Rolnicy interesują się uprawą słonecznika, który docierał do nas z Ukrainy. 77 procent białka paszowego mamy z importu

11 marca 2022, 7:50

Ukraina jest głównym producentem oleju słonecznikowego. Według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych w sezonie 2019/20 na Ukrainie wyprodukowano 7,1 mln ton nierafinowanego oleju słonecznikowego, tj. o 10,9 procent więcej niż w analogicznym okresie przed rokiem, zapewniając jedną trzecią światowej podaży tego produktu.

W związku z luką, która przez wojnę na Ukrainie powstanie w dostawach słonecznika i innych komponentów białkowych pasz, trzeba zwiększyć uprawę roślin bobowatych, żeby zapewnić bezpieczeństwo białkowe. O nim nie mówi się tyle, co o bezpieczeństwie energetycznym, tymczasem 77 procent białka paszowego mamy z importu.

Zwraca na to uwagę Daniel Krauklis ze Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Chrząstowie. Okazją do jego wystąpienia było Forum Nasienne, które dziś (10 lutego) odbyło się w Kujawsko-Pomorskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Minikowie.
- Komponenty energetyczne pasz, jak kukurydza, żyto, czy pszenica są uprawiane w całej Polsce, a komponenty wysokobiałkowe, poza rzepakiem, są traktowane po macoszemu – mówi Krauklis.

Ostatnio przybywa pytań o uprawę słonecznika.

- Ceny śruty słonecznikowej idą w górę, bo głównym jej dostawcą jej Ukraina, a wiadomo, co tam się teraz dzieje. To zadanie dla rodzimego rolnictwa, żeby zwiększyć bezpieczeństwo białkowe, bo 77 procent pasz białkowych mamy z importu. O ile o bezpieczeństwie energetycznym dużo się mówi, to bezpieczeństwo białkowe umyka, tymczasem jest ono równie ważne – uważa Daniel Krakulis.

Ukraina jest głównym producentem oleju słonecznikowego. Według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych w sezonie 2019/20 na Ukrainie wyprodukowano 7,1 mln ton nierafinowanego oleju słonecznikowego, tj. o 10,9 procent więcej niż w analogicznym okresie przed rokiem, zapewniając jedną trzecią światowej podaży tego produktu.

Rozwiązaniem na braki w dostawie słonecznika do Polski może być wg Daniela Krakulisa zwiększenie upraw rodzimych roślin strączkowych, jak groch, łubiny, bobik. A także soi, od niedawna możliwej do uprawy w całej Polsce.

- Rośliny strączkowe mają bardzo dużą zawartość białka: łubin - 43 procent, bobik - 30 procent, groch - 23 procent, soja - 38 procent i umiarkowane wymagania glebowe, np. łubin żółty można uprawiać na glebach klasy V i VI.

Poziom uprawy bobowatych w Polsce wynosił w 2020 roku 334 tys. ha. To więcej niż w 2019 – 270 tys. ha, ale mniej niż w 2015 – 407 tys. ha.

- Bobowate mają wady – dodaje ekspert. - To gatunki jare wrażliwe na okresowe niedobory wody. Rośliny białkowe mają duże nasiona, potrzebują dużo wody, żeby zakiełkować. Kwiecień to dla nich pierwszy moment krytyczny, drugi to czas kwitnienia, czyli czerwiec. W wypadku soi jest trochę lepiej, bo kwitnie w lipcu, który uchodzi za najbardziej mokry miesiąc w całym roku.

Stacja Chrząstowo przedstawiła wyniki plonowania bobowatych w naszym regionie. W 2021 r. wyróżnił się groch – 40,4 dt/ha, bobik – 36 dt/ha, łubin wąskolistny – 26 dt/ha, łubin żółty – 10,4 dt/ha. Najlepszy był rok 2020, np. groch plonował wtedy w wysokości 58,9 dt/ha.