W lipcu 2025 roku miną dwa lata, odkąd żołnierze (i szerzej funkcjonariusze służb mundurowych) mają ułatwiony dostęp do posiadania broni. Chętnie z nowych przepisów korzystają. Łatwiejszy dostęp do broni i szybszą ścieżkę otrzymania pozwolenia wprowadziły zmiany w Ustawie o broni i amunicji, a konkretnie - zmiana w artykule 10 tejże ustawy. Ta wskazuje, że „za ważną przyczynę posiadania broni dla pozwolenia na broń do celów ochrony osobistej, osób i mienia uważa się także chęć wzmocnienia potencjału obronnego Rzeczypospolitej Polskiej zadeklarowaną przez funkcjonariusza Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Celno-Skarbowej, Służby Więziennej, funkcjonariusza innej państwowej formacji uzbrojonej oraz żołnierza zawodowego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada przydzieloną mu broń służbową, a także osobę pełniącą terytorialną służbę wojskową co najmniej dwa lata”.
Powyższe przepisy oznaczają, że samo posiadanie broni służbowej umożliwia również uzyskanie zgody na posiadanie jej do celów np. ochrony osobistej bez konieczności uzasadniania stałym, realnym i ponadprzeciętnym zagrożeniem życia lub mienia. Uznano bowiem, że posiadanie prywatnej broni przez żołnierzy (i funkcjonariuszy służb mundurowych) działa na ich korzyść, podnosi poziom bezpieczeństwa państwa i jednocześnie wzmacnia potencjał obronny naszego kraju.
Procedura uzyskania pozwolenia na broń
Procedura uzyskania pozwolenia na broń wygląda w wypadku żołnierzy inaczej niż cywilów. Wymieniamy najważniejsze różnice w postępowaniu o uzyskanie zgody na jej posiadanie. Tak, jak w każdym innym przypadku, pozwolenie na broń palną wydawane jest w drodze decyzji administracyjnej, jednak w wypadku żołnierzy zawodowych, a także żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej po dwóch latach od przydzielenia broni służbowej, wniosek adresuje się nie na ręce Komendanta Wojewódzkiego Policji, ale do właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej. We wniosku wskazuje się cel, w jakim ma być wydane pozwolenie, ponadto rodzaj broni, którego pozwolenie ma dotyczyć i liczbę jej egzemplarzy.
Żołnierz stara się o broń dla siebie
Żołnierze zawodowi Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej zwolnieni są z obowiązku złożenia orzeczenia lekarskiego i badań psychologicznych, o ile mają przydzieloną broń służbową. Aby to potwierdzić, są zobowiązani do dostarczenia zaświadczenia z miejsca pełnienia zawodowej służby wojskowej o przydzieleniu broni służbowej. Jeśli takiej broni nie posiadają, wówczas badania ich nie ominą. Kolejne ułatwienie polega na braku konieczności zdawania egzaminu teoretycznego i praktycznego w posługiwaniu się bronią.
Każdy żołnierz, który chce otrzymać pozwolenie na broń, musi dopełnić kilku formalności. Najważniejszym jest zaświadczenie o pełnieniu zawodowej służby wojskowej i przydziale służbowej broni. Do wniosku żołnierz dołącza dwa zdjęcia w cywilu, a także potwierdza wniesienie opłaty skarbowej. Jeszcze załącza kopię dowodu osobistego, zaświadczenie o zameldowaniu i dokumenty wskazujące na tzw. ważną przyczynę uzasadniającą wydanie pozwolenia na broń.
Przykładowo: w przypadku broni palnej do ochrony osobistej i mienia jest to właśnie wspomniana chęć wzmocnienia potencjału obronnego Rzeczypospolitej Polskiej. Żołnierz zawodowy ma po zakupie broni pięć dni na jej rejestrację, czego dokonuje właściwy komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej. Robi to na podstawie dowodu nabycia broni. Wcześniej ten sam komendant musi wydać stosowną promesę (dla niewtajemniczonych: zaświadczenie), które z kolei pozwala na zakup broni. Ta wydawana jest na wniosek żołnierza i jest ważna bezterminowo.
