Choć w czasach PRL Anna Kurska należała do nielicznych sędziów działających w opozycji politycznej, po stanie wojennym była ważną postacią podziemnej Solidarności, a po 1989 r. należała do znaczących polityków polskiej prawicy, to pamiętana jest głównie jako matka dwóch synów stojących po przeciwnych stronach politycznej barykady, Jarosława (ur. 1963), pierwszego zastępcę redaktora naczelnego “Gazety Wyborczej” i Jacka (ur. 1966), obecnego prezesa Telewizji Polskiej.
Anna Kurska urodziła się we Lwowie 24 sierpnia 1929 r. w rodzinie ziemiańskiej. Była córką Tadeusza Modzelewskiego (1867-1936), właściciela majątku na terenie Ukrainy (pozostawionego po rewolucji październikowej), oraz Teodory z Niemirowskich (1887-1969), regionalistki, kolekcjonerki i badaczki haftów, tkanin i strojów Warmii i Mazur po II wojnie światowej. M miała starszą siostrę Klarę (1925-1973).
W 1955 r. ukończyła Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po odbyciu aplikacji zdała egzamin sędziowski, w latach 60. i 70. orzekała w sądach w Tczewie i Malborku. W sierpniu 1980 przeszła do pracy w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku, w którym od września tego samego roku działała w NSZZ „Solidarność” wchodząc w skład Zarządu Regionu związku.
W 1982 r., podczas stanu wojennego, została odwołana ze stanowiska sędziego (choć niektórzy działacze Solidarności z tamtego okresu twierdzą, że należała do nielicznych prawników, którzy odeszli z wymiaru sprawiedliwości PRL z własnej woli). Przez większość lat 80. Pracowała następnie w spółdzielniach kółek rolniczych województwa gdańskiego i elbląskiego, równocześnie działając w opozycji. W 1988 r. uzyskała uprawnienia adwokata, praktykowała w Tczewie do 1990 r. , kiedy to ponownie uzyskała nominację sędziowską.
Do ogólnopolskiej polityki weszła w 2001 r., gdy została wybrana na senatora V kadencji w okręgu gdańskim z ramienia lokalnego Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego Prawo i Samorządność. W tym samym roku wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości i weszła w skład rady politycznej tej partii. W Senacie zasiadała w Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Do 25 czerwca 2004 zasiadała w klubie senatorskim Blok Senat 2001, następnie została członkinią klubu parlamentarnego PiS. W 2005 z ramienia PiS po raz drugi uzyskała mandat senatorski. Zasiadała w tych samych komisjach, co w poprzedniej kadencji, a także (do 15 listopada 2005) w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję.
Od 2011 r. była związana z Solidarną Polską. W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Choć politycznie była bliska poglądom młodszego syna, utrzymywała bliski kontakt z oboma. W styczniu br., krótko po mianowaniu Jacka na szefa TVP udzieliła wywiadu tygodnikowi “wSieci”, w którym mówiła, że Jarosław Kurski rzekomo bardzo zmartwił się, gdy przeczytał w “Gazecie Wyborczej” krytyczny artykuł Agnieszki Kublik o Jacku, mówiąc m.in. “Muszę stwierdzić, że w tych tekstach pisanych ręką Agnieszki Kublik nie ma żadnej rzetelności. Typowe dziennikarstwo tendencyjne. Obraża Jacka epitetami w sposób złośliwy i nieelegancki “. Po opublikowaniu tego wywiadu Anna Kurska napisała do redakcji “wSieci” sprostowanie, w którym napisała, że że tylko 25 proc. treści wywiadu opublikowanego bez wcześniej uzgodnionej autoryzacji odpowiada jej słowom.
