Dzieci wsi mają fajne wakacje

- Wszyscy jesteśmy dziećmi wsi - mówi z uśmiechem Krzysztof Rafalik, prezes stowarzyszenia w Gajewie, które od ponad dwóch lat opiekuje się dziećmi mieszkającymi w powiecie Golub-Dobrzyń.

Wakacje u babci

Dlaczego akurat Dzieci Wsi? Rafalik tłumaczy to tak: - Wieś jest wspaniałym miejscem. Jeśli spędzamy tu wakacje, na przykład u babci, to będziemy je wspaniale wspominać. Ale mieszkać tu na stałe, to już co innego. Bo wiejskim dzieciom i tym z małych miasteczek trudniej zapewnić wszechstronny rozwój. Zapracowani rodzice często nie mają czasu, by pojechać z synem czy córką na przykład na basen.
O założeniu stowarzyszenia zaczął myśleć razem z żoną - Agnieszką, która żartobliwie mówi o sobie "prezesowa". - Tak na serio, to jestem po prostu członkiem stowarzyszenia - dodaje pani Rafalik. - Ponad dwa lata temu razem z Kołem Gospodyń Wiejskich zorganizowaliśmy festyn z okazji Dnia Dziecka. Od tego się wszystko zaczęło.

No i połknęli bakcyla, gdy zobaczyli uśmiechnięte twarze maluchów. Zaczęli organizować m.in. wyjazdy na basen, grę w palanta, zajęcia w świetlicy, wycieczki po regionie, wyjazdy na treningi karate.
- Nie kontynuowaliśmy tych treningów, bo dojazdy do Golubia sporo nas kosztowały, więc po jakimś czasie zrezygnowaliśmy z karate - mówi pan Krzysztof. - Nikt z grupy na pas nie zdawał, ale i tak było fajnie.

- No pewnie! - zgodnie potwierdza kilkunastoosobowa grupa uczniów i absolwentów podstawówki, która właśnie wróciła ze spaceru po Chełmnie.

Siedzimy w malowniczym ośrodku, nad Jeziorem Starogrodzkim i rozmawiamy o planach. - Jutro jedziemy nad morze! - wyjaśniają dwie Dominiki i jedna Kinga (jedyne dziewczyny na tym biwaku). A chłopcy dodają, że na pewno będzie ciepło i wykąpią się w Bałtyku.

Czas? Zawsze znajdą

Potem trzeba będzie wrócić do domów i pożegnać się z wakacjami. Przed Rafalikami jeszcze jedno zadanie - remont domu. Ale oni już się nauczyli godzić życie prywatne i zawodowe z pracą społeczną. On jest z wykształcenia katechetą, pracuje w Warsztatach Terapii Zajęciowej w Kowalewie Pomorskim.
Prowadzą też gospodarstwo rolne. - Niewielkie, bo 5-hektarowe - mówi pan Krzysztof. - Mamy produkcję roślinną i zboża zdążyliśmy zebrać jeszcze przed wyjazdem.

W pracy społecznej pomagają im inni członkowie stowarzyszenia. Jest ich łącznie dwudziestu. - Przede wszystkim są to rodzice naszych podopiecznych - mówi Krzysztof Rafalik.

Potrzebne wsparcie

- Gdy nie było stowarzyszenia, to zwykle bawiłem się na podwórku - wspomina Mateusz, uczestnik biwaku nad Jeziorem Starogrodzkim. - Często się nudziłem.

Dzieci już nie wyobrażają sobie, by stowarzyszenia mogło nie być. I chętnie snują plany.

Mówią na przykład o wycieczkach po regionie. - Staram się, żeby przy tej okazji dzieci poznawały historię - mówi prezes stowarzyszenia. - Brakuje nam jednak paru rzeczy. Na przykład aparatu fotograficznego, by uwieczniać te wycieczki. Przydałyby się też komputery do świetlicy. Nawet używane. Może jakieś firmy zechcą nam je przekazać? Staramy się korzystać na przykład z funduszy unijnych, ale coraz więcej projektów wymaga większego wkładu własnego. Tego nam brakuje. A my mamy ciągle nowe pomysły i chcemy je realizować.

Co robi i co zamierza jeszcze zrobić stowarzyszenie? O tym można przeczytać w internecie na www.dzieciwsi.pl.tl. Zaś w naszej galerii można zobaczyć zdjęcia z biwaku nad Jeziorem Starogrodzkim.