Wasza ostatnia rozmowa? Pamięta Pan ją?
- Ostatni raz rozmawiałem z Pawłem w miniony czwartek. Kiedy do mnie zatelefonował, uczestniczyłem akurat w jakimś spotkaniu. Wiadomo – pośpiech, nawał spraw, nieustanny brak chwili nawet na rozmowy z kimś szczególnie ważnym. Kiedy jednak zadzwonił drugi raz, przeprosiłem moich gości i odszedłem na chwilę do innego pomieszczenia. Paweł zapytał, czy znalazłbym dla niego czas w przyszłym tygodniu, bo chętnie wybrałby się do nas, do Grudziądza. Chciał, żebym pokazał mu miasto i urząd, mieliśmy celebrować nasze małe zwycięstwa. Oczywiście ucieszyłem się. Umówiliśmy się na spotkanie w ratuszu, rozmawialiśmy o konwencie prezydentów miast, który ma się odbyć w Grudziądzu pod koniec lutego. Paweł zadeklarował, że wesprze mnie merytorycznie w organizacji tego przedsięwzięcia. Niestety nie zdążył przyjechać. Nie zdążył udzielić mi swoich cennych rad… Teraz wiem, że ta rozmowa, która miała być zapowiedzią spotkania, była naszym osobistym pożegnaniem. Wcześniej Paweł Adamowicz bywał jednak w Grudziądzu wielokrotnie, prywatnie. Zawsze podkreślał, że dostrzega pomorski charakter naszego miasta i w tym zakresie podobieństwo do Gdańska.
Jakim człowiekiem był prezydent Paweł Adamowicz? Jakimi radami dzielił się z Panem jako doświadczony polityk?
-Dla mnie Paweł to przede wszystkim wspaniały dobry, ciepły człowiek, pełny humoru i pozytywnych myśli. Typ intelektualisty, który kocha książki. Nie raz przesiadywaliśmy do późna, szczególnie w świąteczne wieczory, rozmawiając o bieżącej sytuacji społecznej, o polityce, o naszych miastach. Słuchałem Go zawsze z wielkim zainteresowaniem. Opowiadałem Mu dużo o Grudziądzu. Wiedział o sytuacji, jaka panuje w naszym mieście. Wymienialiśmy się doświadczeniami. Udzielał mi rad, które bardzo ceniłem. Paweł był mądrym i racjonalnym włodarzem. Kochał Gdańsk i jego mieszkańców. Trzeba podkreślić, że Gdańsk za jego prezydentury stał się miastem nowoczesnym, europejskim dobrze skomunikowanym, obfitującym w wiele wydarzeń kulturalnych, tolerancyjnym, atrakcyjnym dla turystów. Miastem wolności i solidarności, jak często Paweł podkreślał. Ten bliski mi człowiek był, jest i będzie dla mnie wzorem samorządowca, i z tego wzorca będę czerpał inspiracje dla naszego kochanego miasta Grudziądza.
Jakie przesłanie według Pana niesie tak tragiczna śmierć jaką poniósł prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz?
-Mam wielką wiarę w to, że ta śmierć – tak nieoczekiwana, brutalna i bezwzględna – wyzwoli w nas, oprócz bólu, łez i poczucia niepowetowanej straty, również głęboką refleksję. Dramat tego zabójstwa rozgrywa się, czy nam się to podoba, czy nie, na scenie politycznej zawieruchy, która wstrząsa Polską. Mądrość Pawła i jego przywiązanie do wartości nie mogą odejść w zapomnienie, wręcz przeciwnie. Winny stać się pewnym drogowskazem, a wręcz zobowiązaniem dla Jego naśladowców. Pracujmy wytrwale dla Polski pięknej, nowoczesnej, tolerancyjnej. Polski dialogu, a nie walki. Polski solidarności, a nie konfliktu. Właśnie taka Polska śniła się Pawłowi...
Po śmierci prezydenta Gdańska. Spontaniczna akcja przeciw pr...
