Dzwonkówka trująca
Grzyb trujący, znany także jako wieruszka zatokowata, wywołuje zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Spożycie nawet niedużej ilości już po czasie od 15 minut do 2 godzin powoduje bolesne wymioty, biegunkę i utratę sił. W większych dawkach może spowodować nawet zatrucie śmiertelne

Łatwo pomylić z: majówką wiosenną, sadówką posadką i lejkówką mglistą.

Gołąbek agrestowy

Średnica i kolor: 5-8 cm średnicy. Zazwyczaj barwy ciemnoczerwonej lub purpurowej. Po czasie zabarwienie zostaje tylko na środku kapelusza.

Blaszki: Białawe lub woskowożółte, przyrośnięte przy trzonie, ściśnięte.

Trzon: 8 cm wysoki, 1-2 cm gruby. Rozszerza się ku dołowi. Często barwy purpurowoczerwonej lub karminoczerwonej.

Miąższ: Koloru szarego, lecz pod skórką ma kolor podobny do kapelusza. Palący w smaku, pachnie kompotem agrestowym.

Występuje na glebach wapiennych, zwłaszcza w lasach iglastych.

MUCHOMOR CZERWONY

Choć tak piękny, śmiertelnie trujący. Muchomor czerwony - suszony - ma właściwości silnie halucynogenne (stosowali go syberyjscy szamani).

Co ciekawe, nazwa muchomor wywodzi się od... trucia much domowych (mucho-mor). Choć po kontakcie z nim muchy faktycznie padały, w rzeczywistości nie ginęły, a były odurzane.

Medycyna ludowa polskiej wsi stosowała go też do walki ze skutkami reumatyzmu - grzyby zalewano spirytusem, nacierano nimi bolące miejsca.

Objawy zatrucia muchomorem czerwonym są podobne do zatrucia alkoholowego (zaburzenia wzroku, wymioty, biegunka), jednak - dzięki charakterystycznemu wyglądowi - rzadkie.

Mitem jest opowieść o tym, jakoby alkohol miał pomagać w przypadkach zatruć grzybami. Wręcz przeciwnie - alkohol obciąża wątrobę. Ba, niektóre grzyby dopiero po nim stają się trujące.

Popijanie grzybów alkoholem możemy przypłacić ciężkimi dolegliwościami trawiennymi (ścina on specyficzne białko grzybów