Mączniak rzekomy - pojawia się wiosną lub jesienią w warunkach wysokiej wilgotności powietrza i niskiej temperaturze. Chore rośliny rosną wolniej, gorzej kwitną i mają obniżoną dekoracyjność. Na górnej stronie najstarszych liści pojawiają się żółte, a następnie brązowe plamy. PNa spodniej stronie liści w miejscu plam tkanki przebarwiają się na kolor fioletowy, a w miejscach tych formowany jest obfity biało-szary nalot. Z czasem nalot zarodnikowania zmienia barwę na brunatną. Chore liście stopniowo więdną, brązowieją i obumierają. Objawy chorobowe rozprzestrzeniają się na coraz wyżej położone liście.

Mączniak prawdziwy - choroba występuje zwykle pod koniec lata lub jesienią. Silnie porażone rośliny wolniej rosną i są zdeformowane. Po obu stronach liści pojawiają się plamy delikatnego, białego nalotu grzybni. W krótkim okresie nalot obejmuje całą powierzchnię blaszki i pojawia się również na ogonkach. Najstarsze liście znajdujące się w gęstej dolnej części rozety żółkną brązowieją i obumierają. Pędy kwiatostanowe mają podobny biały nalot jak liście.

Plamistość liści - na górnej stronie liści pojawiają sią plamy i zarodniki grzyba. Chore rośliny rosną wolniej. Częste opady deszczu oraz duże zagęszczenie roślin sprzyjają nasileniu objawów choroby. Na dolnych liściach formowane są owalne lub okrągłe, jasnobrązowe, powiększające się plamy. Silnie porażone liście obumierają. Przy dużym nasileniu objawów chorobowych plamy mogą być widoczne również na szypułkach kwiatowych.

Szara pleśń występuje na wielu gatunkach roślin uprawnych. Na liściach i ogonkach liściowych występują wodniste, brązowe szybko powiększające się plamy. Infekcja tkanek roślinnych rozpoczyna się zwykle od miejsca ich uszkodzenia. Przy wysokiej wilgotności powietrza obumarłe tkanki są wilgotne, w dotyku maziste i rozpadające się. Z kolei przy spadku wilgotności powietrza plamy zasychają. Przy wysokiej wilgotności na powierzchni obumarłych tkanek formowany jest obfity, szary, pylący nalot zarodnikowania. Na kwiatach pojawiają się wodniste jasnobrązowe szybko powiększające się plamy, które prowadzą do ich obumierania.