadałem swoim uczniom pracę wielkopostną o drodze krzyżowej, to okazało się, że uczniowie mieli fantastyczne pomysły. Niektóre bardzo nowoczesne. Na jednym z rysunków po Pana Jezusa przyjeżdża policja.

- Żeby sprawdzić, czy odbywa kwarantannę?

- Nie wiem dokładnie, bo nie było napisane, która to stacja (śmiech). A tak poważnie, to nie do końca zgadzam się z tym, że młodym ludziom ta technologia jest potrzebna dla samej technologii. Miałem niedawno takie przygotowanie do bierzmowania, "24 na 24", czyli 24 godziny dla 24 osób. W ogródku plebanijnym tipi pożyczone od harcerzy, nocny przemarsz ze świeczkami na mszę w ciemności. Poprosiliśmy młodzież, żeby odłożyli telefony w jedno miejsce, by nie przeszkadzały im. Mogli po nie sięgnąć w razie potrzeby. Okazało się, że ta potrzeba pojawiła się u pierwszej osoby dopiero po jakichś 12 godzinach. To nie internetu łakniemy, a kontaktu z ludźmi.

O tym, czego chciała parafianka dzwoniąc do księdza - czytaj pod następnym zdjęciem

- Niezależnie od medium.

- Tak. Niedawno wzruszył mnie telefon parafianki, starszej pani. Żeby być bezpieczną - pozostaje w domu. Ogląda telewizję, ale, niestety, nie śmiga po internecie. Powiedziała, że zadzwoniła do mnie, bo chciałaby usłyszeć mój głos. Stęskniła się za nim. To było fantastyczne.

O tym, czego nam faktycznie brakuje - czytaj pod następnym zdjęciem

- Wychodzi na to, że wcale nie brakuje nam technologii, sieci. Gdy znika zasięg, to się dostosowujemy. Ale prawdziwy problem pojawia się, gdy brakuje drugiego człowieka, bliskich. To bez nich nie chcemy żyć, potrzebujemy mieć ich w zasięgu.

- Człowiek jest stworzony, żeby obcować z innymi ludźmi. A teraz jest to trudne.

O koronawirusowych rekolekcjach - czytaj pod następnym zdjęciem