Znikną ulgi. Będą zwolnienia

- Niepełnosprawni stracą pracę - ostrzegacie. Twierdząc, że stanie się tak, jeśli wejdzie w życie rządowy projekt nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

- Zmiany idą w bardzo złym kierunku. Należy bowiem mobilizować pracodawców, którzy nie zatrudniają osób niepełnosprawnych, a nie uderzać w tych, co już to robią. Nowelizacja ustawy przewiduje między innymi stopniowe zmniejszania dofinansowań do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników. Ma to nastąpić od 2012 roku. A już od przyszłego roku planowana jest likwidacja dofinansowań dla pracujących emerytów, niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i lekkim.

Rząd chce zamrozić na poziomie z grudnia 2009 roku minimalne wynagrodzenie, które jest podstawą do obliczenia wysokości dofinansowania. Zamierza również zrezygnować ze stosowania zwolnień i ulgi podatkowej dla zakładów pracy chronionej (w skrócie ZPCh - przypis red.). Zaś niepełnosprawni przedsiębiorcy mają korzystać z niższych refundacji składek na ubezpieczenia rentowe i emerytalne.

- Czy jeśli zabraknie dofinansowań lub będą one dużo niższe, pracodawcy nie będą chcieli zatrudniać niepełnosprawnych?

- Gdy zmaleje wsparcie państwa, to przy zatrudnianiu niepełnosprawnego pracownika przedsiębiorca będzie ponosił znacznie wyższe koszty niż gdyby zatrudnił pełnosprawną osobę. Jest więc bardzo prawdopodobne, iż przedsiębiorcy będą zwalniać niepełnosprawnych członków załogi.

- Przekonujecie, że po zmianie przepisów, niepełnosprawni będą pracować dłużej i to za mniejsze wynagrodzenie. Skąd te obawy?

- W skróconym czasie pracy będą zatrudniane tylko osoby ze znacznym stopniem niepełno-sprawności. Rząd proponuje, aby pracownicy z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności pracowali po 8 godzin dziennie, to jest 40 godzin tygodniowo. Chyba, że otrzymają zaświadczenie o przeciwskazaniach do tak długiej pracy. Może je wystawić lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne lub sprawujący opiekę nad niepełnosprawnym.

Obecnie regułą jest skrócony czas pracy dla osób ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Swoje obowiązki wykonują oni przez maksymalnie 7 godzin na dobę, czyli 35 godzin tygodniowo.

- Chcecie, aby jak najwięcej niepełnosprawnych pracowało. Jednocześnie sprzeciwiacie się, aby wskaźnik minimalnego zatrudnienia takich osób w zakładach pracy chronionej wzrósł z 40 do 50 procent. Dlaczego?

- Dużo zakładów nie będzie w stanie sprostać temu wymaganiu. Tym bardziej, że przynajmniej 10 procent załogi muszą stanowić osoby o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełno- sprawności. W efekcie wiele firm straci status zakładów pracy chronionej. Czego konsekwencją będzie likwidacja miejsc pracy szczególnie dla osób o najwyższym stopniu niepełnosprawności. Przy okazji zostanie zlikwidowany zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. A to z niego pochodzą pieniądze między innymi na pokrycie kosztów pobytu na turnusie rehabilitacyjnym oraz wydatków związanych z opieką medyczną w zakładach opiekuńczo-leczniczych.

- Dlaczego nie zgadzacie się na zrównanie wysokości dofinansowań dla zakładów pracy chronionej i pozostałych firm z tzw. otwartego rynku pracy?

- Pomoc zmniejszy się, a liczne obowiązki ZPCh pozostaną. Są to przede wszystkim: zatrudnianie odpowiedniej liczby niepełnosprawnych pracowników, zapewnienie im doraźnej i specjalistycznej opieki medycznej, poradnictwa oraz usług rehabilitacyjnych. Oprócz tego obiekty i pomieszczenia zakładu muszą być dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.

- Czy przedsiębiorcy już w jakiś sposób reagują na plany rządu?

- Niestety widzimy, że prowadzą bardzo asekuracyjną politykę personalną. Niektórzy nawet przechodzą na otwarty rynek pracy.