Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Oborach. Zobaczcie to wyjątkowe miejsce. Zdjęcia

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej znajduje się w Oborach. To niewielka wieś położona w powiecie golubsko-dobrzyńskim. Kustoszami Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej są Ojcowie Karmelici. To także parafia północnej części powiatu lipnowskiego.

W tym roku w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej świętowało srebrny jubileusz 25-lecia sobotniego Wieczernika Królowej Pokoju w Oborach (1999 – 2024).

Główne uroczystości odbyły się w lipcu, na XXV Ogólnopolskim Wieczerniku - Spotkaniu Rodziny Karmelitańskiej. O. Karmelici zaprosili wszystkich do wspólnego dziękczynienia.

W kościele znajduje się pieta Matki Boskiej Bolesnej, która trafiła tu w 1605 roku. Uzdrowienia skutkiem modlitw zanoszonych przed obliczem Marii Bolesnej, przyczyniły się do narastania kultu. W związku z tym pietę ukoronowano. Figurka ucierpiała w czasie wojny. Naprawiono ją w 1945 roku, a następnie odrestaurowano w 1971 roku.

W 1974 roku Święta Kongregacja do Spraw Kultu Bożego w Rzymie, wydała pismo zezwalające na nałożenie papieskich koron Piecie w Oborach. W niedzielę 8 lipca 1976 roku przybył prymas Stefan Kardynał Wyszyński. Uroczysta procesja ruszyła z kościoła, wynosząc po adoracji Cudowną Pietę na ołtarz połowy, otoczony ponad dwudziestotysięczną rzeszą wiernych. Tam odbyła się koronacja. Kult trwa. Błogosławieństwa udzielił Ojciec Święty, 3 maja 1982: „Pielgrzymom do Matki Boskiej w Oborach z serca błogosławię Jan Paweł II” - czytamy na stronie Klasztoru Karmelitów w Oborach.

• Pierwszy kościół wybudowany został z drewna około 1608 roku, na „Grodzisku” (obecnie cmentarz). Spłonął około 1612 roku. Drugą świątynię drewnianą postawiono w latach 1617- 1618 u stóp wzniesienia.

• W 1627 roku ojcowie Karmelici rozpoczęli etapami budowę nowego murowanego kościoła. Do drewnia­nego dobudowano nawę. Prace murarskie trwały do 1642 roku. Pod koniec XVII w. postanowiono rozebrać stary drewniany kościół, a w jego miej­scu dobudowano z cegły dwuprzęsłowe pre­zbiterium. Tam ustawiono ołtarz, za nim była zakrystia. Dopiero przy okazji budowy klasztoru w 1747 roku zbu­dowano przy północnej ścianie prezbiterium kwadratową zakrystię. Na jej pięterku powstała loża otwarta do wnętrza kościoła. Budowlę odnawiano m.in. w latach 1765, 1825, 1869.

• Odnowa była konieczna także po tym jak w lipcu 1858 roku podczas bu­rzy uderzył piorun pięć razy w pobliskie jezioro, a potem w szczyt wieży.

• Nad wejściem do kościoła wmurowana jest płyta z czerwonego mar­muru, informująca po łacinie o odnowieniu budowli w 1765 roku. Całość korpusu kościelnego przykry­wa dach siodłowy.

• Zwracają uwagę epi­tafia i tablice inskrypcyjne na ścianach kościoła, zwłaszcza neogotyc­kie z 1856 roku - „Ku pobożnej pomięci Natęczów”. Przestrzeń wnętrza zamyka od góry sklepienie kolebkowe. Ściany pokrywa polichromia malowana przez Jó­zefa Warzyńskiego w latach 1979-1980.

Msze św.

• w niedziele: 8.30, 10, 11.30 i 16

• w dni powszednie: 7.30 i 18 (w okresie jesienno-zimowym o 16)

• w niedzielę po mszy św. o 11.30 w Sanktuarium sprawowany jest liturgiczny obrzęd błogosławieństwa chorych

• msza święta dla chorych – w drugą niedzielę miesiąca o godz. 11.30

• 31 maja – święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

• I niedziela po 16 lipca – święto Matki Bożej Szkaplerznej

• 15 sierpnia – Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

• I niedziela po 15 września – święto Matki Bożej Bolesnej