Fordon zbierał cło

     Wyszogrów w czasach pierwszych Piastów miał o wiele większe znaczenie niż maleńka Bydgoszcz. Silna warownia strzegła traktów między Mazowszem, Wielkopolską i Kujawami oraz żeglugę na Wiśle. Władcy dbali o gród, który przynosił do ich skarbców pokaźny dochód z ceł, ale też osada wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk.
     Kres warowni położyli Krzyżacy. Dla nich była ona solą w oku. Wojowie stąd przez lata dotkliwie łupili ziemie zakonu. W końcu w 1330 r., podczas wojny z Władysławem Łokietkiem, zapłacili za to ogromną cenę. Gród został zdobyty mimo bohaterskiej obrony, a wszyscy obrońcy i mieszkańcy zostali wymordowani.
     Osada w tym miejscu - dziś z ul. Fordońskiej widać po niej kopiec nad Wisłą, nad którym góruje krzyż - nigdy się już nie podniosła. Próbował ją ożywić książe Władysław Opolski z rodu Piastów śląskich, który władał krótko tymi ziemiami. W 1382 r. sprowadził tu osadników, którzy zabrali się za budowę Wyszogrodu-Hoghemburga.
     Nowe miasto powstało nad Wisłą, ale w nowym miejscu - dwa kilometry dalej. Nie rozwijało sie jednak najlepiej dopóki nie zainteresował się nim Władysław Jagiełło. Król nie darzył sympatią Opolczyka, który się zniemczył i sympatyzował z wrogami Polski. Na każdym kroku Jagielło niszczył wpływy swojego rywala, a w końcu doprowadził go do całkowitego upadku.
     Jednak gdy przejął jego ziemie nad Wisłą, dostrzegł że miasto może mu dobrze służyć. Wspomnienie o rywalu budziło w nim jednak tyle wstrętu, że postanowił wszystko urządzić jeszcze raz i po swojemu.
     4 lipca 1424 r. wydał nowy przywilej dla miasta. Mianował swojego wójta, nadał nowe ziemie i przywileje. Wprowadził takze swoja nazwę: Fordon. Skąd właśnie takie imie? Fordon w jezyku staropolskim oznacza: pobieranie oplat celnych na rzece.