Na fanpage'u Klubu Piłkarskiego Błękitni Stargard fani futbolu, znajomi, wreszcie zawodnicy, dziękują Marcinowi Lianie: - Bo strażak wie, jak ratować życie. Szacun! Brawo Panie Sędzio! Sędzia strażak zawsze na miejscu - piszą internauci.
- W meczu II ligi Olimpia Elbląg 0:1 Błękitni Stargard doszło do groźnie wyglądającej sytuacji - czytamy na KS Błękitni Stargard na Facebooku.
- Sfaulowany został zawodnik Błękitnych Michał Cywiński. Niefortunnie nasz pomocnik upadł z całym impetem na piłkę i zaczął się dusić - złapał bezdech. Nikt za bardzo nie wiedział, co się dzieje. Jedyną osobą, która zachowała czujność, był arbiter główny tego spotkania Marcin Liana z Cerekwicy. Dzięki szybkiej pomocy sędziego nie doszło do tragedii. Michał odzyskał dech w piersiach, mógł kontynuować zawody i pomóc kolegom w odniesieniu cennego zwycięstwa - czytamy.
Skuteczna i profesjonalna pomoc nie wzięła się znikąd. Liana jest na co dzień strażakiem zawodowym. Wie, jak ratować życie, zanim przyjadą inne służby.
W straży pracuje szósty rok. - Dokładnie od maja 2013 roku. Wcześniej, przez 15 lat, byłem nauczycielem w kilku szkołach podstawowych. Uczyłem wuefu w SP Kaczkowo, Cerekwica, aż wreszcie trafiłem do ZSS Trójka w Żninie.
- Moim marzeniem, jako nastolatka, było zostać strażakiem. Związałem się z OSP Cerekwica, jeździliśmy na zawody, imprezy. Dlaczego więc nie poszedłem w tym kierunku od razu? Po prostu kiedy ukończyłem liceum, nie czułem się dość silny, bałem się, że nie sprostam zadaniom, że nie będę w stanie profesjonalnie pomóc.
- Poszedłem na AWF do Gdańska...
To cud, że to dziecko uniknęło poważnego wypadku. Wideo - Program Stop Agresji Drogowej.
Ale przez cały czas i tak myślałem o strażakach... gdzie jadą, co robią. Jak tylko słyszałem syreny, zastanawiałem się, czy do wypadku, a może pożaru.
- Po 15 latach pracy w szkole powiedziałem do siebie: Jesteś coraz starszy, życie przeleci, a marzenie odpłynie. Czas coś z tym zrobić. Usłyszałem, że jest nabór, przystąpiłem i zostałem przyjęty. Dziś pracuję w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Żninie.
- Gdy ktoś mnie pyta, czy żałuję decyzji, mówię, że tak, żałuję tylko jednego: że tak późno zostałem strażakiem. Dziś widzę ten uśmiech ludzi, którym się pomaga. W szkole też nie było źle, ale chciałem innej adrenaliny.
- Nie porzuciłem jednak mojej sportowej pasji.
- W 1999 roku zacząłem, jako hobby, sędziowanie - opowiada Marcin Liana. - Początkowo jeździłem na mecze w Kujawsko - Pomorskiem, po 3 latach awansowałem na szczebel centralny. Tym samym, od 2002 roku, trwa moja sędziowska przygoda na terenie całego kraju. Dziś mam uprawnienia sędziego szczebla centralnego.
Skąd zamiłowanie do piłki?
- Jak miałem 9 lat, zapisałem się do Klubu MKS Pałuczanka Żnin. Tata woził mnie na treningi. Najpierw byłem w młodzikach, później w juniorach, wreszcie grałem w drużynie seniorów. Sędziowanie przyszło w momencie, gdy lekarz zabronił mi piłki nożnej. Powiedział: inne sporty tak, ale nie piłka. Zapisałem się więc na kurs, zaliczyłem egzamin i... zaczął się nowy etap na boisku.
- Będąc sędzią, a wcześniej piłkarzem, łatwiej mi zrozumieć zawodników, wiem, co czują, wiem, kiedy udzielić reprymendy słownej, kiedy wlepić żółtą bądź czerwoną kartkę. Uważam, że grę na boisku lepiej czują sędziowie - byli zawodnicy.
- Po raz piąty miałem takie zdarzenie, że bezpośrednio udzielałem pomocy zawodnikowi. Cztery razy był to bezdech, a raz doszło do sytuacji, że piłkarz, po zderzeniu, doznał złamania kości policzkowych i żuchwy. Doszło do połknięcia języka. Musieliśmy szybko interweniować i ten język wyciągnąć mu na zewnętrz. Zawodnik zaczął łapać oddech. Dużo czasu spędził w szpitalu, jednak tam na boisku mogło dojść do uduszenia.
- W przypadku faulu, jakiego doznał Michał Cywiński, nieszczęście też czyhało....
- W bezdechu przepona się kurczy, człowiek zaczyna się dusić, trzeba mu podnieść klatkę i brzuch, żeby mięśnie się zaczęły rozciągać, żeby klatka piersiowa i brzuch się rozciągnęły - mówi Liana.
- Nie dziwię się zawodnikom, że tak zareagowali. Ten, który faulował, odszedł, nie patrzył. To dlatego, że ten, który ucierpiał, był z drużyny wygrywającej. Czasem przeciwnik myśli, że to leżenie to celowa symulka, że grają na czas. Ja z kolei biegłem do miejsca przewinienia, zobaczyłem, że zawodnik się dusi i natychmiast podjąłem interwencję.
- Strażakiem nie jest się tylko na służbie, my nimi jesteśmy 24 godziny na dobę. Jak ktoś potrzebuje pomocy, zawsze jesteśmy gotowi. W straży mamy szkolenia, kursy, egzaminy, dlatego wiemy, jak pomagać. Wielu by chciało, ale nie wiedzą jak. A my mamy tę wiedzę i umiejętności. Nie boimy się - mówi Marcin Liana.
- Każdy strażak winien się tak samo zachować jak on. Zakres naszego szkolenia wewnętrznego obejmuje elementy związane z kwalifikowaną pomocą przedmedyczną. Raz na 3 lata jesteśmy z tego rozliczani, są egzaminy z tej wiedzy i umiejętności. Na filmie z meczu było widać, że nikt nie zareagował, tylko reakcja Marcina Liany była natychmiastowa. Widział, co się dzieje i udzielił fachowej pomocy - komentuje mł. bryg. Waldemar Ulatowski, dowódca Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej w KP PSP w Żninie.
