
Elzanowo - w średniowieczu także było majątkiem rycerskim. W 4014 roku zarządzał nim rycerz Henryk z Elzanowa, który otrzymał ziemię z rąk samego Wielkiego Mistrza Konrada von Jungingena. W czasach nowożytnych dobrami zarządzała rodzina Elżanowskich (Elzanowskich). W wieku XVIII i XIX dobra należały do rodzin Zboińskich, Działowskich oraz Gajewskich. To w tym czasie powstał zachowany do dziś dwór. Wybudowany jest w stylu klasycyzmu. Obecnie znajdują się w nim mieszkania (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Szczutowo - do połowy lat 70. ubiegłego stulecia w Szczutowie istniał drewniany dwór. Powstał w II połowie XVIII wieku lub na początku XIX stulecia. Należał do rodziny Cissowskich z Radomina. Był to budynek parterowy, wzniesiony na rzucie prostokąta. Dach kryty był strzechą. W latach 60. XX wieku dwór uległ znacznym przekształceniom. następnie został rozebrany (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)

Pruska Łąka - w średniowieczu Pruska Łąka był to majątek rycerski w komturstwie kowalewskim. W 1457 roku właścicielem był Remit von der Lancke. W połowie XVI wieku jedna część dóbr należała do Macieja Elzanowskiego, druga zaś do toruńskiego burmistrza, Jana Strobanda. W latach 1688–1714 majątek w Pruskiej Łące należał do Zygmunta Dąmbskiego, po którym dziedziczył syn, Tomasz Lubraniec Dąmbski. Po I rozbiorze majątek przeszedł na własność rządu pruskiego, który go wydzierżawiał. W 1796 roku dzierżawcą był Georg Schlesier, w 1816 roku Gottfried Reyher, a w 1855 roku Hermann Kalinowski. Od 1861 r. do początku XX w. majątek należał do rodziny Steinbart, która wybudowała zachowany do dziś dwór (z artykułu w publikacji pod redakcją Szymona Wiśniewskiego)

Chełmonie - we wczesnym średniowieczu Chełmonie należało biskupów kujawskich. W latach XV wieku był to majątek rycerski leżący w komturstwie kowalewskim. W XVII wieku utrwalił się podział wsi na trzy części nazwane: Elzanowszczyzną, którą w 1756 roku nabył Jan Białobłocki, Paprocczyzną, którą w 1762 roku Ignacy Pawłowski sprzedał Janowi Białobłockiemu oraz Chrząstowszczyzną, którą Leon Ostrowski sprzedał w 1756 roku Janowi Białobłockiemu. Scalony majątek Białobłocki sprzedał Bartłomiejowi Lipińskiemu. W okresie XIX w. majątek był własnością, m.in. Franciszka Paliszewskiego, Rümkera oraz sióstr Trentsch, które nabyły go w 1900 roku. W czasie II wojny światowej majątkiem zarządzał nazista Guido von Kreiss. Istniejący dwór powstał na początku XX stulecia. Obecnie mieszka w nim kilka rodzin (z artykułu Szymona Wiśniewskiego)