Arek Pasożyt, toruński artysta przerwał głodówkę - trafił do szpitala
Arek Pasożyt po ośmiu dniach głodowania zasłabł i trafił do szpitala. Zapowiada, że wprawdzie koniec z głodem, ale nie z walką o kulturę.
Skonstruował skrzynię na kółkach z wielkim transparentem „Głodówka”. Przemieszczał się z nią między Teatrem Horzycy, Centrum Sztuki Współczesnej, urzędem marszałkowskim, urzędem miasta i Centrum Kulturalno-Kongresowym na Jordankach. Spał w tej skrzyni, siedział na niej popijając wodę i rozmawiając z ludźmi, którzy przychodzili go wesprzeć, porozmawiać lub skrytykować.
Przeczytaj koniecznie: Paweł Wodziński i Bartosz Frąckowiak: - Kultura to nie przedsiębiorstwo [rozmowa]
- Protestowałem przeciwko naciskom polityków wszystkich opcji, którzy ingerują w kulturę, chcąc ją zawłaszczyć, aby załatwiać swoje polityczne interesy - mówi Arek Pasożyt (to pseudonim artystyczny). - Protest głodowy to nie jest akt kulturalny, ale pewien akt desperacji, który miał zwrócić uwagę na to, że źle się dzieje w środowisku artystycznym. Konkursy są upolityczniane, nastąpiła festiwalizacja i komercjalizacja życia kulturalnego. Imprezy masowe nazywa się kulturą, a przecież one nie przyczyniają się do rozwoju społeczeństwa.
Arek Pasożyt, toruński artysta przerwał głodówkę - trafił do szpitala
Arek Pasożyt po ośmiu dniach głodowania zasłabł i trafił do szpitala. Zapowiada, że wprawdzie koniec z głodem, ale nie z walką o kulturę.
Skonstruował skrzynię na kółkach z wielkim transparentem „Głodówka”. Przemieszczał się z nią między Teatrem Horzycy, Centrum Sztuki Współczesnej, urzędem marszałkowskim, urzędem miasta i Centrum Kulturalno-Kongresowym na Jordankach. Spał w tej skrzyni, siedział na niej popijając wodę i rozmawiając z ludźmi, którzy przychodzili go wesprzeć, porozmawiać lub skrytykować.
Przeczytaj koniecznie: Paweł Wodziński i Bartosz Frąckowiak: - Kultura to nie przedsiębiorstwo [rozmowa]
- Protestowałem przeciwko naciskom polityków wszystkich opcji, którzy ingerują w kulturę, chcąc ją zawłaszczyć, aby załatwiać swoje polityczne interesy - mówi Arek Pasożyt (to pseudonim artystyczny). - Protest głodowy to nie jest akt kulturalny, ale pewien akt desperacji, który miał zwrócić uwagę na to, że źle się dzieje w środowisku artystycznym. Konkursy są upolityczniane, nastąpiła festiwalizacja i komercjalizacja życia kulturalnego. Imprezy masowe nazywa się kulturą, a przecież one nie przyczyniają się do rozwoju społeczeństwa.
