Trzemeszno. Czy perła architektury uzyska wsparcie z Unii Europejskiej?

Duchowny od sześciu lat bezskutecznie jak na razie ubiega się o dodatkowe fundusze na przywrócenie do przedwojennego wyglądu jedną z najpiękniejszych świątyń w Wielkopolsce, tak okrutnie zniszczoną przez hitlerowców. Pożar ze stycznia 1945 r., wzniecony przez uciekających Niemców, wyrządził przeogromne szkody. Odbudowa trwała pół wieku. Największy udział w pracach miał ks. Józef Sarniewicz. Pamięta się również o zasługach kolejnego proboszcza ks. Walentego Wnuka. Parafianie bardzo wspierali duchownych.

- Troskę o bazylikę traktuję jako testament moich poprzedników. Myślałem, że do złotego jubileuszu kapłaństwa, przypadający w 2015 roku, uda się pozyskać pieniądze na dalsze prace restauratorskie. Tym bardziej, że konserwatorzy zabytków niejednokrotnie podkreślali, że bazylika w Trzemesznie jest perłą na turystycznym Szlaku Piastowskim i ma duże szanse na wsparcie - dodaje ks. Michalski.

W pierwszej kolejności planował odnowić barokowa konfesję św. Wojciecha, taką jaka jest w gnieźnieńskiej katedrze oraz w prezbiterium ustawić ozdobne ławki z wysokimi oparciami, a także ułożyć marmurową posadzkę.

Na te i inne przedsięwzięcia parafia złożyła kilkadziesiąt projektów. Każdy z nich został precyzyjnie udokumentowany. Sporządzenie dokumentacji powierzono specjalistycznej firmie. Proboszcz Michalski był przekonany, że dobrze sporządzone projekty nie napotkają na żaden opór biurokratów, że wreszcie - po ośmiu latach - pierwsze złotówki wpłyną na konto parafii. I tak się stało. Przed kilkunastu dniami Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przekazało dotację na naprawę kopuły. Radość okazała się jednak przedwczesna. 28 września pieniądze jednak z powrotem trafić do Warszawy.

- Stało się to za sprawą wojewódzkiego konserwatora zabytków, interweniującego w ministerstwie. Uczynił tak dlatego, że nasz projekt znajduje się na liście rezerwowej. I na miejscu dość odległym, bo jedenastym, razem z budynkiem "Wodociągów" w Śremie. To było dla mniej duże upokorzenie. Nawet większe od poniżenia, jakiego doznałem w wojsku, do którego powołano mnie jako kleryka. Było to za Gomułki. Wówczas kilkakrotnie byłem wzywany do oficera kontrwywiadu. Namawiano mnie do rzucenia sutanny - mówi duchowny.

Podkreśla, że taka perła, jaką bazylika w Trzemesznie, jest traktowana po macoszemu. Na poziomie budowli wodociągowej. Podaje kolejny przykład. Otóż malatury, czyli malowidła w świątyni, dopiero po odwołaniu do wojewody, zaliczono do zabytków ruchomych.

Czy proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny stracił już definitywnie nadzieje na spełnienie swego ambitnego planu? Po niedawnej wizycie w Poznaniu wrócił jednak z nadzieją. - Rozmowa z panem Woźniakiem, marszałkiem województwa, była miła i merytoryczna. Cieszę się, że wykazał zainteresowanie ratowaniem bazyliki - powiedział na zakończenie ks. Bronisław Michalski.