
Kwieciak malinowiec - przed kwitnieniem chrząszcze wyjadają tkankę na liściach, pozostawiając okrągłe dziurki średnicy około 1 mm. Samica składa jajo do pąka kwiatowego, a następnie nadgryza jego szypułkę. Uszkodzone pąki więdną i zwisają na roślinie lub opadają. Larwa cały rozwój przechodzi w uszkodzonym pąku. Kwieciak malinowiec może uszkodzić 20-30 procent a nawet 50-80 procent pąków na plantacji. Najczęściej niszczone są pąki pierwszego rzędu, które rozwijają się najwcześniej na roślinie, a także pąki odmian wcześnie kwitnących.

Opuchlaki (opuchlak rudonóg, opuchlak truskawkowiec) - chrząszcze opuchlaków wyjadają tkankę na brzegach liści pozostawiając zatokowe wżery, które najczęściej nie mają znaczenia dla rośliny. Widoczne są one głównie w okresie od czerwca do września. Największe szkody o znaczeniu gospodarczym powodują larwy żerujące na korzeniach truskawki. Na zasiedlonej i uszkodzonej plantacji widoczne jest placowe osłabienie wzrostu, więdnięcie i zamieranie roślin. Objawy te nasilają się w drugiej połowie maja i na początku czerwca, kiedy to znaczna część korzeni jest zniszczona przez wyrośnięte już larwy. Uszkodzone rośliny łatwo wyrwać z gleby. Na korzeniach lub tuż przy nich, w końcu maja i na początku czerwca, można znaleźć larwy i poczwarki, a od połowy lub pod koniec czerwca i w lipcu także chrząszcze opuchlaków.

Muszka plamoskrzydła - na skórce owocu, po złożeniu jaja, widoczne jest niewielkie zranienie - nakłucie pokładełkiem samicy i dwie białe, wystające rurki oddechowe (do zauważenia pod powiększeniem). Zapadanie się skórki i stopniowe gnicie owoców, w których żerują larwy żywiąc się miąższem owoców. Przez uszkodzoną skórkę wnikają grzyby powodujące gnicie i fermentację owoców. W jednym owocu może żerować kilka, a nawet kilkanaście larw muszki, w różnym stadium rozwojowym. Na owocach mogą być widoczne muchówki szkodnika, a później także poczwarki.

Zmienik lucernowiec - larwy i dorosłe zmieniki żerują na pąkach kwiatowych i kwiatach truskawki. Nakłuwają też wierzchołek lub boczną część tworzącego się zawiązka owocu. Silnie opanowane oraz uszkodzone pąki, kwiaty, a nawet zawiązki owoców zamierają. Uszkodzone zawiązki mają zahamowany wzrost. Wierzchołek powstającego owocu jest spłaszczony, twardy, owoce są silnie spłaszczone, drobne lub bardzo drobne, suchawe, najczęściej bez wartości handlowej.