Pusta Dąbrówka - w XVI wieku król Zygmunt Stary nadał majątek w Pustej Dąbrów­ce Jerzemu Dąbrowskiemu. Po okresie wojen szwedzkich wieś była zniszczo­na i opustoszała, a starosta golubski w 1715 roku przekazał ją w dzierżawę Jerzemu Zdanieckiemu. W drugiej po­łowie XVIII wieku majątek w Pustej Dąbrówce stanowił własność Jana Le­wald – Jezierskiego, a w XIX wieku należał m.in. do Mystkowskich, Paw­łowskich, Czapskich i rodziny Hoge. W latach 1915–1939 dzierżawcą domeny brodnickiej, w skład której wchodziła Dąbrówka, był Andrzej Rzyski. Po II wojnie światowej majątek został rozpar­celowany na potrzeby reformy rolnej. Zachowany do czasów współ­czesnych dwór powstał w II połowie XIX wieku. Został wybudowa­ny w stylu klasycyzmu. Wykorzysta­no do budowy czerwoną cegłę. Dwór był otynkowany. Obecnie w budyn­ku mieszka kilka rodzin. Liczne pra­ce budowlane w środku spowodowały zatracenie cech architektonicznych (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Skępsk - w XIX wieku majątek w Skępsku należał do rodziny Gogolin, Stahnke Dombrowskich, Kamrowskich, Hagenau i Müller. W II Rzeczpospolitej majątek nabył Felicjan Pniewski. Zarządzał nim do wybuchu II wojny światowej oraz krótko po. Następnie dwór i ziemia została przejęta przez państwo. W budynku osiedlono lokatorów. Po 1989 roku dwór wrócił do właścicieli. Jednak ze względu na brak remontów uległ dewastacji (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Sokołowo - najprawdopodobniej dwór w Sokołowie wznieśli już w XVII lub XVIII wieku ówcześni właściciele dóbr sokołowskich, rodzina Działyńskich. Budynek powstał na miejscu rodowej siedziby Janusza z Sokolowa (XV w.) oraz rodziny Sokolowskich (XVI w.). Dwór wzmiankowany jest w źródłach po raz pierwszy w 1618 roku. Na miejscu tego dworu wzniesiono w II połowie XIX wieku (zapewne w latach siedemdziesiątych) obecny pałac według projektu nieznanego architekta. KS. M. Smoleński w 1864 roku wspomina, że właściciel dóbr sokołowskich Antoni Wybraniecki, wzniósł „piękny pałac”, który następny właściciel zamiast ukończyć, kazał rozebrać. Z tego pierwotnego obiektu zachowały się dotąd piwnice oraz pewne partie muru, włączone w nowy pałac. Nowy obiekt wybudowano w stylu klasycznym. W okresie międzywojennym należał do rodziny Płoskich. W majątku hodowano konie na potrzeby polskiego wojska. Po II wojnie światowej rozkradziono majątku. Powstało tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, które podlegało inspektorowi PGR-ów w Kowalewie Pomorskim. Pierwszy konkretny remont pałacu przeprowadzono dopiero w 1979 roku. W trakcie remontu zaadaptowano pałac na dworek myśliwski wg projektu Pracowni Projektowej- Pracownik Konserwacji Zabytków Toruń. Autorem projektu odbudowy i adaptacji był inżynier architekt F. Polakowski. Drugi remont placu przeprowadzono w latach 1985-1990. Trzeci remont i adaptację na hotel zwany „Dworkiem myśliwskim” przeprowadzono na początku lat dziewięćdziesiątych tego wieku, po upadku PGR-u i przejęciu pałacu oraz ziemi po byłym majątku Sokołowo przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa z Bydgoszczy. AWRSP utworzyła tu spółkę Skarbu Państwa o nazwie „Przedsiębiorstwo Rolno-Łowieckie Sp. z o.o.”. Spółka ta, oprócz uprawy ziemi po byłym majątku PGR, hoduje obok pałacu, w miejscu dawnych sadów owocowych, bażanty na ostrzał podczas organizowanych tu przez nią polowań. W latach osiemdziesiątych odbywały się w Sokołowie tzw. „Hubertusy”, czyli pogoń na konia za lisem w dzień św. Huberta organizowane przy współudziale oddziału PTTK w Golubiu-Dobrzyniu. W przywróconym do poprzedniego blasku pałacu, obecnie znajduje się hotel z miejscami hotelowymi na 16 miejsc o wysokim standardzie wyposażenia, sala bankietowa i konferencyjna, bilard oraz kuchnia. Mieszkanie ma tu także kierownik przedsiębiorstwa Rolno-Łowieckiego. Pierwszą inwentaryzacje konserwatorską budynku pałacu, na zlecenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, przeprowadzono w 1985 roku. Park zinwentaryzowano nieco wcześniej, bo w 1981r. Pałac wymurowany jest z pełnej cegły i otynkowany. W partii przyziemia z kamieni polnych. Składa się z pięcioosiowego piętrowego budynku głównego. Przez jego środek przebiega centralnie usytuowany, trójosiowy ryzalit. Z obu stron głównego budynku dwa parterowe jednoosiowe aneksy. Środkowy ryzalit poprzedzony jest ceglanymi, jednobiegowymi otynkowanymi schodami, przed którym znajduje się kulisty podjazd do pałacu. Część środkowa korpusu głównego pałacu przykryta jest czteropołaciowym dachem. Boczne części nakryte są dwuspadowymi dachami z naczułkami. Wnętrze całkowicie pozbawione jest ozdób z powodu dostosowania go do potrzeb byłego PGR-u. Jeszcze w początkach lat osiemdziesiątych w części parterowej budynku pałacowego znajdowały się sztukaterie, usunięte w trakcie remontu bez wiedzy konserwatora budynków. Obecnie właścicielem pałacu jest Edward Magiera, który dzierżawi go od Agencji Nieruchomości i przekształca hotel myśliwski (z artykułu Doroty Gutkowskiej w publikacji pod redakcją Szymona Wiśniewskiego)

Pałac w Sokołowie