Te oferty z kujawsko-pomorskiego walczą o tytuł Najlepszego Produktu Turystycznego Polskiej Organizacji Turystycznej

Celem konkursu jest podnoszenie jakości oraz konkurencyjności oferty turystycznej, kreowanie atrakcyjnych i innowacyjnych produktów turystycznych.

Certyfikaty Polskiej Organizacji Turystycznej to najważniejsza nagroda w branży. Stanowi rekomendację i gwarancję usług na najwyższym poziomie. Podnosi rangę produktu turystycznego, wzmacnia jego pozycję w ofertach dla klientów, dzięki czemu dany produkt staje się rozpoznawalny w całym kraju, a nawet za granicą.

Certyfikaty POT przyznawane są produktom turystycznym, które należą do jednej z następujących kategorii: wydarzenie cykliczne, pakiet usług turystycznych – impreza turystyczna, obiekt, szlak, miejsce – obszar. Produkty turystyczne zgłoszone do konkursu ubiegają się o kilka rodzajów certyfikatów.

- Tegoroczna edycja konkursu na Najlepszy Produkt Turystyczny – Certyfikat POT jest o tyle wyjątkowa, że świętujemy jubileusz jego 20-lecia. Przez te dwie dekady katalog miejsc wyróżniających się pod względem jakości i atrakcyjności stale poszerzał się o nowe, dopasowane do potrzeb oraz oczekiwań turystów produkty. Laureaci konkursu poprzez wsparcie promocyjne podnoszą konkurencyjność i przyczyniają się do kreowania nowych sposobów na spędzenie wolnego czasu wśród Polaków – powiedział wiceminister sportu i turystyki Andrzej Gut-Mostowy.

Najbardziej prestiżowym, którego wybór wzbudza najwięcej emocji, jest Złoty Certyfikat. Może go otrzymać produkt turystyczny za wyjątkowy rozwój swojej działalności, nie wcześniej niż po upływie trzech lat od daty otrzymania Certyfikatu POT.

Nową kategorią jest Turystyczne Odkrycie Roku, które kapituła konkursowa przyzna nowym, posiadającym duży potencjał produktom turystycznym funkcjonującym na rynku nie dłużej niż dwa lata.

Wszystkie certyfikowane produkty turystyczne będą objęte programem promocyjnym Polskiej Organizacji Turystycznej. Nagrodą dla zdobywcy Złotego Certyfikatu POT jest kampania promocyjna o wartości 200 tys. złotych.

Członkowie regionalnych kapituł konkursu, w tym kujawsko-pomorskiej, już oddali swe głosy w tajnych głosowaniach na zgłoszone kandydatury. Oczywiście wyników przed oficjalnym werdyktem nie podamy, ale możemy przypomnieć jakie produkty turystyczne w regionie stanęły w szranki. A są naprawdę ciekawe. Przestawiamy zgłoszone propozycje.

Mieści się w oficynie XIX-wiecznej kamienicy w średniowiecznej części Inowrocławia. Głównym tematem wystawy jest przechodzący przez Kujawy w starożytności szlak bursztynowy oraz funkcjonująca w jego obrębie handlowa osada Askaukalis, odkryta na terenie bliskiej Inowrocławia Kruszy Zamkowej, stanowiące centrum administracyjne potężnego organizmu gospodarczego w początkach naszej ery. Dzięki współpracy merytorycznej archeologów z Uniwersytetu Adama Mickiewicza z Poznania przy jej tworzeniu, włączono w zakres wystawy zabytki pozwalające zaprezentować niemal 7500 lat historii rejonu inowrocławskiego – od neolitu i początków zasiedlenia Kujaw przez ludy rolnicze, przez czasy wpływów rzymskich, do średniowiecza i nowożytnej architektury czasów zaboru pruskiego.

Pierwsza sala prezentuje pradzieje – od neolitu do epoki brązu. Na drugiej – skupiono się przede wszystkim na życiu codziennym społeczności sprzed 2000 lat – od naczyń, narzędzi – po wykwalifikowane rzemiosło. Trzecia część skupia się na innych aspektach życia, prezentując ozdoby ciała i stroju, uzbrojenie, wierzenia i obrzędy religijne oraz przedmioty poświadczające handel bursztynem lokalnych plemion z kupcami z Cesarstwa Rzymskiego (monety i produkty z rzymskich pracowni oraz bursztyn bałtycki). W ramach ekspozycji prezentowany jest również jeden z dwóch znanych fragmentów murów obronnych średniowiecznego miasta, stanowiący integralną część budynku mieszczącego wystawę.

Obecnie trwają prace konserwatorskie i rewitalizacyjne przy reliktach średniowiecznego muru, wychodzących poza obszar wystawy i znajdujących się na zapleczu kamienic mieszczących się przy ulicy Kasztelańskiej. Po zakończeniu prac uzyskamy nową atrakcję w postaci kilkunastometrowego odcinka muru obronnego znajdującego się na otwartej przestrzeni. Wyjście będzie prowadzić bezpośrednio z wystawy. Dodatkowo uzyska się znaczny teren (ok. 800 m2), na którym prezentowane mają być panorama średniowiecznego miasta w postaci muralu oraz jego plan – odtworzony w nawierzchni.

Festiwal Wisły to największy w Polsce zlot tradycyjnych łodzi i statków rzecznych. Impreza angażująca nadwiślańskie miejscowości połączone tak ważną dla Polaków rzeką. Tradycje wiślane, dziedzictwo, historia, rękodzieło, nadwiślańskie jadło, rejsy, koncerty i zabawa. Festiwal Wisły łączy miasta i ludzi, przyciąga i zaprasza nad rzekę.

Festiwal Wisły to impreza cykliczna. W 2023 odbyła się jej siódma edycja, podczas której po raz pierwszy zawitała do centrum Bydgoszczy (łodzie płynęły Brdą) i na zrewitalizowane nabrzeże wiślane w starym Fordonie. Impreza odbywa się więc już nie tylko we Włocławku i Toruniu, ale także w Bydgoszczy.

Impreza ma charakter regionalny, ale też ogólnopolski, ponieważ gości zarówno uczestników z większości nadwiślańskich województw, jak również turystów z całej Polski. Festiwal zaprasza też łodzie z zagranicy, np. Francji i Litwy.

Płynąc po Wiśle można zobaczyć wyspy z ostojami dzikiej przyrody, malownicze ruiny średniowiecznych zamków, tajemnicze wraki, tętniące nadwiślańską tradycją i kulturą miasta, urocze wsie o wiślanym rodowodzie, a także niebezpieczne rafy kamienne i zapierający dech punkt widokowy.

Festiwal jest ważną imprezą spinającą w klamrą całoroczne działania Nadwiślańskiej Organizacji Turystycznej w obszarze zwiększania świadomości i popularyzacji Wisły, jako Królowej Polskich Rzek. Jest to miejsce spotkań środowiska miłośników turystyki rzecznej z całej Polski i kilku krajów Europy. Podczas Festiwalu Wisły tworzą się nowe koncepcje i idee popularyzacji Wisły jako bazy do kreowania nowych produktów turystycznych.

W programie są darmowe rejsy dla publiczności, liczne występy i pokazy, stoiska edukacyjne dla dzieci i dla dorosłych, które są organizowane jako warsztaty, w których publiczność może własnoręcznie wykonać oferowane na stoisku tradycyjne przedmioty związane z kulturą rzeki lub poznać sposoby ich wykonania.

Odbywają się również: przepływanie Wisły wpław, liczne parady z udziałem kilkudziesięciu tradycyjnych łodzi i statków rzecznych. Podczas Festiwalu każdy znajdzie coś interesującego dla siebie. Organizatorom zależy na kultywowaniu wiślanych tradycji i propagowaniu wiślanej atmosfery, cechującej się wzajemną życzliwością i wiarą w pomocnych, przyjaznych sobie ludzi.

Ta placówka działa w ramach Kujawskiego Centrum Kultury, założona 18 grudnia 2009 r. przez kard. Józefa Glempa oraz prezydenta Inowrocławia. Data założenia była szczególna: 80. urodziny Józefa Glempa oraz ostatni dzień jego prymasowskiej posługi.

Instytucja jest jedyną placówką w Polsce pod patronatem śp. prymasa Glempa. Instytut mieści się na pierwszym piętrze Teatru Miejskiego w Inowrocławiu, składa się z pięciu sal: liturgicznej, kujawskiej, bibliotecznej, audio-wizualnej i gabinetu prymasa. Zadania Instytutu realizowane są poprzez działalność edukacyjną, w szczególności: organizację wystaw i prelekcji, prezentacje multimedialne oraz prowadzenie działalności badawczej i wydawniczej.

W ramach działalności instytutu przyznawana jest co roku statuetka „Ku chwale”. Instytut to zatem nie tylko ekspozycja, ale także miejsce spotkań oraz dialogu. Organizowane są spotkania z zakresu teologii, filozofii, historii. W ramach spotkań autorskich instytut odwiedzili np. kard. Grzegorz Ryś. Instytut podobne spotkania prowadzi w formie online.

W instytucie można zobaczyć osobiste rzeczy kardynała i pamiątki, który otrzymywał jako prymas i duchowy opiekun Polonii właściwie z całego świata. Wśród artefaktów są m.in.: Order Orła Białego, pastorały, pektorały, sygnety biskupie, dary od Jana Pawła II, figurki, kapelusze, sombrera, dewocjonalia, kardynalskie szaty, medale pamiątkowe, dary znanych sportowców.

To park tematyczny, który łączy w sobie dobrą zabawę i naukę o tym, jak wyglądała nasza planeta i jej historia. JuraPark Solec powstał na terenie starego parku miejskiego, fragmentu Puszczy Bydgoskiej.

Pośród wydm i sosen wije się 1,5 – kilometrowa ścieżka dydaktyczna z modelami dinozaurów w naturalnych rozmiarach. Przy każdym z dinozaurów znajdują się najważniejsze informacje w trzech językach - polskim, angielskim i niemieckim. Modele stworzone zostały przez paleoartystów na podstawie aktualnych badań naukowych.

W centralnej części parku tematycznego zbudowano Muzeum Ziemi im. Karola Sabatha, które posiada jedną z największych kolekcji skamieniałości w Polsce, a także model mamuta czy 13-metrowy szkielet opistocelikaudii z grupy zauropodów.

Kolejnym punktem wartym uwagi jest Polska w Miniaturze, czyli miniaturowe zamki i pałace. Panuje tu wyjątkowy, historyczny klimat, a całości dopełniają drewniane rzeźby władców Polski, które powstały podczas plenerów rzeźbiarskich za pomocą pił mechanicznych.

Poza sporą dawką wiedzy na ścieżkach edukacyjnych najmłodsi mogą skorzystać z szerokiej oferty warsztatów edukacyjnych. W JuraParku nie brakuje miejsc do dobrej zabawy. W Parku Zabaw kręcą się karuzele, zachęcają do zabawy kręte zjeżdżalnie, na pełen emocji przejazd zaprasza kapitan statku pirackiego. Na terenie obiektu rokrocznie odbywają się eventy tematyczne, m.in.: Święto Dyni, Halloween, Plener Rzeźbiarski.

W najbliższym okresie planowanych jest kilka inwestycji. W pierwszej kolejności rozbudowana zostanie najnowsza atrakcja JuraParku jaką jest Polska w Miniaturze.

W malowniczo położonej miejscowości, w otoczeniu lasów, pagórków, jezior i rzeczki Lubieńki znajduje się muzeum na wolnym powietrzu z ekspozycją ukazującą obiekty architektury wiejskiej, tradycyjne przedmioty i narzędzia będące materialnym świadectwem kultury ludowej Kujaw i ziemi dobrzyńskiej od drugiej połowy XIX do lat 30. XX w.

W sektorze wiejskim oprócz trzech zagród, na które składają się chałupy, stodoły, chlewiki, obórki, stajnie i spichlerze, odtworzone zostały stare zakłady rzemieślnicze — kuźnia, olejarnia i garncarnia oraz wiatrak „koźlak”. W centrum znajduje się stara karczma, budynek szkoły, remiza strażacka i kościół.

W sektorze dworskim wznosi się dwór z poł. XIX w., w którym mieszkała Maria z Wodzińskich Orpiszewska — jedyna oficjalna narzeczona Fryderyka Chopina i muza Juliusza Słowackiego. We wnętrzach dworu wiernie odtworzono klimat dawnej siedziby ziemiańskiej oraz zaprezentowano życie i twórczość malarską Marii z Wodzińskich.

Dopełnieniem ekspozycji jest nowo odrestaurowany dwustuletni spichlerz dworski, w którym została zaprezentowana wystawa stała pn. „Gospodarka i rolnictwo na dawnej wsi kujawskiej i dobrzyńskiej”. Aranżacja stanowi komentarz i rozwinięcie ekspozycji skansenowskiej. Jej tematem są zagadnienia związane z uprawą ziemi, hodowlą i rybołówstwem. W tle bogatego zbioru dawnych narzędzi i maszyn rolniczych umieszczono fotogramy ukazujące m.in. cykl prac polowych oraz bogato ilustrowane tablice informacyjne.

Po udostępnieniu dworu i parku (2015), kościoła z Brzeźna (2017) i spichlerza dworskiego (2022), w 2024 r. zostanie uruchomiony, odtworzony na starych fundamentach młyn wodny na rzece Lubieńce. Kolejnym etapem rozwoju KDPE w Kłóbce będzie odtworzenie wiejskiego cmentarza przykościelnego (2025) oraz uzupełnienie zabudowy wiejskiej kolejnymi zagrodami – chłopa małorolnego i bezrolnego (2026-2027).

To cenny zabytek architektury przemysłowej z połowy XIX wieku, który po latach popadania w ruinę został zrewitalizowany przez miasto Bydgoszcz.

Obiekt mieści się na Wyspie Młyńskiej – zielonej, otoczonej wodą enklawie w sercu miasta. Do budynków przylega taras z fontanną – miejsce spacerów i relaksu. Dziś mieści się tu siedziba Centrum Nauki i Kultury Młyny Rothera, które opiekuje się tym miejscem i wypełnia je życiem.

Co możesz tu robić? Przede wszystkim ‒ wejdź do środka i zachwyć się monumentalną, industrialną architekturą! Porozmawiaj o historii młynów i planach na przyszłość oraz zobacz panoramę okolicy z punktu widokowego.
Interesują Cię wystawy, koncerty, wykłady, warsztaty, pokazy naukowe? Kalendarz młynów pełen jest wydarzeń – to miejsce, w którym dobrze spędzisz czas! - zapewnia Centrum Nauki i Kultury Młyny Rothera.

W Młynach dostępna jest wystawa stała „Węzły. Opowieść o mieście nad rzeką”. Tytułowe „Węzły” to nawiązanie do Bydgoskiego Węzła Wodnego, ale nazwa ma też symboliczne znaczenie – odnosi się do więzi międzyludzkich, splotu losów mieszkańców. Na wystawie poznamy Bydgoszcz nierozerwalnie związaną z Brdą, Kanałem Bydgoskim i Wisłą, poczujemy ducha miasta, w którym ważne wydarzenia przenikają się z opowieściami o codziennym życiu. Cofniemy się w przeszłość i prześledzimy ostatnie 170 lat rozwoju Bydgoszczy, by następnie przyjrzeć się wyzwaniu, które wszystkich nas czeka – jak uchronić wodne zasoby miasta przed kryzysem klimatycznym?

Jeszcze w tym roku nastąpi otwarcie drugiej wystawy stałej - "Młyn-Maszyna". To popularnonaukowa ekspozycja ze stanowiskami do samodzielnego eksperymentowania. Opowie o zjawiskach fizycznych i prawach fizyki działaniu urządzeń pracujących w młynach i procesie produkcji - od ziarna do mąki. Trwają także prace nad zagospodarowaniem wszystkich części budynku. W planach są m.in. sale konferencyjne, pracownia kulinarna, przestrzeń zabaw dla dzieci, pracownie popularnonaukowe czy wystawa stała o Mózgu.

Założone w 1861 r., należy do najstarszych i największych instytucji muzealnych działających nieprzerwanie do dziś w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, będąc jednocześnie nowoczesną placówką nastawną na odbiorcę, głównie turystę.

Oferuje szeroki wachlarz atrakcji udostępnionych w 7 oddziałach, mieszczących się w zabytkowych budynkach, zlokalizowanych w obrębie Starego Miasta – jednego z najchętniej odwiedzanych przez turystów miast w Polsce, które od 1997 r. znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

To właśnie oddziały MOT: Ratusz Staromiejski, Dom Mikołaja Kopernika, Muzeum Toruńskiego Piernika, Muzeum Historii Torunia, Muzeum Sztuki Dalekiego Wschodu, Muzeum Podróżników im. Tony’ego Halika i Muzeum Twierdzy Toruń są licznie odwiedzane przez turystów – o czym świadczy zeszłoroczna frekwencja, która osiągnęła 470 tys. osób.

Muzeum posiada bogatą ofertę kulturalną – w poszczególnych oddziałach na zwiedzających czekają: najrzadsze eksponaty z dalekiej Azji, wyjątkowe pamiątki z egzotycznych podróży Tony’ego Halika i Elżbiety Dzikowskiej, arcydzieła polskiego malarstwa, wyjątkowe toruniana, legendarne kopernikana, unikatowe znaleziska archeologiczne czy wreszcie tak słynne dla Torunia formy piernikarskie.

Instytucja co roku organizuje spektakularne wystawy, noce muzealne i pikniki, międzynarodowe konkursy, różnorodne gry i warsztaty edukacyjne oraz wykłady i spotkania ze znanymi osobistościami.

W perspektywie roku 2024 realizowany będzie projekt badań publiczności, którego wyniki pozwolą na jeszcze dokładniejsze poznanie widzów i ich preferencji, co przełoży się na modelowanie jeszcze atrakcyjniejszej oferty.

Warzelnia to unikatowy zarówno w skali kraju i świata zabytek przemysłowy, który stanowi ostatnie ogniwo w ciągu technologicznym produkcji ciechocińskiej soli spożywczej. To właśnie na terenie Warzelni Soli od 190 lat niezmiennie, w sposób tradycyjny wytwarza się sól spożywczą.

Zatężoną na tężniach solankę ogrzewa się tu w płaskich, otwartych naczyniach zwanych panwiami. Podczas warzenia z solanki wytrącają się kryształki soli.

Od kilku lat w nieużywanej części Fabryki Soli im. Konstantego Leona Wolickiego mieści się Muzeum Warzelni Soli i Lecznictwa Uzdrowiskowego, w którym znajduje się wiele eksponatów związanych z produkcją soli i działalnością uzdrowiskową Ciechocinka. Dużą atrakcją są stare wanny i dawne aparaty do gimnastyki leczniczej z początku XX wieku.

Na terenie warzelni odbywa się wiele imprez oraz wydarzeń kulturalnych, m. in. Święto Soli czy Ciechocińska Noc Muzeum.

Rozporządzeniem Prezydenta RP z 22 listopada 2017 roku zespół tężni i warzelni soli wraz z parkami Tężniowym i Zdrojowym w Ciechocinku zostały wpisane na listę Pomników Historii, czyli zabytków nieruchomych o szczególnym znaczeniu dla kultury naszego kraju.

Planowana jest organizacja szeregu warsztatów edukacyjnych skierowanych do dzieci i młodzieży, których główną ideą będzie nawiązanie do historii miejsca - zabytkowej Warzelni Soli, w której od blisko 200 lat, w sposób tradycyjny produkowana jest sól spożywcza, szlam oraz ług. Wdrożony zostanie również bezpłatny projekt edukacyjny w formie zajęć z uczniami szkół podstawowych, podczas których animatorzy opowiedzą uczestnikom o historii Ciechocinka, lecznictwa uzdrowiskowego, a także o procesie pozyskiwania soli warzonej dawną tradycyjną metodą.

Właściciel obiektu - Uzdrowisko Ciechocinek S.A. - jest na finiszu tworzenia "wirtualnego przewodnika" po elementach Prezydenckiego Pomnika Historii, którego jednym z elementów jest właśnie muzeum.

Park Solankowy o powierzchni ok. 85 ha jest wizytówką Inowrocławia. Na terenie Solanek znajdują się liczne obiekty uzdrowiskowe, tężnia solankowa, muszla koncertowa, Pijalnia Wód-Palmiarnia "Inowrocławianka", chata kujawska, ogrody zapachów, oraz tereny rekreacyjne. Wejście do parku zdobi rzeźba pawia, która pełni rolę zegara słonecznego. Otaczają ją kolorowe klomby, a po zmroku oświetlają wielokolorowe światła, nadając bajkowego wyglądu. Nieopodal znajduje się muszla koncertowa.

W głębi Parku Solankowego znajduje się wejście do inowrocławskiej tężni wybudowanej w celach zdrowotnych. Powstała z dwóch połączonych wieloboków o łącznym obwodzie 322 m. Na szczycie tężni (9 m) znajduje się taras widokowy. Obiekt ten został jednym z 7 Nowych Cudów Polski 2014 ogłoszonych przez National Geographic.

W parku znajduje się wiele pomników upamiętniających m.in.: pomnik Zygmunta Wilkońskiego i gen. Władysława Sikorskiego. W Solankach nie brakuję również miejsca dla tych aktywnie spędzających czas o czym świadczą liczne ścieżki rowerowe i trasy do nordic walking.

Przystań Powiat Nakielski położona nad rzeką Noteć, która stanowi część Międzynarodowej Drogi Wodnej E70, jest nie lada gratką dla miłośników aktywnego wypoczynku i kajakarstwa. Dzika i tajemnicza Dolina Noteci zachęca do odkrywania jej walorów przyrodniczych.

Przystań to doskonałe i przyjazne miejsce dla rodzin z dziećmi. Kawiarnia oraz cała infrastruktura turystyczno-rekreacyjna i oferta przystani umili każde wolne popołudnie czy też weekend spędzony na świeżym powietrzu.

Obiekt dysponuje bazą noclegową (pokoje z łazienkami, balkonami z widokiem na urokliwe łąki nadnoteckie i dostępem do zaplecza kuchennego) oraz salą konferencyjną wyposażoną w sprzęt multimedialny. Na amatorów sportów wodnych czeka wypożyczalnia sprzętu wodnego (kajaki,rowery wodne). W sezonie organizowane są rejsy statkiem "Jadwiga" po Noteci.

Basen portowy przystosowany jest do cumowania jednostek pływających z możliwością dostępu do wody i energii elektrycznej. Z myślą o najmłodszych, a także tych nieco starszych przygotowano dwa place zabaw, siłownię zewnętrzną i boiska do gry w piłkę plażową oraz letnie altany, pod którymi można schronić się przed słońcem, mając jednocześnie widok na basen portowy czy tez dzieci bawiące się na placu zabaw.

W najbliższych latach na terenie przystani planowana jest budowa tężni oraz organizacja parku, na terenie którego pojawią się nowe nasadzenia krzewów i kwiatów, miejsca do spacerowania i siedzenia, a także strefa dla czworonogów.

Stała Wystawa Solnictwa Kujawskiego Centrum Kultury powstała na pamiątkę 25-lecia zakończenia eksploatacji złóż soli w Inowrocławiu. Uroczyste otwarcie miało miejsce 21 stycznia 2011 roku.

Rozpoczynając zwiedzanie przenosimy się wprost do unikatowej na skalę nie tylko Polski, ale i całej Europy, historii inowrocławskiej kopalni soli. Jej wyjątkowość polegała na niezwykłych barwach, w jakich sól naturalnie występowała na terenie Kujaw od najdawniejszych czasów: różu, czerwieni, bieli i szarości.

Historię kujawskiego solowarstwa można poznać dzięki eksponatom zlokalizowanym w aż dziesięciu salach wystawowych, które zabiorą zwiedzających aż do starożytności i poprowadzą ich do lat współczesnych – po ostatnie dni działalności kopalni soli w Inowrocławiu. Wnętrze wystawy wyłożone jest najprawdziwszą solą kamienną, której kolorystyka wprost zapiera dech w piersi. Podczas zwiedzania podziwiać można także żyrandole wykonane z soli, kapliczkę z wykutym w bryle solnej krzyżem czy wagonik z prawdziwymi odwiertami solnymi. Realizmu dodają sprzęty i narzędzia górnicze, a nawet winda, która jest stylizowana na górniczą klatkę.

Zwiedzanie można zakończyć krótkim seansem filmowym w sali multimedialnej, w którym można zobaczyć korytarze inowrocławskiej kopalni na krótko przed jej zalaniem.

Wystawa nieustannie się zmienia i wzbogaca o kolejne eksponaty. W ostatnim czasie zawiązało się „Stowarzyszenie miłośników inowrocławskiej kopalni soli”, którzy licznie składają się z byłych górników. Dzięki współpracy wystawa wzbogaca się o kolejne pamiątki i unikalne historię z życia kopalni.

Zwiedzanie ekspozycji jest bezpłatne.

„U sąsiadów olendrów” w Olenderskim Parku Etnograficznym w Wielkiej Nieszawce to cykliczna imprez plenerowa (we wrześniu br. odbyła się po raz piąty) upowszechniająca życie i zwyczaje osadników olenderskich, bogate w zabytki województwo kujawsko-pomorskie oraz aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu.

Podczas tego wydarzenia uczestnicy mogą wziąć udział m. in. w obróbce lnu, tkaniu na krośnie, kręceniu powrozów, młócce i czyszczeniu zboża czy tradycyjnych wykopkach. Mogą wydoić krowę, prać na tarach i maglować tkaniny oraz przyrządzić sery. Próbują również swoich sił w licznych warsztatach rękodzielniczych (plecenie wianków, koszy, struganie drewnianych łyżek), a także zwiedzają wnętrza zagród i aranżacje prezentujące kiszenie kapusty, przygotowanie krochmalu czy wykopki.

Towarzyszą temu aktorzy z teatru „Humoreska”, którzy wcielają się w rolę dawnych mieszkańców zagród olenderskich. Dla najmłodszych dużą atrakcją jest wiejski plac zabaw, przejażdżki konne oraz liczne działania, jak nauka robienia strachów na wróble, nietypowy plener malarski czy przygotowanie własnego zielnika. Podczas wydarzenia odbywa się również kiermasz żywności ekologicznej, rękodzieła oraz kwiatów cebulowych, jak również ciekawe spotkania z serowarami lub pszczelarzami.

W planach tej jednostki działającej w ramach Muzeum Etnograficznego w Toruniu są corocznie dwie odsłony imprezy "U sąsiadów olendrów" (lipiec i wrzesień) i każda z nich ma być wzbogacana o nowe atrakcyjne: warsztaty, spotkania, aranżacje, producentów, twórców ludowych.

W ciągu 2 najbliższych lat na teren skansenu przeniesiona zostanie zakupiona niedawno chałupa z Lubienia, która jest kolejnym przykładem zagrody zespolonej pochodzącej z I połowy XIX w. Dzięki projektowi "Kultura 2.0" i jego kolejnym edycjom skansen zostanie wyposażony w nowe technologie: przewodniki wirtualne, oparte na geolokalizacji gry terenowe, obrazy 3D obiektów dużej architektury, modele rozszerzonej rzeczywistości.

Organizowany przez Oddział PTTK im. Zygmunta Kwiatkowskiego turniej golubski jest jednym z najbardziej znanych, a zarazem najstarszym ze współczesnych turniejów rycerskich w Polsce i Europie. Rycerze rywalizują w efektownych konnych pojedynkach, krusząc kopie, prezentują kunszt jazdy i kaskaderską sprawność w bardzo dynamicznym, zręcznościowym turnieju „Golubskie gonitwy do pierścienia”.

W Zamku i na terenach przyległych odbywają się wydarzenia towarzyszące – inscenizacje historyczne, walki na miecze i tarcze, żywe lekcje historii, turniej kuszników i łuczników, turniej dla dzieci, jarmark czy prezentacje dumy naszego regionu – Chorągwi Husarskiej Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Golubski turniej za sprawą różnorodności, wysokiej atrakcyjności i poziomu organizacji przyciąga rycerzy i publiczność z różnych stron Polski, a także z zagranicy. Turniej na Zamku Golubskim to widowiskowa i dynamiczna rywalizacja z udziałem ponad stu konnych i pieszych rycerzy. Jednocześnie jest to żywa lekcja historii i patriotyzmu dla tysięcy gości – głównie rodzin z dziećmi. W poprzednich latach turniej ściągnął na zamek ok. 10 tys. turystów.

Przy zamku działa Stajnia Zamkowa oraz Szkoła Rycerska, które zrzeszają młode osoby chcące szkolić się w konkurencjach rycerskich, jeździe konnej czy rekonstrukcjach historycznych. Oferuje również warsztaty dla turystów przybywających na zamek. Warsztaty przyjmują formę żywej lekcji historii, która umożliwia dosłowne dotknięcie i doznanie zjawisk, z którymi nasi przodkowie spotykali się na co dzień.

W kategorii Turystyczne Odkrycie Roku zgłoszono dwa produkty: Kujawską Amazonkę i Muzeum Handlu Wiślanego „Flis” (Grudziądz).

To kameralna wycieczka po Noteci pływającą salonką, czyli statkiem "Barwanna", na trasie Inowrocław - Kruszwica oraz Kruszwica - Inowrocław. To wspaniały, relaksujący rejs nurtem "Kujawskiej Amazonki" – jak określa ją Kujawskie Centrum Kultury.

Rejsy "Kujawską Amazonką" rozpoczęły się w połowie sezonu turystycznego 2023 i cieszą się coraz większym zainteresowaniem wśród turystów, jak i rodowitych mieszkańców Inowrocławia. Z uwagi na to, że jest to nowy projekt, organizatorzy zbierają pinie uczestników rejsu w celu jego ulepszenia i urozmaicenia oferty. Chcą wypromować i rozsławić zapomnianą u nas Noteć.

Rzeka jest największym dopływem Warty. W trakcie wyprawy podziwia się jej florę i faunę. To tu żyją takie gatunki zwierząt jak: bielik, czapla siwa i biała, kormoran czy bóbr. Dzikość natury, cisza oraz brak zabudowań są kolejnym atutem rejsu. Po drodze mija się teren wczesnopiastowskiego grodziska w miejscowości Ostrowo Krzyckie. To prastary ostrów z udokumentowanymi dziejami sięgającymi wczesnego średniowiecza, przez miejscowych, nazywany "Okopami Szwedzkimi". Obecnie jest to teren poligonu wojskowego.

W programie wycieczki oferuje się również zwiedzanie Kruszwicy z przewodnikiem PTTK: kolegiaty św. Piotra i Pawła, Mysiej Wieży oraz Nadgoplańskiego Parku Tysiąclecia.

To pierwszy oddział wyodrębniony w strukturach Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu. Obiekt znajduje się w dwóch zabytkowych spichlerzach, będących częścią unikalnej, historycznej zabudowy, która tworzy rozpoznawalną w całym kraju panoramę miejską.

Prezentowana wystawa w innowacyjny sposób przedstawia Wisłę jako szlak handlowy oraz wpływ i rolę handlu w rozwoju Grudziądza i regionu. Wystawę podzielono na trzy zagadnienia: archeologia szlaku wiślanego, grudziądzkie spichlerze, przemysł zbożowy. W związku z tym, że budynek przez stulecia funkcjonował jako magazyn zboża, to właśnie zboże stało się wspólnym mianownikiem ekspozycji oraz inspiracją do stworzenia warsztatów piekarniczych. Prócz warsztatów piekarniczych od września 2023 uruchomione zostały warsztaty edukacyjne dla szkół poruszające zagadnienia związane z życiem w mieście średniowiecznym i architekturą gotycką, oraz związane z nadwiślańskimi legendami, podróżami i nawigacją.

Muzeum Handlu Wiślanego bierze aktywny udział w działaniach promujących materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe, organizując szereg wydarzeń wpisujących się w Europejskie Dni Dziedzictwa, Dni Gotyku Ceglanego, czy wydarzenia miejskie, takie jak Jarmark Spichrzowy i Jarmark Świętego Mikołaja. Aktywności tego typu są planowane jako stała współpraca z zewnętrznymi podmiotami koordynującymi te działania. Muzeum podejmuje też kroki, by stać się liderem współpracy między podmiotami organizującymi Festiwal Wisły a samorządem miejskim, aby kolejne edycje Festiwalu Wisły odbyły się również na grudziądzkich Błoniach Nadwiślańskich.

Muzeum Mydła i Historii Brudu w Bydgoszczy wpisuje się w definicję produktu typu „obiekt turystyczny”. Wiodącą ofertą są tu warsztaty wyrobu mydła, poprzedzone teoretycznym wprowadzeniem do tego czym mydło jest, jak składniki wpływają na jego właściwości oraz rysem historycznym produkcji mydła.

Podczas samodzielnego wyrobu, uczestnicy warsztatów wybierają barwę, zapach, kształt i dodatki, a na koniec wizyty otrzymują je jako samodzielnie wykonaną, użyteczną pamiątkę.

Uzupełnieniem wizyty w muzeum jest zwiedzanie wystawy, która dotyczy historii higieny od zarania dziejów po czasy współczesne. W 2022 r. zmieniono układ ekspozycji, która nie jest już chronologicznym ciągiem historii higieny, lecz tematycznie traktuje zagadnienia brudu, wody i wynalazków w tejże dziedzinie. Zwieńczeniem spaceru z przewodnikiem jest poznanie bydgoskich konotacji z produkcją mydła. Również w tym roku wdrożono ścieżki tematyczne dopasowane do wieku i zainteresowań odbiorców.

Zwiedzanie kierowane dla najmłodszych skupia się na zabawie i poznaniu zagrożeń jakie niosą wirusy, a także legend i historyjek związanych z higieną. W trakcie wizyty, poza wyrobem mydełka, dzieci zaangażowane są w pranie na tarce. Z kolei dorośli mają okazję poznać historię wynalazków, które zmieniły higienę człowieka i zarazem losy świata.

Produktem rzeczywistym jest sklep z pamiątkami i kosmetykami, które tworzone są przez markę Muzeum. A produktem poszerzonym są warsztaty kosmetyczne dla dorosłych i zwiedzanie sensoryczne.

Dzięki wygranym, dwóm projektom finansowanych z budżetu państwa, muzeum po kończącym się właśnie sezonie turystycznym, wejdzie w kolejną fazę rozwoju. Zaczęte w minionym roku przearanżowanie ekspozycji i treści, będzie kontynuowane. Pierwszym i najważniejszym etapem będzie dostosowanie sal ekspozycyjnych do zwiedzania przez osoby niewidome i niedowidzące. Powstaną tablice tyflograficzne, które ułatwią samodzielne poruszanie się po muzeum, ścieżka dźwiękowa mająca na celu uzupełnienie zwiedzania o dodatkowe wrażenia, a eksponaty zostaną dostosowane do dokładnego poznawania ich poprzez dotyk.

Kolejnym krokiem i planowanym rozwinięciem oferty zwiedzania jest projekt związany z połączeniem zwiedzania muzeum wraz z poznawaniem Starego Miasta. W ten sposób muzeum stara się odpowiadać na potrzeby i opinie turystów.