Szychowo - w średniowieczu Szychowo należało do komturii kowalewskiej Za­konu Krzyżackiego. W czasach nowo­żytnych wieś była gniazdem rodowym Szychowskich herbu Pilawa. W XVIII wieku majątek często zmieniał właści­cieli. Na przełomie XIX i XX wieku Szycho­wo należało do rodziny Heyne. Po niech właścicielem został Polak – Joachim Reich, którzy zarządzała majątkiem do II wojny światowej. W 1945 roku dwór i ziemia przeszła na własność Skarbu Państwa. Majątek rozparcelowano a w budynku osiedlono przesiedleńców z Kielc i okolic. Zachowany do czasów współczesnych dwór powstał z inicjatywy rodziny Heyne. Dziś jest w rękach prywatnych. Obecni właściciele zamierzają go odre­staurować (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Działyń - była to wieś - rodowa siedziba rodziny Działyńskich. Ostat­nim właścicielem gniazda rodzinnego, po prawie 400 latach, został Stanisław Działyński, który w 1789 roku sprze­dał majątek Michałowi Łukowskiemu. Od Łukowskich majątek przejęli w 1830 roku Jeżewscy, a od nich Juliusz Dziewanowski. Następnie drogą ko­ligacji rodzinnych majątek przeszedł w ręce Ciechomskich. Byli to ostat­ni właściciele dworu w Działyniu. Niestety dwór został rozebra­ny. Jedyny element, który zachował się z dawnej siedziby rodowej to kartusz herbowy. Przeniesiono go nad wejście do kościoła parafialnego (z artykułu Jowity Wnuczyńskiej w publikacji pod redakcją Szymona Wiśniewskiego)

Wrocki - do 1945 roku majątek we Wrockach należał do niemieckiej ro­dziny Diener. Zapewne ona wybudo­wana w XIX wieku dwór. Niestety nie zachował się do czasów współczesnych. Po II wojnie światowej majątek we Wrockach przeszedł na własność Skarbu Państwa. Utworzono tu Państwowe Go­spodarstwo Rolne. Wybudowano bloki mieszkalne. Obecnie część dawnego ma­jątku znajduje się w rękach prywatnych (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Radomin - dwór w Radominie znajdował się w miejscu, gdzie dziś mieści się re­miza OSP. Najprawdopodobniej po­wstał w I połowie XVIII wieku gdy do­bra należały do Ignacego Pawłowskiego lub rodziny Cissowskich. Wiadomo jedynie, że dziedzic Radomina Jan Cis­sowski wzniósł w 1828 roku nową sie­dzibę na miejscu rozebranego dworu. Jego ostatnią właścicielką przed wybuchem II wojny światowej była Ja­nina Kolska. Majątek miał wówczas powierzchnię około 495 ha (1933). Po zajęciu tych terenów przez okupantów hitlerowskich majątek uległ konfiska­cie i prawdopodobnie zarządzał nim niemiecki powiernik. Podczas wyzwo­lenia Radomina przez wojska sowiec­kie w styczniu 1945 roku dwór uległ zniszczeniu w 20%. Po wojnie dekre­tem władz ludowych nie wrócił już do poprzednich właścicieli i przezna­czono go na wykonanie reformy rol­nej. Dwór z czasem został rozebrany. W dworze zamieszkali parce­lanci, którzy wspólnie z Gminą Spół­dzielnią użytkowali pomieszczenia gospodarcze. W 1951 roku przypad­kowy pożar strawił stodołę. 9 lat póź­niej rozparcelowano teren dawnych zabudowań folwarcznych na 18 części (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)