Co robić, gdy dziecko moczy się podczas snu

Moczenie nocne to druga po alergiach najpowszechniejsza dolegliwość u dzieci. Najczęstszą przyczyną jest zbyt późne dojrzewanie niektórych procesów w organizmie.
Występuje u około 15-20 proc. pięciolatków i 5-7 proc. dzieci dziesięcioletnich - nocne moczenie to najczęstszy urologiczny problem u pociech. W pierwszych klasach szkoły podstawowej, w 25-osobowej klasie, moczy się przeciętnie 4-5 dzieci (dwukrotnie częściej są to chłopcy).
Moczenie nocne bardzo często występuje rodzinnie. Stwierdzono, że moczy się 40 proc. dzieci, których jedno z rodziców moczyło się w nocy i aż 70 proc. dzieci, których oboje rodzice moczyli się w dzieciństwie. Częstotliwość występowania moczenia u dzieci nie zależy od wykształcenia ich rodziców, sytuacji rodzinnej, miejsca zamieszkania lub warunków socjalnych.
Ustalenie jednej przyczyny tej niekomfortowej dolegliwości nie jest łatwe. Najczęściej mówi się o opóźnieniu dojrzewania niektórych procesów w organizmie. Wymienić tu należy:
- niedobór hormonu wazopresyny odpowiedzialnego za prawidłowe zagęszczanie moczu,
- opóźnienie dojrzewania prawidłowej kontroli nad działaniem pęcherza moczowego w nocy,
- opóźnienie dojrzewania procesów zachodzących w mózgu odpowiedzialnych za przebudzenie się pod wpływem sygnału dochodzącego z wypełnionego pęcherza.
Często sytuację dodatkowo pogarsza nadmierna ilość płynów wypijanych wieczorem.

Przeczytaj także: Jak zminimalizować u dziecka ryzyko infekcji?

Spokojnie, to etap rozwoju

Jeżeli nie ma szczególnych uwarunkowań medycznych, z moczenia nocnego po prostu się wyrasta. Jak przekonują specjaliści, to naturalny etap rozwoju dziecka.
Nie wszystkie dzieci jednocześnie szybko uczą się czytać i pisać. Podobnie jest z rozwojem umiejętności "niemoczenia się" w nocy. Jedne dzieci nabywają taką umiejętność wcześniej, inne później. Jeżeli zatem moczenie nie jest objawem choroby, tzn. lekarz pediatra rozpoznał moczenie izolowane (jednoobjawowe), możemy założyć, że dziecko z moczenia wyrośnie.
Nastąpi to wtedy, gdy w jego organizmie dojrzeją odpowiednie układy odpowiedzialne za "suchą noc". Dojdzie wówczas do prawidłowego wydzielania hormonu zagęszczającego mocz w nocy. Wytworzą się również odpowiednie połączenia między mózgiem a pęcherzem moczowym. Pęcherz zacznie prawidłowo działać w nocy. Powinno to nastąpić do 12. roku życia.
Z całą pewności niemały wpływ na to mają również rodzice, którzy powinni zaakceptować fakt moczenia się dziecka. Odrzucająca, karząca lub ignorująca postawa rodzica, polegająca z jednej strony na akceptacji faktu moczenia, a z drugiej na obarczaniu winą za zbyt małe wysiłki wkładane w opanowanie trudności, wywołują u dziecka poczucie winy, wstydu, lęku, smutku. Dochodzi również do zaniżenia własnej wartości.
Doświadczanie nocnego moczenia wyzwala u dzieci wiele "trudnych" emocji. Warto podkreślić, że oprócz trudności emocjonalnych, dzieci przeżywają trudności natury społecznej. Przejawiają się one odrzuceniem przez grupę rówieśniczą, wyśmiewaniem, stygmatyzowaniem i w konsekwencji ograniczeniem kontaktów społecznych z rówieśnikami.

Rodzic też potrzebuje wsparcia

Jednak aby rodzice mogli wspierać dziecko, sami także potrzebują pomocy. Dlatego ważne jest uświadomienie, że problem ten nie dotyka wyłącznie ich dziecka. Warto wyjaśniać, z czego wynika moczenie nocne i zwracać uwagę na to, że często jest to etap przejściowy. Jeśli rodzic sam to zrozumie i zaakceptuje, będzie mu łatwiej zrozumieć i zaakceptować problem dziecka i zaoferować mu swoje wsparcie.