Seniorzy koncertowali z Dawidem Podsiadłą. - Dotąd mi ciarki przechodzą - mówi dyrygentka chóru

W jaki sposób drogi toruńskich chórzystów i Dawida Podsiadły się skrzyżowały?
Dawid Podsiadło rozpoczął wiosenną trasę po Polsce i wpadł na pomysł, żeby do koncertów zaprosić chór. W każdym z miasta zaprosił do współpracy inny chór i tak stało się również w Toruniu. Szukał chóru seniorów, więc miał do dyspozycji trzy zespoły. Wybór padł na Towarzystwo Śpiewacze Lutnia pod moją batutą.

Jak przedsięwzięcie wyglądało od strony technicznej?
Propozycję otrzymaliśmy na początku marca. Poprosiłam o przesłanie nut, żeby przekonać się czy na pewno to udźwigniemy, musieliśmy mieć też czas na ćwiczenia. Okazało się, że były to partie czterogłosowe, które nie stanowiły dla nas problemu. Dostaliśmy też nagranie, dzięki któremu mogliśmy już śpiewać na próbach z panem Dawidem. Chodziło o dwa utwory - „Szarość i róż” oraz „Nieznajomy”. Przygotowania trwały niecały miesiąc. Później przyjechała do nas pani Beata Śnieg, chórmistrz z Gdańska, która dała nam jeszcze kilka uwag i zostaliśmy dopuszczeni do koncertu.

Przed samym koncertem mieliście próby z Dawidem Podsiadło.
Tak, spotkaliśmy się trzy godziny przed koncertem z panem Dawidem. Ustaliliśmy dokładnie ustawienia i zrobiliśmy próbę techniczną, poznaliśmy się z zespołem, który zresztą zaprezentował się świetnie. Światła koncertowe, cała ta otoczka okołomuzyczna była dla naszych chórzystów czymś nowym. Dlatego ta próba dużo nam dała.

Ile osób wystąpiło?
23 z 25-osobowego składu. Średnia wieku to około 75, a najstarsza osoba ma 93 lata.

Partia tenorów napisana była bardzo wysoko, ale sobie poradzili. Uprzedzano nas, że pan Dawid może zaśpiewać nieco inaczej niż na nagraniu, które dostaliśmy i rzeczywiście tak się stało – końcówki były nieco inne niż w nurtach. To jest naturalne, bo koncert rządzi się swoimi prawami.

Jakie emocje towarzyszyły chórzystom?
Powiem szczerze, że dla chórzystów, którzy są starszymi osobami, było niesamowite. Wystąpili z młodym wokalistą, który ma 30 lat i gra muzykę popową. I na tej scenie ma pojawić się chór, śpiewając przed publicznością w dużej mierze złożonej młodzieży w wieku szkolnym (najstarsze osoby były około 30). Dla mnie też emocje były bardzo duże, targały mną ogromne emocje aż do momentu wejścia na scenę.

Pierwszy koncert był w piątek 20 kwietnia. Kiedy pan Dawid nas zapowiedział, jako pierwszy na scenę wszedł o lasce nasz najstarszy chórzysta. Cała publiczność wstała okazując swój szacunek i przywitała wszystkich ogromnymi brawami. Muszę przyznać, że wówczas łezka zakręciła mi się w oku, to było bardzo wzruszające, do tej pory zresztą ciarki mnie przechodzą na to wspomnienie. Występ był bardzo udany, publiczność nagrodziła nas gromkimi brawami, ponownie na stojąco. To było dla naszych chórzystów ogromne przeżycie. Całe przedsięwzięcie było przygotowane w tajemnicy i rzeczywiście udało się panu Dawidowi uzyskać ten efekt zaskoczenia.

Jakie wrażenie zrobił na pani Dawid Podsiadło?
Muszę przyznać, że zachował się bardzo pięknie. Po koncercie porozmawiał z całym zespołem, zrobiliśmy sobie wspólne zdjęcie. Okazał się bardzo kontaktowym człowiekiem. Po drugim koncercie w garderobie podziękowano nam szampanem. Nasi chórzyści poczuli się bardzo docenieni, bo całe to przedsięwzięcie uczy młoda publiczność szacunku dla osób starszych. A nie ukrywam, że obawiałam się reakcji młodych ludzi. Okazało się się jednak, że to było niesamowite wielopokoleniowe spotkanie.