Chojniczanka miała najlepszy sezon, ale...

W sezonie 2014/15 chojniczanie też zajęli 5. miejsce. Wówczas supremacja Zagłębia Lubin, Termaliki Nieciecza oraz Wisły Płock była niepodzielna. W tym walka o drugie premiowane miejsce (wcześniej awans zapewniła sobie Sandecja Nowy Sącz) trwała aż do ostatniej kolejki.

W rundzie jesiennej piłkarze z Chojnic byli, w pewnym sensie, rewelacją pierwszoligowych rozgrywek. Zespół prowadził wtedy Maciej Bartoszek. Drużyna wywalczyła aż 31 pkt. (8 zwycięstw i 7 remisów, 1 porażka). Jeżeli dodać 5 „oczek” wywalczonych przez chojniczan pod wodzą asystenta Bartoszka - Hermesa Soaresa, właśnie w „Chojnie”, po pierwszej rundzie, upatrywano poważnego kandydata do awansu.

Więcej wiadomości sportowych, zdjęcia, wideo, relacje live na www.pomorska.pl/sport

Odejście Bartoszka może nie było „ciosem” dla zespołu, ale bardzo rozkojarzyło zawodników. Pod pieczą Piotra Gruszki (w 9 spotkaniach tylko 11 pkt.) zmieniła się filozofia szkoleniowa, a kiedy Gruszkę zastąpił Artur Derbin (9 pkt. w sześciu meczach) ta filozofia jeszcze bardziej ewoluowała. Zawodnicy sprawiali wrażenie, jakby nieco „zagubionych”.

Chojniczanka grała w zakończonym sezonie ciekawą, urozmaiconą i skuteczną (w ataku) piłkę. Trzeba tu jednak zaznaczyć, że w okresie pracy trenera Bartoszka i pozostałych szkoleniowców ewoluowało ustawienie taktyczne. Chojniczanie czuli się jednak dobrze w ataku pozycyjnym (ciekawe rozwiązania w grze kombinacyjnej), ale potrafili także wyprowadzać skuteczne kontrataki. Trzeba przypomnieć, że tylko w trzech meczach zespół nie zdobył bramki.

Niestety, najsłabszym ogniwem w drużynie była formacja obronna (z wyłączeniem obu bramkarzy). Tylko w dziewięciu meczach Chojniczanka zagrała „na zero z tyłu”. Z czego mogły wynikać permanentne straty bramek? Przede wszystkim z niestabilności linii obronny. Na palcach dwóch rąk można policzyć, kiedy blok obrony ustabilizował skład. Po wtóre przypomnijmy: we współczesnym futbolu obowiązuje zasada, że broni cały zespół. W wypadku teamu z Chojnic źle, jeżeli momentami nie fatalnie wyglądała organizacja gry w defensywie, zwłaszcza przejście, po stracie piłki, z ataku do obrony. Drużynie przydarzało się wiele meczów, w których nadziewała się na kontry rywali i pierwsza traciła bramki, a potem zmuszona była „gonić wynik”. A to mocno nadwyrężało siły piłkarzy.

W zdobyciu 54 bramek udział swój miało 15 piłkarzy. Ale najskuteczniejszym z nich był Paweł Zawistowski (10 goli), nominalnie defensywny pomocnik. Tomasz Mikołajczak, typowa „9”, zdobył tylko 5 bramek, ale ciężko pracował dla zespołu zarówno w ataku (umiejętność gry tyłem do bramki), jak i defensywie.

Powyższe uwagi pochodzą jedynie z trybuny prasowej. Trenera Derbina (i jego współpracowników) czeka teraz bardziej szczegółowa analiza szkoleniowa.
A propos trenera. Podczas konferencji prasowej po meczu z Chrobrym Głogów, na pytanie: czy trener chciałby dalej prowadzić zespół, padła odpowiedź twierdząca. Ale ostatnie zdanie będzie należało do klubowych włodarzy.

Zaraz po ostatnim meczu zawodnicy rozpoczęli urlopy. Drużyna wróci do treningów 26 czerwca. W jakim składzie? Wypożyczenia skończyły się bramkarzom (Łukasz Budziłek, Maciej Gostomski) i Michałowi Przybyle. Kontrakty skończyły się już Marcinowi Biernatowi, Karolisowi Chvedukasovi, Pawłowi Golańskiemu, Michałowi Jakóbowskiemu, Łukaszowi Kosakiewiczowi, Mariuszowi Kryszakowi oraz Bartłomiejowi Niedzieli. Umowy przedłużyli ostatnio: Mikołajczak i Andrzej Rybski. Reszta ma jeszcze ważne kontrakty.

W nowym sezonie „Chojna” zamierza znów zawalczyć o ekstraklasę. To pewne.

DOŁĄCZ DO NAS NA FACEBOOKU