Skępe Ratują klasztor

Skępskie sanktuarium jest jednym z najbardziej znanych zabytkowych zespołów sakralnych. Były czasy, gdy w klasztorze przebywało ponad czterdziestu zakonników. Dziś jest ich znacznie mniej, a i liczba parafian się zmniejszyła, gdy skępską parafię podzielono na dwie odrębne jednostki. Do tej "klasztornej" należy obecnie około 1600 mieszkańców. Nie pozostaje to bez wpływu na materialną sytuację klasztoru, który wciąż boryka się z brakiem pieniędzy na ratowanie zabytku. Oczywiście, sam klasztor nie jest w stanie udźwignąć takiego ciężaru. Od lat poszukiwane są różne źródła finansowania tego ogromnego przedsięwzięcia.

Wiąz trwają prace konserwatorskie w skępskim klasztorze. Równolegle z pracami przy malowidłach podjęto działania o charakterze wręcz ratunkowym. Wymieniane są zniszczone dachy, rynny, stare instalacje, przeprowadzono kompleksowy remont wielu pomieszczeń klasztornych. Podjęto działania, które mają doprowadzić do osuszenia zawilgoconego kościoła i całego zespołu klasztornego. Obecnie remontowane są wieże. Koszt remontu jednej z nich pokryje miasto, drugiej - Starostwo Lipnowskie.

Po koniec XVI w. właścicielami Skępego byli Mikołaj Kościelecki, kasztelan kruszwicki jego żona, Katarzyna z Szamotuł. To oni wybudowali w miejscu dzisiejszego Wymyślina drewnianą kaplicę pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Kaplica była nawiedzana przez okoliczną ludność, zwłaszcza zaś po 1496 roku, w którym córka Mikołaja Kościeleckiego, Katarzyna, umieściła tu drewnianą figurkę Matki Boskiej nabytą w Poznaniu. Było to podziękowanie za uzdrowienie chorych nóg.

Rok 1498 był decydującym dla budowy klasztoru. Stryj fundatora kaplicy, również Mikołaj Kościelecki postanowił sprowadzić tu bernardynów dla opieki duszpasterskiej nad pielgrzymami. Rozpoczęła się budowa kościoła i klasztoru. W XVIII w. istniała tu szkoła, założona przez zakonników. Po kasacie zakonu w 1863 r. klasztorne budynki przeznaczono na szkołę państwową, kształcącą nauczycieli.