Nazwy z przeszłości to Brusaw, Borawsee, Grusaw, Brudzawy, Brawsen, Brudzaw, Brudzaw Gross, Brudzawen. Najwcześniejsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1414 r. kiedy to sporządzono rejestr szkół spowodowanych wojną polsko-krzyżacką. W latach 1437-1438 wieś należała do komturstwa brodnickiego i była własnością Zakonu., w 1570 r. znalazła się w powiecie michałowskim starostwa brodnickiego jako własność królewska. Po wojnach szwedzkich w 1664 r. wieś zamieszkiwało tylko trzech włościan.
Początki parafii p.w. św. Andrzeja Apostoła sięgają 1 połowy XIV w. W tym też czasie, prawdopodobnie, został wybudowany kościół z kamienia i palonej cegły, z wieżą. Po spustoszeniu go w czasie wojny polsko-krzyżackiej ponownie odrestaurowano go jeszcze w XV w.
W XVII w, kościół znowu zniszczono, dopiero w 1652 r. Mateusz Kisielewski, proboszcz lembarski i komendarz brudzawski, odnowił świątynię i wybudował plebanię. Druga wojna szwedzka ponownie obróciła kościół w gruzy
Zwraca uwagę ołtarzy główny, barokowy, z obrazem Męczeństaw św. Andrzeja Apostoła, patrona świątyni i parafii. Organy o zewnętrzenej oprawie naorokokowej zbudowano w Elblągu w 1913 r. w firmie August Terletzki - Edward Witek.
Parafia należy do diecezji toruńskiej.
Proboszczem w Brudzawach jest ks. Wojciech Dembek
Msze św. w niedziele i święta o 9.15 oraz o 16.30 w środę i piątek.
Biuro parafialne czynne po każdym nabożeństwie.
Tel. 56/495 28 93
W materiale wykorzystałem informacje zawarte w publikacji "Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość".
Brudzawy. Świątynie bliskiego regionu - z obrazem Męczeństwo św. Andrzeja
Bogumił Drogorób
Gotycki, murowany, z głazów narzutowych, z wieżą renesansową, ośmiokątną - tak postrzega się z zewnątrz, dość powierzchownie, kościół w Brudzawach.
