Budynek wzniesiono w latach 1888-1890 według projektu Adolfa Schimmelpfenniga i rozbudowano w 1902 r. dodając dwie loże i balkon. Ta rozbudowa świadczyć może, że teatr i prezentowany repertuar bardzo przypadał letnikom do gustu.
Przed teatrem stałay figurki Jasia i Małgosi - jeden z najważniejszych symboli Ciechocinka - obecnie przeniesione do Parku Zdrojowego.
Przed laty na scenie, oczywiście w sezonie, występowały zespoły teatralne z całej Polski. Nie brakowało prawdziwych znakomitości, aktorów z najlepszych polskich scen: Stefana Jaracza, Stanisławy Wysockiej, Aleksandra Zelwerowicza, Juliusza Osterwy, czy Mieczysławy Ćwiklińskiej, która tu bywała także po wojnie. Repertuar był raczej lekki, dostosowany do gustów kuracjuszy. Grano komedie, francuskie farsy, ale nawet opery - a wydarzeniem 1926 r. było wystawienie "Halki" St. Moniuszki.
Renesans kulturalny przeżył teatr po wojnie, kiedy przyjeżdżały tu ze swymi sektaklami teatry z Warszawy, Bydgoszczy, Torunia. Tak było do 1969 r. kiedy teatr z przyczyn technicznych został zamknięty. Marniał przez długie lata i dopiero w 1998r. po gruntownym remoncie odzyskał blask i splendor.
Czytaj e-wydanie »
