Z żałobnej karty. Odszedł Ryszard Olszewski (1932-2020)

„Jego śmierć to bolesna strata dla polskiego sportu” - skomentował Polski Komitet Olimpijski na wieść o zgonie Ryszarda Olszewskiego.

Pod koniec lat 60. ub. wieku, Władysław Maleszewski, zasłużony trener klubów ligowych i reprezentacji Polski, wyraził swoją opinię na temat kilku zawodników. „W całej polskiej koszykówce można stawiać za przykład trzech koszykarzy: Jerzego Młynarczyka, Ryszarda Olszewskiego i Stefana Wójcika. Ta trójka weteranów przejdzie do historii polskiego basketu, jako wzór sportowców - zarówno o wspaniałych umiejętnościach sportowych, jak również o wysokim poziomie moralnym”.

Ryszard Olszewski w latach 1953-1963 był członkiem kadry narodowej, aż 120 razy reprezentował barwy Polski w imprezach międzynarodowych, w tym w Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie i czterokrotnie w mistrzostwach Europy. Grał na pozycji obrońcy i był bardzo skuteczny w rzutach z dystansu. Na swym koncie miał 653 punkty. Gdyby wówczas premiowano rzuty spoza linii 6 m, zapewne liczba ta wzrosłaby do ponad 1000. W 1961 r. został uznany za najlepszego koszykarza naszego kraju.

Jaka była droga Ryszarda Olszewskiego na szczyt kariery sportowej? Urodził się 7 czerwca 1932 r. w Inowrocławiu. W latach 1945-1951 był uczniem Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza. Jak każdy chłopiec marzył o grze w piłkę nożną. Dopiero Józef Bączkowski, nauczyciel wf, zauważył u ćwiczącego Ryśka dobrą koordynację ruchową. I namówił do uprawiania koszykówki. Olszewski dołączył do niemałej grupy utalentowanej młodzieży. W 1949 i 1967 r. koszykarze „Kasprowicza” zdobyli tytuł mistrza Polski szkół średnich.

Gdyby niezapomniany „Majster”, czyli Józef Bączkowski, Toruń nie osiągnąłby znaczących sukcesów w baskecie. Otóż, po maturze uzdolniona sportowa młodzież wybierała studia na UMK i zasilała szeregi AZS. A z początkiem lat 50. ukształtował się profil akademickiego klubu. To właśnie w tamtych latach rozpoczęły się pierwsze sukcesy koszykarzy, a zespół AZS uzyskał miano „Twardych Pierników”. Do pierwszoligowych osiągnięć akademickiego klubu w dużej mierze przyczynili się młodzi inowrocławianie: Henryk Popielewski, Zdzisław Kuczma, Ryszard Olszewski, Andrzej Wnuk, Jerzy Grecki, Janusz Sarbinowski, Włodzimierz Gałęzewski (do AZS dołączy po ukończeniu krakowskiej AWF) i inni. Najbardziej znany to Ryszard Olszewski. Przez 16 lat był filarem AZS, w barwach którego rozegrał 266 meczów. Poza tym sport udanie łączył ze studiami. A mając już tytuł magistra geografii ukończył jeszcze zasadniczą szkołę rolniczą. Nie wykluczał, że w przyszłości po rodzicach obejmie gospodarstwo ogrodnicze w Inowrocławiu. Życie jednak skorygowało plany tego znakomitego sportowca.

Po zakończeniu kariery sportowej krótko był trenerem i sędzią. Pracował w kilku instytucjach związanych z inwestycjami. Ponadto przez 12 lat pełnił funkcję wiceprezesa Wojewódzkiej Federacji Sportu.Treścią życia Ryszarda Olszewskiego była również działalność społeczna. W latach 2002-2014, w wyniku wyborów, został radnym miejskim. Pełnił też funkcję wiceprezesa stowarzyszenia absolwentów UMK. W 2014 r. włączony do galerii sławnych absolwentów Wydziału Nauk o Ziemi UMK.

Ryszard Olszewski za zasługi sportowe i społeczne został wyróżniony m.in. medalem „Za wybitne osiągnięcia sportowe”, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. Natomiast w styczniu br. z okazji 100. rocznicy powrotu Torunia do Macierzy, znalazł się w gronie laureatów plebiscytu „Współczesny torunianin 100-lecia”.

Ryszard Olszewski został pochowany 10 lutego w Alei Zasłużonych na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Toruniu, żegnany przez członków rodziny, władze miasta, delegację UMK oraz przyjaciół ze środowisk sportowych i zawodowych.