Projektant basenu

Jednym z nich jest Romuald Gutt. Urodził się w 1888 roku. Studiował architekturę w Szwajcarii. W 1909 roku przyjechał do Polski. W początkowym etapie jego twórczości przeważały projekty rezydencji powiązanych z założeniami parkowymi. Wykonał wiele projektów obiektów wiejskich - szkół, zagród, leśniczówek. Stworzył pan Sochaczewa - jeden z pierwszych w kraju planów urbanistycznych. W latach dwudziestych Romuald Gutt projektował

obiekty użyteczności publicznej

głównie szkoły i kościoły. Wykonał również projekty dla warszawskiego Żoliborza. Nawiązywał wówczas do polskiej architektury dawnej, tzw. "stylu dworkowego". Kolejne projekty powstawały pod wpływem tendencji modernizmu. Pierwszy to Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie. W latach trzydziestych Romuald Gutt wykonał wiele projektów wielorodzinnych budynków mieszkalnych w Gdyni i Warszawie. Zajmował się też przebudową domu i parku Piłsudskich w Zułowie oraz otoczenia kopca Marszałka w Krakowie.

Gutt postulował funkcjonalność i użyteczność oraz powiązanie budynku z otoczeniem, co jest znakomicie widoczne w Ciechocinku. Opracował tu wspólnie z inżynierem Aleksandrem Szniolisem projekt basenu termalno - solankowego, oddany do użytku w 1932 r. Otwierał go sam prezydent Ignacy Mościcki, który wówczas gościł w uzdrowisku. Powstał kompleks wypoczynkowo-rekreacyjny: pływalnia w kształcie samolotu wraz z pobliskim ogrodem jordanowskim i otoczeniem parkowo-ogrodowym, zaprojektowanym niezależnie przez Zygmunta Hellwiga. Budynek frontowy nawiązywał formą do otaczających go tężni. Niecka basenu posiadała wiele urządzeń rekreacyjnych: skoczni i zjeżdżalni. Gutt zastosował nowy wówczas żelbet. Projekt został nagrodzony złotym medalem na Krajowym Olimpijskim Konkursie Sztuki w 1936 r. podczas igrzysk w Berlinie. W latach 30. XX w. Romuald Gutt zrealizował w uzdrowisku jeszcze budynek poczty. W ciechocińskich projektach widoczne jest to, co stało się wyróżnikami jego indywidualnego stylu: dbałość o detal, wkomponowanie budynku w przyrodę oraz

harmonijne powiązanie

wszystkich elementów dzieła.

Po 1945 r. Gutt związał się z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej i ASP. Największe prace, które wówczas powstały, to nowatorski budynek Głównego Urzędu Statystycznego oraz Ambasada Chin. Gutt projektował też cmentarze poległych ofiar hitleryzmu. W 1966 r. otrzymał pierwszą Honorową Nagrodę SARP. Drugą jego pasją była muzyka. Zmarł w 1974 r. Spoczywa na Powązkach. Na Ursynowie jest ulica jego imienia.